Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αικατερίνη του Νάσσαου-Μπάιλσταϊν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αικατερίνη του Νάσσαου-Μπάιλσταϊν
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος6  Σεπτεμβρίου 1459
Τόπος ταφήςMarienkirche Hanau
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααντιβασίλισσα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΡάινχαρντ Β΄ του Χάναου
ΤέκναΦίλιππος Α΄ του Χάναου-Λίχτενμπεργκ
Ράινχαρτ Γ΄ του Χάναου
Αικατερίνη του Χάναου
Elisabeth of Hanau[1]
ΓονείςΕρρίκος Β΄ του Νάσσαου-Μπάιλσταϊν[2][3][4] και Catherine of Randerath[2][3][4]
ΑδέλφιαHenry III of Nassau-Beilstein[2][3][4]
John I of Nassau-Beilstein[2][3][4]
William of Nassau-Beilstein[2][3][4]
ΟικογένειαΟίκος Νάσσαου-Μπάιλσταϊν (1343-1561)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααντιβασιλιάς

Η Αικατερίνη, γερμ.: Katharina von Nassau-Beilstein (απεβ. 6 Σεπτεμβρίου 1459) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόρη του κόμη του Νάσσαου-Μπάιλσταϊν και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Χάναου. Έγινε επίτροπος του Χάναου κατά την ανηλικιότητα του γιου της Ράινχαρντ Γ΄ από το 1452 έως το 1458.

Ήταν η μόνη κόρη του Ερρίκου Β΄ κόμη του Nάσσαου-Μπάιλσταϊν [5] και της Αικατερίνης, κόρης του Άρνολντ του Ράντεροντε.

Παντρεύτηκε στις 18 Ιανουαρίου 1407 με τον Ράινχαρντ Β΄ κύριο του Χάναου, ο οποίος αναβαθμίστηκε σε κόμη του Χάναου το 1429. Αυτός απεβίωσε το 1451.

Επίτροπος και διαίρεση της κομητείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το πρόωρο τέλος του μεγαλύτερου γιου της Ράινχαρντ Γ΄ το 1452, ανέλαβε την επιτροπεία για τον γιο του (και εγγονό της) Φίλιππο Α΄ τον Νεότερο, μαζί με τον εκ μητρός πάππο του Όθωνα Α΄ κόμη του Παλατινάτου-Μόσμπαχ και τον μικρότερο γιο της Φίλιππο Α΄ τον Πρεσβύτερο. Το 1458 η κομητεία του Χάναου διαιρέθηκε μεταξύ του Φιλίππου Α΄ του Νεότερου και τού θείου του Φιλίππου Α΄ του Πρεσβύτερου· ο τελευταίος διορίστηκε ο μοναδικός κηδεμόνας του πρώτου, απαλλάσσοντας την Αικατερίνη από τα καθήκοντά της ως επιτρόπου.

Στις συζητήσεις που οδήγησαν στη διχοτόμηση της κομητείας, η Αικατερίνη πήρε τη θέση ότι η διαίρεση της κομητείας και η άδεια του Φιλίππου Α΄ του Πρεσβύτερου να νυμφευτεί θα αύξανε τις πιθανότητες επιβίωσης για τον Οίκο του Χάναου και, ως εκ τούτου, ήταν προτιμότερο να τηρηθεί αυστηρά η διαδοχή στον πρωτότοκο. Η Αικατερίνη δεν είχε κάποια προτίμηση για το αν ο Οίκος θα συνεχιζόταν μέσω του εγγονού της Φιλίππου Α΄ του Νεότερου ή μέσω του γιου της Φιλίππου Α΄ του Πρεσβύτερου. Υποστήριξε ότι ο Οίκος του Χάναου κινδυνεύει να εξαλειφθεί και ότι το να επιτρέψουμε στον Φίλιππο Α΄ τον Πρεσβύτερο να παντρευτεί θα ήταν σοφότερο, από το να ριψοκινδυνεύουμε με την ικανότητα του Φιλίππου Α΄ του Νεότερου, ο οποίος ήταν μόλις τεσσάρων ετών, να έχει απογόνους.

Η Αικατερίνη απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου 1459 και τάφηκε στην εκκλησία της Αγ. Μαρίας στο Χάναου.

Παντρεύτηκε το 1407 τον Ράινχαρντ Γ΄ κύριο του Χάναου και είχε τέκνα:

  • Αικατερίνη (1408–1460), παντρεύτηκε πρώτα το 1421 με τον θωμά Β΄ κόμη του Ρήνεκ (1408–1431) και μετά, μεταξύ 1432 και 1434, με τον Γουλιέλμο Β΄ κόμη του Χένεμπεργκ-Σλόιζινγκεν (1415–1444, απεβ. σε κυνηγετικό ατύχημα).
  • Άννα (γενν. 15 Ιουνίου του 1409), μετά το 1439 ηγουμένη στο μοναστήρι Πάτερσχαουζεν.
  • Μαργαρίτα (1411–1441), παντρεύτηκε το 1440 με τον Γοδεφρείδο Η΄ του Έπσταϊν (απεβ. 1466).
  • Ράινχαρντ Γ΄ (1412-1452), κόμης του Χάναου.
  • Ελισάβετ (1416–1446), παντρεύτηκε στις 4 Μαΐου 1432 με τον Ιωάννη Δ΄ βιλντ- και ρίνογκραβου του Ντάουν (1422–1476).
  • Φίλιππος Α΄ ο Πρεσβύτερος (1417–1480), νυμφεύτηκε την κόμισσα του Λίχτενμπεργκ και έγινε ο ιδρυτής του κλάδου του Χάναου-Λίχτενμπεργκ.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Reinhard Dietrich: Die Landesverfassung στο dem Hanauischen, σε: Hanauer Geschichtsblätter, τεύχος 34, Hanau, 1996,(ISBN 3-9801933-6-5)
  • Reinhard Dietrich: Die Abdankung Ulrichs V. von Hanau - Ursachen und Folgen, σε: Hanauer Geschichtsblätter, τεύχος 31, Hanau, 1993
  • Reinhard Suchier: Genealogie des Hanauer Grafenhauses, σε: Festschrift des Hanauer Geschichtsvereins zu seiner fünfzigjährigen Jubelfeier am 27. Αύγουστος 1894, Χάναου, 1894
  • Ernst J. Zimmermann: Hanau Stadt und Land, 3rd ed., Hanau, 1919, επανεκτύπωση 1978
  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Wilhelm Karl Isenburg: Europäische Stammtafeln.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
  5. For details about her father, see: Pierre Even: Dynastie Luxemburg-Nassau. Von den Grafen zu Nassau zu den Großherzögen von Luxemburg. Eine neunhundertjährige Herrschergeschichte in einhundert Biographien, Luxemburg, 2000, p. 83