Αζώθ (αλχημεία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το εργαστήριο του αλχημιστή. Σκίτσο του Κούνρατ. Δεξιά στο πάνω ράφι, το τρίτο μπουκάλι από αριστερά φέρει την επιγραφή: Αζώθ.

Με το τετραγράμματο όνομα αζώθ αποκαλούσαν οι αλχημιστές τον υδράργυρο.

Η λέξη αυτή συγκροτείται από το πρώτο και τελευταίο γράμμα τριών αλφαβήτων: της ελληνικής, λατινικής και εβραϊκής γλώσσας, δηλαδή από το πρώτο κοινό γράμμα Α, και από τα τελευταία Ζ (της λατινικής), Ω (της ελληνικής) και Θ ή Τ (της εβραϊκής γλώσσας).

Οι αποκρυφολόγοι χρησιμοποιούσαν την λέξη αυτή με την έννοια και το συμβολισμό της αρχικής μονάδας η οποία και είναι η "πρωταρχική φύση" από την οποία απορρέουν τα πάντα. Κατ΄ ακολουθία το Αζώθ αποδίδει την εικόνα του Σύμπαντος κόσμου. Με τα τέσσερα γράμματα της λέξης αυτής στολίζονταν οι τέσσερις άκρες ιερών εικονογραφημάτων, μανδηλίων, τραπεζών κ.ά.

  • Όσον αφορά στην ένθεση του τετραγράμματου αυτού σε σταυρόνημα σύμβολα, ταυτίζεται κατά σειρά απολήξεων, στο μεν οριζόντιο κέρας Α-Ω (που δηλώνει αρχή και τέλος), στο δε κάθετο κέρας Ζ-Θ (που δηλώνει στην ελληνική γλώσσα ζωή και θάνατο).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ. 1ος, σελ. 571.