Αδαρνάσης Γ΄ του Τάο
| Αδαρνάσης Γ΄ του Τάο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ადარნასე (Γεωργιανά) |
| Θάνατος | 896 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φεουδάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | David Γεώργιος Β΄ του Τάο Dinar of Hereti |
| Γονείς | Γεώργιος Α΄ του Τάο |
| Θυρεός | |
 | |
O Αδαρνάσης Γ΄ γεωργιανά: ადარნასე III Adarnase III (απεβ. 896) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας (μετέπειτα Γεωργίας) του κλάδου του Tάο-Κλαρτζέτι ήταν πρίγκιπας κληρονομικός ηγεμόνας του Tάο με τον τίτλο του δούκα των δουκών (eristavt eristavi).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα Αδαρνάσης προέρχεται από τo Μεσοπερσικό Ādurnarsēh, με το δεύτερο συστατικό της λέξης (Nase) να είναι η γεωργιανή βεβαίωση του Μεσοπερσικού ονόματος Narseh, το οποίο τελικά προέρχεται από το Aβεστικό nairyō.saŋya-. Το Μεσοπερσικό όνομα Narseh υπάρχει και στα γεωργιανά ως Nerse.[1] Το όνομα Ādurnarsēh εμφανίζεται στην Αρμενική γλώσσα ως Atrnerseh.[2]
Ο Aδαρνάσης Γ΄ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γεωργίου Α΄ του Τάο, μετά το τέλος του οποίου σε μία δυναστική διαμάχη, τον διαδέχθηκε το 891. Η θητεία του Aδαρνάση Γ΄ ήταν βραχύβια: απεβίωσε έξι χρόνια μετά την άνοδό του, αφήνοντας πίσω του δύο γιους.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε τέκνα:
- Δαβίδ, ο μεγαλύτερος γιος του Aδαρνάση Γ΄, είχε επίσης τον τίτλο του eristavt-eristavi. Πρέπει να ήταν πολύ νέος, όταν απεβίωσε ο πατέρας του, και είναι αμφίβολο αν κυβέρνησε ποτέ. Ο ίδιος απεβίωσε το 908 και δεν άφησε κανέναν γιο.[3]
- Γεώργιος Β΄ ο Μέγας, δούκας του Τάο.
- Ντίναρ, προσηλυτίστρια βασίλισσα του Χερέτι.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Chkeidze, Thea (2001). «GEORGIA v. LINGUISTIC CONTACTS WITH IRANIAN LANGUAGES». Encyclopaedia Iranica, Vol. X, Fasc. 5, σσ. 486–490. https://iranicaonline.org/articles/georgia-v-.
- ↑ Rapp, Stephen H., Jr (2014). The Sasanian World through Georgian Eyes: Caucasia and the Iranian Commonwealth in Late Antique Georgian Literature. Routledge. σελ. 335. ISBN 978-1472425522.
- ↑ Toumanoff, Cyril (1967). Studies in Christian Caucasian History, pp. 490-5. Georgetown University Press.