Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αβαδάνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Αβαδάνα ή Αβαντάνα είναι έννοια της βουδιστικής γραμματείας, που δηλώνει τον απόλογο, δηλαδή τον μύθο ή αλληγορία που περιέχει ηθικό ή δογματικό δίδαγμα. Τον μύθο ή την αλληγορία αφηγείται συνήθως ο ίδιος ο Βούδας: παίρνοντας αφορμή από ένα σύγχρονο περιστατικό, αναπλάθει μια ιστορία του παρελθόντος και την ερμηνεύει με τρόπο που να φωτίζει τη διδασκαλία του. Κάποτε μάλιστα ο Βούδας στην αφήγησή του προφητεύει και τα μελλούμενα να συμβούν. Είναι γενικώς παραδείγματα της λειτουργίας του κάρμα στον βουδισμό, που αποκαλύπτουν τις πράξεις ενός προσώπου σε μια προηγούμενη ζωή του και τα αποτελέσματά τους στην παρούσα ζωή του.[1]

Υπάρχουν περίπου εξακόσιες τέτοιες ιστορίες στην κλασική γλώσσα «πάλι», όπου ονομάζονται 'απαντάνα (= θρύλοι, παραδόσεις), και πολλές συλλογές στη σανσκριτική γλώσσα. Από τις τελευταίες οι τρεις μεγαλύτερες είναι η Μαχαβαστού της σχολής Μαχασαμγκίκα, η Αβαδανασατάκα (= «Αιώνας των θρύλων») της σχολής Σαρβαστιβάδα και η Ντιβιαβαδάνα (= «Θεϊκός θρύλος») με 38 ιστορίες. Εκτός από τις συλλογές, αβαδάνα βρίσκονται διάσπαρτες στη Βινάγια Πιτάκα (= «Καλάθι της πειθαρχίας»).

Παρά το ότι είναι μεταγενέστερες από το μεγαλύτερο μέρος των ιερών κειμένων του Βουδισμού, οι αβαδάνα είναι σεβαστές από τους συντηρητικούς βουδιστές, και καταλαμβάνουν λίγο-πολύ ανάλογη θέση στον Βουδισμό με εκείνη που κατέχουν οι Πουράνες στον Ινδουισμό.


  1. Salomon, Richard (2018). The Buddhist Literature of Ancient Gandhara. Wisdom Publications. σελ. 229. ISBN 978-1-61429-168-8. 
  •  
    Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμαChisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Avadāna» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 3 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 51 
  • Το ομώνυμο λήμμα στην Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Larousse-Britannica, έκδ. 2006, τόμος 1, σελ. 54