Όριο ταχύτητας

Πινακίδα του ΚΟΚ που υποδεικνύει ως τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα τα 130 km/h

Τα όρια ταχύτητας στην οδική κυκλοφορία, όπως χρησιμοποιούνται στις περισσότερες χώρες, καθορίζουν τη νόμιμη μέγιστη ταχύτητα με την οποία μπορούν να κινούνται τα οχήματα σε μια δεδομένη οδό. Τα όρια ταχύτητας υποδεικνύονται γενικά σε μια πινακίδα κυκλοφορίας που αντικατοπτρίζει τη μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα, εκφρασμένη σε χιλιόμετρα ανά ώρα (km/h) ή μίλια ανά ώρα (mph) ή και τα δύο. Τα όρια ταχύτητας καθορίζονται συνήθως από τα νομοθετικά όργανα των εθνικών ή τοπικών κυβερνήσεων και επιβάλλονται από τις εθνικές ή περιφερειακές αστυνομικές και δικαστικές αρχές. Τα όρια ταχύτητας μπορεί επίσης να είναι μεταβλητά ή σε ορισμένα σημεία να μην υπάρχουν, όπως στο μεγαλύτερο μέρος του Αούτομπαν στη Γερμανία.

Το πρώτο αριθμητικό όριο ταχύτητας για τα αυτοκίνητα ήταν το όριο των 10 mph (16 km/h) που εισήχθη στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1861. Σύμφωνα με τον ΚΟΚ του 2007 που ως επί το πλείστον βρίσκεται ακόμη σε ισχύ, η μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα στους αυτοκινητοδρόμους είναι τα 130 km/h, σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας km/h, σε οδούς εκτός κατοικημένων περιοχών 90 km/h και εντός κατοικημένης περιοχής 50 km/h, εκτός και αν υποδεικνύεται διαφορετικά.

Από το 2018, το υψηλότερο γνωστό όριο ταχύτητας στον κόσμο είναι τα 160 km/h (99 mph), που εφαρμόζεται σε δύο αυτοκινητόδρομους στα ΗΑΕ. Τα όρια ταχύτητας και η απόσταση ασφαλείας επιβάλλονται ανεπαρκώς στα ΗΑΕ, ειδικά στον αυτοκινητόδρομο Άμπου Ντάμπι προς Ντουμπάι – γεγονός που οδηγεί σε επικίνδυνη κυκλοφορία, σύμφωνα με ταξιδιωτική οδηγία της γαλλικής κυβέρνησης.

Το 2021, ο ΠΟΥ εκτιμά ότι περίπου 1.3 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από τροχαία ατυχήματα κάθε χρόνο.