Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έντουαρντ Μώντερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έντουαρντ Μώντερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Edward Walter Maunder (Αγγλικά)
Γέννηση12  Απριλίου 1851[1]
Λονδίνο
Θάνατος21  Μαρτίου 1928[1]
Λονδίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςΒασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααστρονόμος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆννι Σκοτ Ντιλ Μόντερ
ΤέκναEdith Maunder
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Έντουαρντ Γουόλτερ Μώντερ (Edward Walter Maunder, 12 Απριλίου 185121 Μαρτίου 1928) ήταν Βρετανός αστρονόμος που μελέτησε τις ηλιακές κηλίδες και τον μαγνητικό ηλιακό κύκλο, με αποτέλεσμα την ανακάλυψη της περιόδου χωρίς κηλίδες μεταξύ 1645 και 1715. Αυτή η περίοδος είναι γνωστή σήμερα με το όνομα Ελάχιστο Μώντερ.

Ο Μώντερ γεννήθηκε στο Λονδίνο, εργάστηκε στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς και μετά πήρε το πτυχίο του στο King's College στο Λονδίνο. Το 1873 γύρισε στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς σαν βοηθός φασματοσκοπίου απορρόφησης. Στη δουλεία του φωτογράφισε και μέτρησε τις ηλιακές κηλίδες και πρόσεξε ότι το γεωγραφικό πλάτος όπου γίνονται οι ηλιακές κηλίδες διαφέρουν τακτικά στη διάρκηση ενός κύκλου 11 χρόνια. Μετά το 1891 τον βοήθησε στη δουλεία του η δεύτερη γυναίκα του, Annie Scott Dill Maunder (Russell όνομα γέννησης), μαθηματική απο το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.

Μελέτησε τη δουλειά του Gustav Spörer, ο οποίος είχε αναγνωρίσει μια περίοδο απο 1400 μέχρι 1510, όταν ήταν ελάχιστες οι ηλιακές κηλίδες (Spörer Ελάχιστο), έψαξε στα παλιά αρχεία του αστεροσκοπίου για να καθορίσει αν υπήρχαν και άλλες τέτοιες περίοδοι. Αυτή η μελέτη του οδήγησε το στην ανακάλυψη, το 1893, της περίοδος που είναι τώρα γνωστό με το όνομα Μώντερ Ελάχιστο (επίσης «Ελάχιστο -του- Μόντερ»).

(Μετάφραση απο το ισπανικό άρθρο).

Σύλλογος Φίλων Αστρονομίας Κρήτης: Οι παρατεταμένες περίοδοι μειωμένης ηλιακής δραστηριότητας σχετίζονται με πτώση της μέσης θερμοκρασίας στη Γη, όπως συνέβη κατά το ασυνήθιστα ψυχρό διάστημα από το 1645 έως το 1715, γνωστό ως «Ελάχιστο του Μόντερ».