Ένγκελμπερτ Γ΄ του Λα Μαρκ
(Ανακατεύθυνση από Έγκελμπερτ Γ΄ του Λα Μαρκ)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ένγκελμπερτ Γ΄ του Λα Μαρκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 28 Φεβρουαρίου 1333[1] |
| Θάνατος | 21 Δεκεμβρίου 1391[2] ή 22 Δεκεμβρίου 1391[1] |
| Αιτία θανάτου | πανώλη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Richardis of Jülich (1354–1360)[3] Ελισάβετ του Σπόνχαϊμ-Κρόιτσναχ (από 1380)[3] |
| Τέκνα | Margareta von der Mark[4] |
| Γονείς | Αδόλφος Β΄ του Λα Μαρκ[4] και Μαργαρίτα της Κλέβης, κόμισσα του Λα Μαρκ[4] |
| Αδέλφια | Αδόλφος Γ΄ του Λα Μαρκ Ντήτριχ Α΄ του Λα Μαρκ |
| Οικογένεια | Οίκος του Λα Μαρκ |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ένγκελμπερτ Γ΄, γερμ. Egelbert III (1333 - 1391) από τον Οίκο του Λα Μαρκ ήταν κόμης του Λα Μαρκ (1347-91).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αδόλφου Β΄ κόμη του Λα Μαρκ και της Μαργαρίτας, κόρης του Ντήτριχ Η΄ κόμη της Κλέβης[5].
Το 1347 διαδέχθηκε τον πατέρα του και κυβερνούσε με έδρα τον πύργο του Μπλάνκενσταϊν. Στην εποχή του ήταν η κυρίαρχη μορφή στη Βεστφαλία. Ήταν αποτελεσματικός και επιτυχής, αλλά αν και αγωνιζόταν για έτη, δεν μπόρεσε να καταλάβει το Άρνσμπερκ.
Το 1391 απεβίωσε από επιδημία και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Αδόλφος Γ΄ αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε πρώτα τη Ριχάρντις, κόρη του Γουλιέλμου Ε΄ κόμη του Γύλιχ και μετά την Ελισάβετ του Σπάνχαϊμ-Ζάυν, κόρη του Σίμωνα Γ΄ κόμη του Βιάνντεν. Είχε τέκνο:
- Μαργαρίτα απεβ. 1410, παντρεύτηκε τον Φίλιππο Ι΄ του Φάλκενσταϊν & Μύντσενμπερκ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p4311.htm#i43110.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2014.
- ↑ 3,0 3,1 p4311.htm#i43110. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Niederrheins Urkundenbuch, Band III, 225, p. 189
|