Άρβο Περτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Άρβο Παρτ)
Άρβο Περτ
Γέννηση11  Σεπτεμβρίου 1935[1][2][3]
Πάιντε[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΕσθονία (από 1991)
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (1940–1991)
Εσθονία (1935–1940)
Αυστρία (από 1980)
ΣπουδέςΕσθονική Ακαδημία Μουσικής και Θεάτρου
Ιδιότητακλασικός συνθέτης, μουσικός[5] και συνθέτης[6]
ΣύζυγοςNora Pärt[7][8]
ΤέκναMichael Pärt
Είδος τέχνηςσυμφωνία, σύγχρονη κλασσική μουσική, Μινιμαλιστική μουσική και θρησκευτική μουσική
Σημαντικά έργαFür Lennart in memoriam, Adam's Lament, Spiegel im Spiegel, In principio, Für Alina, Fratres και Ukuaru waltz
ΒραβεύσειςΙππότης της Λεγεώνας της Τιμής (2011), Βραβείο Χέρντερ (2000), Αυτοκρατορικό βραβείο (2014)[9], Μουσικό βραβείο Λέονι Σόνινγκ (2008), Recipient of the Order of the National Coat of Arms, 1st Class (2006), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Λιέγης (2009)[10], Ratzinger Prize (2017)[11], honorary doctor of Durham University (2003), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Φρίμπουργκ (2007), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σαιντ Άντριους (2010), Coat of Arms of Tallinn (2011), Αυστριακή διάκριση για την επιστήμη και τη τέχνη (2015), επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, Χρυσό Μετάλλιο για Αξία στον Πολιτισμό - Gloria Artis[12], αξιωματικός του τάγματος του Στέμματος της Βελανιδιάς (2022)[13] και Πολικό Μουσικό Βραβείο (2023)[14]
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άρβο Περτ (Arvo Pärt, γενν. 11 Σεπτεμβρίου 1935) είναι Εσθονός συνθέτης και ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή συνθέτες θρησκευτικής μουσικής. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, έχει εργαστεί σε μινιμαλιστικό στυλ, με βάση μια δικής του δημιουργίας συνθετική τεχνική, που ονομάζει tintinnabuli (από το λατινικό tintinnabulum: καμπάνα). Η μουσική του εμπεριέχει επιρροές από το Γρηγοριανό μέλος και την προκλασική μουσική.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Περτ γεννήθηκε στην Paideν της επαρχίας Γιέρβα, στην Εσθονία. Η παρατεταμένη διαμάχη του με σοβιετικούς υπαλλήλους τον οδήγησαν να μεταναστεύσει με τη σύζυγό του και τους δύο γιους τους το 1980. Έζησε πρώτα στη Βιέννη, στην Αυστρία, όπου πήρε αυστριακή υπηκοότητα, και στη συνέχεια μετοίκισε στο Βερολίνο, στη Γερμανία. Επέστρεψε στην Εσθονία στα τέλη του 20ού αιώνα και τώρα ζει στο Τάλιν. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες τα έργα του έχουν ηχογραφηθεί εκτεταμένα και διανέμονται διεθνώς από τη γερμανική δισκογραφική εταιρία ECM.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρβο Περτ (2011)

Έργα για φωνή και ορχήστρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Our Garden", καντάτα για παιδική χορωδία και ορχήστρα (1959/2003)
  • "Credo", για χορωδία, ορχήστρα και σόλο πιάνο (1968)
  • "Wallfahrtslied", για τενόρο ή βαρύτονο και ορχήστρα εγχόρδων (1984/2000)
  • "Te Deum", για χορωδία, ορχήστρα εγχόρδων και μαγνητοταινία (1984–5, ανασκευή 1992)
  • "Berliner Messe", για χορωδία ή σολίστες και όργανο ή ορχήστρα εγχόρδων (1992)
  • "Litany", για σολίστες, χορωδία και ορχήστρα (1994)
  • "I am the true vine", για χορωδία a cappella (άνευ συνοδείας) (1996)
  • "Como cierva sedienta", για υψίφωνο, χορωδία και ορχήστρα (1998)
  • "Cantiques des degrés", για χορωδία και ορχήστρα (1999/2002)
  • "Cecilia, vergine romana", για χορωδία και ορχήστρα (1999/2002)
  • "In Principio", για χορωδία και ορχήστρα (2003)
  • "Adam's Lament", για μεικτή χορωδία και ορχήστρα εγχόρδων (2009)

Έργα για φωνή και μικρό σύνολο (ή πιάνο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "An den Wassern zu Babel saßen wir und weinten", για φωνές ή χορωδία και όργανο ή μικρό σύνολο (1976/1984)
  • "Sarah Was Ninety Years Old", για τρεις φωνές, κρουστά και όργανο (1977/1990)
  • "De profundis", για χορωδία, κρουστά και όργανο (1980)
  • "Passio Domini Nostri Jesu Christi secundum Joannem", για σολίστες, φωνητικό σύνολο, χορωδία και οργανικό σύνολο (1982)
  • "Es sang vor langen Jahren", για μεσόφωνο, βιολί και βιόλα (1984)
  • "Wallfahrtslied", για τενόρο ή βαρύτονο και κουαρτέττο εγχόρδων (1984)
  • "Stabat Mater", για τρεις φωνές και τρίο εγχόρδων (1985)
  • "Miserere", για σολίστες, χορωδία, σύνολο και όργανο (1989/1992)
  • "My Heart is in the Highlands", για κόντρα τενόρο και όργανο (2000)
  • "Zwei Wiegenlieder", για δύο γυναικείες φωνές και πιάνο (2002)
  • "L'Abbé Agathon", για υψίφωνο, τέσσερις βιόλες και τέσσερα βιολοντσέλα (2004/2005)

Έργα για χορωδία (και όργανο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "An den Wassern Babylons saßen wir und weinten", για φωνές και όργανο (1976/1984)
  • "Missa syllabica", για χορωδία και όργανο (1977)
  • "Summa", για χορωδία (1977)
  • "De profundis", για ανδρικές φωνές, κρουστά (κατά βούληση) και όργανο (1980)
  • "Magnificat", για χορωδία (1989)
  • "Bogoróditse Djévo", για χορωδία (1990)
  • "Hildegard Curth gewidmet – The Beatitudes", για χορωδία και όργανο (1990)
  • "And One of the Pharisees", για τρεις φωνές (1992)
  • "Dopo la Vittoria", για χορωδία (1996)
  • "I Am the True Vine", για χορωδία (1996)
  • "Kanon Pokajanen", για χορωδία (1997)
  • "Triodion", για χορωδία (1998)
  • "Which Was the Son of...", για χορωδία (2000)
  • "Littlemore Tractus", για χορωδία (2001)
  • "Nunc Dimittis", για χορωδία (2001)
  • "Salve Regina", για χορωδία και όργανο (2001)
  • "Peace upon you, Jerusalem", για γυναικεία χορωδία (2002)
  • "Most Holy Mother of God", για τέσσερις φωνές (2003)
  • "Da Pacem Domine", για τέσσερις φωνές (2004)
  • "Anthem", για χορωδία (2005)
  • "The Deer's Cry", για χορωδία (2008)

Έργα για ορχήστρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Nekrolog" (op.5), για ορχήστρα (1960)
  • Συμφωνία No. 1 "Polyphonic" (op.9), για ορχήστρα (1963)
  • "Perpetuum mobile" (op.10), για ορχήστρα (1963)
  • Συμφωνία No. 2, για ορχήστρα (1966)
  • Συμφωνία No. 3, για ορχήστρα (1971)
  • "Wenn Bach Bienen gezüchtet hätte", για πιάνο, κουιντέτο πνευστών, ορχήστρα εγχόρδων και κρουστά (1976)
  • "Fratres", για σύνολο μουσικής δωματίου (1976, κι έκτοτε σε πολλές μεταγραφές για διάφορα σχήματα)
  • "Arbos", για χάλκινα πνευστά και κρουστά (1977/1986)
  • "Cantus In Memoriam Benjamin Britten", για ορχήστρα εγχόρδων και καμπάνα (1977)
  • "Psalom", για ορχήστρα ή κουαρτέτο εγχόρδων (1985/1995/1997)
  • "Festina Lente", για ορχήστρα εγχόρδων και άρπα (1988)
  • "Summa", για ορχήστρα εγχόρδων (1991)
  • "Silouans Song", για ορχήστρα εγχόρδων (1991)
  • "Trisagion", για ορχήστρα εγχόρδων (1992)
  • "Mein Weg", για δεκατέσσερα έγχορδα και κρουστά (1999)
  • "Orient & Occident", για ορχήστρα εγχόρδων (2000)
  • "Lennartile" ("Für Lennart"), για ορχήστρα εγχόρδων (2006)
  • "La Sindone", για ορχήστρα και κρουστά (2006)
  • "Times and Winds" (2006)
  • Συμφωνία No. 4 "Los Angeles" (2008)

Έργα για σόλο όργανα (και ορχήστρα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Music for a Children's Theatre, Four Dances", για πιάνο (1956/1957)
  • 2 Σονατίνες (op.1), για πιάνο (1958/1959)
  • "Collage sur B-A-C-H", για όμποε, ορχήστρα εγχόρδων, τσέμπαλο και πιάνο (1964)
  • "Quintettino" (op.13), για κουιντέντο πνευστών (1964)
  • "Pro et Contra", κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα (1966)
  • "Für Alina", για πιάνο (1976)
  • "Pari Intervallo", για όργανο (1976/1981)
  • "Variationen zur Gesundung von Arinuschka", για πιάνο (1977)
  • "Tabula Rasa", διπλό κοντσέρτο για δύο βιολιά, ορχήστρα εγχόρδων και προετοιμασμένο πιάνο (1977)
  • "Fratres" (1977–1992)
    • "Fratres" για βιολί και πιάνο
    • "Fratres" για έγχορδα και κρουστά
    • "Fratres" για βιολί, έγχορδα και κρουστά
    • "Fratres" για κουαρτέτο εγχόρδων
    • "Fratres" για βιολοντσέλο και πιάνο
    • "Fratres" για οκτώ βιολοντσέλα
    • "Fratres" για οκτέτο πνευστών και κρουστά
    • "Fratres" για βιολί, ορχήστρα εγχόρδων και κρουστά (1992)
    • "Fratres", για κιθάρα και ορχήστρα (2005)
  • "Spiegel im Spiegel", για βιολί ή βιολοντσέλο και πιάνο (1978)
  • "Annum per annum", για όργανο (1980)
  • "Hymn to a Great City", για δύο πιάνα (1984/2000)
  • "Trivium", για όργανο (1988)
  • "Summa", για κουαρτέτο εγχόρδων (1990)
  • "Mozart-Adagio", για βιολί, βιολοντσέλο και πιάνο (1992/1997)
  • "Concerto piccolo über B-A-C-H", για τρομπέτα, ορχήστρα εγχόρδων, τσέμπαλο και πιάνο (1994)
  • "Darf ich...", για βιολί, καμπάνες και ορχήστρα εγχόρδων (1995/1999)
  • "Lamentate", για πιάνο και ορχήστρα (2002)
  • "Passacaglia", για βιολί, ορχήστρα εγχόρδων και βιμπράφωνο, ή για βιολί και πιάνο (2003/2007)


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6mk9d9p. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Discogs. 216141. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. (Γαλλικά) B.R.A.H.M.S.. arvo-part. Ανακτήθηκε στις 5  Απριλίου 2022.
  6. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/18247. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. interlude.hk/art-deal-eternal-questionsarvo-nora-part/. Ανακτήθηκε στις 24  Φεβρουαρίου 2022.
  8. www.arvopart.ee/en/arvo-part/article/i-seek-a-common-denominator/. Ανακτήθηκε στις 24  Φεβρουαρίου 2022.
  9. www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  10. www.uliege.be/cms/c_9266244/fr/docteurs-honoris-causa-sur-proposition-des-autorites-de-l-uliege.
  11. «Verleihung des Ratzinger-Preises». Ανακτήθηκε στις 18  Νοεμβρίου 2017.
  12. Ανακτήθηκε στις 13  Μαρτίου 2021.
  13. gouvernement.lu/dam-assets/fr/publications/rapport-activite/minist-affaires-etrangeres-europeennes/2022-rapport-activite-maee/20230228-rapport-annuel-du-maee-2022-version-finale.pdf.
  14. www.euronews.com/culture/2023/03/28/swedens-polar-music-prize-awarded-to-chris-blackwell-angelique-kidjo-and-arvo-part.