Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 185 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση222 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος2ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναAppius Claudius
ΓονείςΆππιος Κλαύδιος Πούλχερ[2][3]
ΑδέλφιαΠόπλιος Κλαύδιος Πούλχερ[2][4]
Γάιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 177 π.Χ.)[5][6]
Κλαυδία[5][7]
ΟικογένειαΚλαύδιοι Πούλχροι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠραίτορας
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (185 π.Χ.)[8][9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ, λατιν.: Appius Claudius Pulcher, ήταν Ρωμαίος πολιτικός τού 2ου αι. π.Χ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος τού Άππιου Κλαύδιου Πούλχερ (υπάτου το 212 π.Χ.) και αδελφός τού Πόπλιου Κλαύδιου Πούλχερ (υπάτου το 184 π.Χ.) . Το 197 π.Χ. και τα τρία επόμενα χρόνια, υπηρέτησε ως στρατιωτικός τριβούνος υπό τον Τίτο Κουίνκτιο Φλαμινίνο στην Ελλάδα στον πόλεμο με τον Φίλιππο Ε΄ της Μακεδονίας. [10] Βρέθηκε ξανά στην Ελλάδα το 191 π.Χ., υπηρετώντας αρχικά υπό τον Μάρκο Βαίβιο Ταμφίλο στον πόλεμο με τον Αντίοχο Γ΄ τον Μεγάλο [11] και στη συνέχεια υπό τον ύπατο Μάνιο Ακίλιο Γλάβριο κατά των Αιτωλών. [12] Το 187 π.Χ. έγινε πραίτορας και κυβερνήτης τού Τάραντα (Tarentum), που τού έπεσε με κλήρο ως επαρχία του. [13] Το 185 π.Χ. εξελέγη ως ύπατος και κέρδισε ορισμένα πλεονεκτήματα έναντι των Ινγαύνων, μίας φυλής της Λιγουρίας, και, με τη βίαιη παρέμβασή του στην επιτροπή, επέτυχε την εκλογή τού αδελφού του Πόπλιου στην υπατεία. [14] Το 184 π.Χ., όταν ο Φίλιππος Ε΄ προετοιμαζόταν για νέο πόλεμο με τους Ρωμαίους, ο Άππιος στάλθηκε επικεφαλής πρεσβείας στη Μακεδονία και την Ελλάδα, για να παρατηρήσει τις κινήσεις του και να αποσπάσει από τα χέρια του εκείνες τις πόλεις, στις οποίες είχε γίνει κύριος. [15] Το 176 π.Χ. ήταν μέλος μίας πρεσβείας, που στάλθηκε στους Αιτωλούς για να σταματήσει τις εσωτερικές εχθροπραξίες τους και να αντιταχθεί στις μηχανορραφίες τού Περσέα της Μακεδονίας. [16]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1118. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1118. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. 3,0 3,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 858. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1191. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1118. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1125. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4220. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. 8,0 8,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  9. «Claudii» (Ρωσικά)
  10. Livy, xxxii. 35, 36, xxxiii. 29, xxxiv. 50.
  11. Livy, xxxvi. 10.
  12. Livy, xxxvi. 22, 30.
  13. Livy, xxxviii. 42.
  14. Livy, xxxix. 23, 32.
  15. Livy, xxxix. 33–39.
  16. Livy, xli. 25, 27.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • William Smith (επιμ. ), Λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας, 1870.