Άγιος Κένελμ
| Άγιος Κένελμ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 786 (περίπου) |
| Θάνατος | 821 Clent Hills |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μερκία |
| Eορτασμός αγίου | 17 Ιουλίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κοένγουλφ της Μερκίας και Έλφθριθ της Μερκίας |
| Αδέλφια | Cwenthryth |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μονάρχης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άγιος Κένελμ (περί το 786 - 811) ήταν ένας Αγγλοσάξονας Άγιος που αναφέρεται στους Θρύλους του Καντέρμπερι. Ο Άγγλος ιστορικός του 12ου αιώνα Γουλιέλμος του Μαλμέσμπουρι γράφει "δεν υπάρχει καμία άλλη τοποθεσία στην Αγγλία που να δέχεται τόσους προσκυνητές όσους το Γουίντσκομπ στην εορτή του Αγίου Κένελμ". Σύμφωνα με τους θρύλους ο Άγιος Κένελμ ήταν μέλος του Οίκου του Ικέλ, της βασιλικής οικογένειας της Μερκίας και γιος του βασιλιά Κοένγουλφ της Μερκίας, δολοφονήθηκε σκληρά ύστερα από ένα όνειρο που είχε προβλέψει τον θάνατο του. Το σώμα του το έκρυψαν αλλά το αποκάλυψαν θαυματουργικά οι μοναχοί του Γουίντσκομπ, το μετέφεραν στο ιερό όπου παρέμεινε για πολλούς αιώνες. Οι δυο σημαντικότερες τοποθεσίες που συνδέονται με τον Άγιο Κένελμ είναι οι λόφοι νότια από το Μπέρμιγχαμ που θεωρούνται σαν τόπος της δολοφονίας του και το χωριό Γουίντσκομπ κοντά στο Τσέλτεναμ όπου μεταφέρθηκε το σώμα του για ταφή.[1] Η μικρή εκκλησία του Αγίου Κένελμ χρονολογείται τον 12ο αιώνα σε ένα μικρό χωριό το Κένελστοου, στους λόφους του Κλεντ που δολοφονήθηκε. Για πολλούς αιώνες εορταζόταν με μεγαλοπρέπεια στο χωριό η "εορτή του Αγίου Κένελμ" στις 17 Ιουλίου με κορυφαίο γεγονός το "σπάσιμο του πάρσονα", σύμφωνα με ένα πανάρχαιο έθιμο ένας άτυχος ιερέας βομβαρδιζόταν με μήλα από το πλήθος.
Ο θρύλος του Γουίντσκομπ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η παλαιότερη πηγή που σχετίζεται με τον Άγιο Κένελμ προέρχεται από ένα έγγραφο του 12ου αιώνα που βρέθηκε στο "αβαείο του Γουίντσκομπ" και έγραψε ένας μοναχός από το Ουόρσεστερ, το έγγραφο συγκεκριμένα γράφει :
Ο βασιλιάς Κοένγουλφ της Μερκίας πέθανε (819) και άφησε δύο μεγάλες κόρες και έναν γιο μόλις επτά ετών τον Κένελμ. Η αδελφή του Κουεντρίντα βρήκε την μεγάλη ευκαιρία να ξεφορτωθεί το μικρό αγόρι για να γίνει η ίδια βασίλισσα, έπεισε τον ερωμένο της Άσκομπερτ να το σκοτώσει με υπόσχεση να τον κάνει βασιλιά. Ο Άσκομπερτ βρήκε την μεγάλη ευκαιρία να το κάνει σε ένα κυνήγι στα Δάση του Γουορστερσάιρ.[2] Την νύχτα πριν από το κυνήγι ο μικρός Κένελμ είδε όνειρο ότι βρισκόταν στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου διακοσμημένο με λουλούδια και λυχνάρια, από κάτω έβλεπε όλα τα τέταρτα του βασιλείου του. Τα τρία τέταρτα τον προσκύνησαν, το τέταρτο άρχισε να πριονίζει το δέντρο μέχρι να πέσει, ο Κένελμ τότε μεταμορφώθηκε σε λευκό πουλί και πέταξε μακριά. Ο μικρός Κένελμ εξήγησε το όνειρο στην σοφή και ηλικιωμένη παραμάνα του, αυτή έκλαψε επειδή κατάλαβε ότι το παιδί θα πεθάνει.[3]
Στο κυνήγι το παιδί κουράστηκε και έπεσε να κοιμηθεί στην σκιά ενός δέντρου, ο Άσκομπερτ άρχισε να σκάβει έναν λάκκο για τον τάφο του, το παιδί ξύπνησε απότομα και του είπε "δεν θα με σκοτώσεις εδώ, δες το ραβδί που θα πέσει κάτω και θα ανθήσει". Ο Κένελμ έριξε κάτω το ραβδί και άρχισε πραγματικά να ανθίζει, σταδιακά έγινε ένα μεγάλο δέντρο που έμεινε γνωστό σαν "η Φλαμπουριά του Κένελμ". Ατάραχος ο Άσκομπερτ πήρε το παιδί και το μετέφερε στους γειτονικούς λόφους, ο μικρός Κένελμ άρχισε να τραγουδά Τραγούδια της εκκλησίας, ο δολοφόνος τότε έκοψε το κεφάλι του και τον έθαψε επί τόπου.[4] Η ψυχή του μικρού Κένελμ έγινε ένα λευκό περιστέρι που πέταξε για την Ρώμη, μετέφερε ένα μήνυμα στον πάπα που έγραφε "χαμηλά, κάτω από έναν κέδρο βρίσκεται ακέφαλος ο βασιλιάς Κένελμ".[5] Ο πάπας έστειλε επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι που οργάνωσε μία αποστολή από την πρωτεύουσα της Μερκίας Γουίντσκομπ για να αναζητήσουν το σώμα του παιδιού, καθώς περπατούσαν είδαν έναν πυλώνα να λάμπει, από κάτω βρισκόταν η σορός του μικρού Κένελμ. Όταν σήκωσαν το σώμα ξεπήδησε στην θέση του ένα συντριβάνι μέσα από το έδαφος που ξαπλώθηκε σαν ρυάκι και θεράπευε όποιον έπινε το νερό. Καθώς περνούσαν τον ποταμό Έιβον συνάντησαν άλλη μία αποστολή από το "αβαείο του Ουόρσεστερ" που διεκδικούσαν και εκείνοι την σορό. Η διαφωνία λύθηκε ως εξής: όποια ομάδα θα ξυπνούσε νωρίτερα το επόμενο πρωί θα έκανε δικό της το σώμα, νικητές ήταν οι μοναχοί του Γουίντσκομπ. Οι μοναχοί του Ουόρσεστερ συνέχισαν ωστόσο να τους καταδιώκουν, εξαντλημένοι από το τρέξιμο οι μοναχοί σταμάτησαν όταν αντίκρισαν από μακριά το "αβαείο του Γουίντσκομπ". Μόλις άφησαν τα πράγματα στο έδαφος, μια πηγή με νερό ξεπήδησε και τους έδωσε δύναμη να φτάσουν μέχρι το βασιλικό αβαείο του Γουίντσκομπ όπου οι καμπάνες άρχισαν να χτυπάνε χωρίς ανθρώπινη επέμβαση. Η Κουεντρίντα ρώτησε περίεργα τι είναι αυτή κωδονοκρουσία και της απάντησαν ότι έφεραν την σορό του αδελφού της, η ίδια είπε "αν αληθεύει να πέσουν τα μάτια μου πάνω στο ψαλτήρι που διαβάζω". Τα μάτια της Κουεντρίντας ξεκόλλησαν και έπεσαν πάνω στο ψαλτήρι, η ίδια και ο ερωμένος της βρήκαν άθλιο θάνατο, πέταξαν τα σώματα τους στο χαντάκι. Το σώμα του μικρού Κένελμ τάφηκε με μεγάλες τιμές, ανακηρύχτηκε Άγιος από την Καθολική εκκλησία, η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Ιουλίου, την ημέρα που μετέφεραν την σορό του στο Γουίντσκομπ.
Ο θρύλος της Νότιας Αγγλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_-_geograph.org.uk_-_806501.jpg)
Ο θρύλος του Αγίου Κένελμ περιλαμβάνεται σε μία Μεσαιωνική συλλογή από βίους Αγίων που συντάχθηκε τον 13ο και τον 14ο αιώνα στην νότια Αγγλία.[6] Η ιστορία έχει πολλές ομοιότητες με την προηγούμενη :
Μιά αγελάδα ήρθε με θαυμασμό πάνω από τον τάφο του Κένελμ, δεν έτρωγε τίποτα όλη μέρα και επέστρεφε με τους μαστούς γεμάτους. Η Κουεντρίντα και ο δολοφόνος ερωμένος της λησμονήθηκαν, κανένας δεν ξεναείπε ποτέ τα ονόματα τους, ο θεός προκάλεσε την αγελάδα να κάτσει πάνω από τον τάφο του Κένελμ μέχρι να λησμονηθούν ολοκληρωτικά. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής θαύμαζαν την συμπεριφορά της αγελάδας, καθόταν κάτω από έναν κάκτο, δεν έτρωγε τίποτα όλη μέρα και επέστρεφε με τους μαστούς γεμάτους, αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια και η κοιλάδα έμεινε γνωστή ως Κάουμπαχ. Μια μέρα ξαφνικά ένα λευκό περιστέρι πέταξε για την Ρώμη και έστειλε μήνυμα στον πάπα ότι η σορός του μικρού Κένελμ βρίσκεται σε μία περιοχή με το όνομα Κάουμπαχ πάνω στους λόφους. Ο πάπας διέταξε τον αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι Ουίλφρεντ να αναζητήσει το σώμα του Κένελμ, ο Ουίλφρεντ έστειλε αποστολή στο Γουορστερσάιρ αλλά οι κάτοικοι γνώριζαν τον τάφο του επειδή έβλεπαν την αγελάδα. Όταν έγινε η εκταφή του αναπήδησε στην ίδια θέση μια πηγή με θαυματουργό νερό.
Ιστορική πραγματικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι θρύλοι του Αγίου Κένελμ φαίνεται να έχουν ωστόσο ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα. Στα ιστορικά γεγονότα τον Όφα της Μερκίας διαδέχθηκε ο γιος του Έγκφριθ της Μερκίας που βασίλευσε μόνο 20 βδομάδες και πέθανε, πιθανότατα έπεσε σε μάχη, τον διαδέχθηκε ο μακρινός του ξάδελφος Κοένγουλφ της Μερκίας, ο πατέρας του Κένελμ που αγιοποιήθηκε.[7] Ο πατέρας του τον έστεψε συμβασιλέα σε ηλικία 12 ετών (798), ο Πάπας Λέων Γ΄ τον προσφωνεί την ίδια χρονιά "Βασιλεύς Κένελμ". Ο Κένελμ εμφανίζεται για πρώτη φορά σε μια δωρεά στον Καθεδρικό Ναό του Καντέρμπερι (799), το όνομα του εμφανίζεται σε πλήθος από διατάγματα μετά το 803. Το 811 ήταν η τελευταία φορά που καταγράφεται το όνομα του Κένελμ σε διάταγμα, πιθανότατα εκείνη την χρονιά πέθανε σε ηλικία 25 ετών και όχι 7 ετών όπως εμφανίζεται στους θρύλους.[8] Η αδελφή του Κουεντρίτα που εμφανίζεται στους θρύλους σαν δολοφόνος του την εποχή του θανάτου του πατέρα της (821) βρισκόταν ηγουμένη στο Μίνστερ-ιν-Θάνετ.
Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πεδίο της λογοτεχνίας ο Κένελμ αναφέρεται σε έναν από τους Μύθους του Καντέρμπερι του Τζόφρι Σώσερ, στον ίδιο θρύλο αναφέρεται ένα από τα ποιήματα του Ουίλιαμ Σένστουν (1714 - 1763). Ο Φράνσις Μπρεττ Γιούνγκ (1884 - 1954) έγραψε ένα μεγάλο ποίημα με τίτλο "Η Μπαλλάντα του Αγίου Κένελμ" με μουσική του Άντριου Ντάουνς (γεν. το 1950) σε μία αποστολή από το "Ίδρυμα του Φράνσις Μπρεττ Γιούνγκ". Ο Τζόφφρυ Χιλλ (1932 - 2016) τέλος κάνει μία ευθύτατη αναφορά στον Άγιο Κένελμ στο ποίημα του "Ο Θρίαμβος της Αγάπης".[9] Ένας μεγάλος δρόμος "Το μονοπάτι του Αγίου Κένελμ" συνδέει τους λόφους του Κλεντ και το Γουίντσκομπ, διασχίζει το Γκλόστερσαιρ και Γουορστερσάιρ. Ο Τζον Χένρι Νιούμαν (1801 - 1890) έκανε συχνά προσκυνήματα στον τόπο που μαρτύρησε ο Άγιος Κένελμ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Wasyliw, Patricia Healy. Martyrdom, Murder, and Magic: Child Saints and Their Cults in Medieval Europe, Peter Lang, 2008, σ. 75
- ↑ Baring-Gould 1897, σσ. 427-428
- ↑ Baring-Gould 1897, σσ. 427-428
- ↑ Baring-Gould 1897, σσ. 427-428
- ↑ Baring-Gould 1897, σσ. 427-428
- ↑ D'Evelyn & Mill 1967, σσ. 279–91
- ↑ Hogg & Denison 2006, σ. 228
- ↑ Wasyliw, Patricia Healy. Martyrdom, Murder, and Magic: Child Saints and Their Cults in Medieval Europe, Peter Lang, 2008, σ. 75
- ↑ Hill 1998, σσ. 1-2
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Baring-Gould, S. (Sabine) (1897). The Lives of the Saints. 8, part 2. London: John C. Nimmo.
- D'Evelyn, Charlotte; Mill, Anna J., eds. (1967) [1956]. "Saint Kenelm, from Corpus Christi College Cambridge MS 145". The South English Legendary: Edited from Corpus Christi College Cambridge MS 145 and British Museum MS Harley 2277. 1. Published for the Early English Text Society by Oxford University Press.
- Hill, Geoffrey (1998). The Triumph of Love. New York: Houghton Mifflin.
- Hogg, Richard M.; Denison, David (2006). A history of the English language (illustrated ed.). Cambridge University Press
- Amphlett, J. (1890). A short history of Clent. London: Parker.
- Farmer, David (2011). The Oxford Dictionary of Saints (Fifth, Revised ed.). Oxford University Press.
- Love, Rosalind C. (1996). "Life and Miracles of St. Kenelm". Three Eleventh-Century Anglo-Latin Saints' Lives. Oxford University Press.
- Smith, William, (Sir); Wace, Henry (1877). "Kenethrytha (Cwoenthritha, Cynethritha)". A Dictionary of Christian biography, literature, sects and doctrines: being a continuation of 'The dictionary of the Bible'. 3. London: J. Murray. pp. 601, 602. A dictionary entry and alternative spellings for Cwenthryth
- Wall, J. Charles (1905). "Chapter V: Shrines of Royal Saints: St. Kenelm". In Cox, J. Charles (ed.). Shrines of British Saints. Antiquaries Book. Methuen & Co.
|