Άβετ

Το Άβετ (σερβικά : Авет) είναι πλάσμα της λαϊκής παράδοσης των Νότιων Σλάβων. Η πεποίθηση για την ύπαρξη ενός μυθολογικού τέτοιου πλάσματος είναι διαδεδομένη μεταξύ του πληθυσμού της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, της Βοσνίας, και της ΠΓΔΜ. Το όνομα επίσης χρησιμοποιήτε σε κατάρες.

Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες του ονόματος Άβετ. Προέρχεται από την αραβική λέξη Hayale, η οποίο σημαίνει οφθαλμαπάτη, ή την τουρκική λέξη afet που σημαίνει ατύχημα ή θαύμα. Στην παλαιά ρωσική γλώσσα εμφανίζεται η έκφραση "aviti", που σημαίνει να καλέσετε / απαντήσετε ή να δείξετε / δείξετε .

Στη Γκρούζα θεωρείται φάντασμα που εμφανίζεται τη νύχτα με τη μορφή ενός γέρου με μακριά γενειάδα και διογκωμένα μάτια από τα οποία βγαίνουν φλόγες. Στη ΠΓΔΜ, θεωρείται ότι είναι το φάντασμα της ψυχής αμαρτωλού ανθρώπου που πέθανε υποφέροντας ή αυτοκτονώντας πριν από καιρό και η ψυχή του δεν μπορεί να πάει στον παράδεισο. Έχει άσχημη μορφή τυλιγμένο σε μια κουβέρτα, ή στη μορφή μαύρης νυχτερίδας.

Κοινή σε όλες τις περιγραφές είναι η τρομακτική του μορφή, εικόνα που προκαλεί φόβο στους ανθρώπους. Σαν φάντασμα αναφέρεται ότι συχνά μένει σε εγκαταλελειμμένα σπίτια και ερείπια. Τις περισσότερες φορές εμφανίζονται στις ημέρες των Χριστουγέννων και τα Θεοφάνια όταν και είναι πιο επικίνδυνα για τους ανθρώπους. Για την προστασία οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούσαν το σκόρδο, το οποίο βάζουν στην τσέπη τους.

Στην περιοχή του Κραγκούγιεβατς οι γυναίκες είχαν τη συνήθεια τα βράδια να δένουν κάλτσες στις μακριές φούστες τους για να τις παίρνει το Άβετ και να τις φορά, και στο Σεράγεβο προστατεύονται με την τοποθέτησή κλουβιών σε πουρνάρια.