Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χρήστης:Reda Raouchaia/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Báb"
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Internet censorship"
Γραμμή 1: Γραμμή 1:


'''Η Λογοκρισία του διαδικτύου''' είναι ο [[Λογοκρισία|έλεγχος ή περιορισμός]] της πρόσβασης και του περιεχομένου που μπορεί να δημοσιευθεί ή να προβληθεί στο [[Διαδίκτυο]], όπως έχει τεθεί σε ισχύ από τις ρυθμιστικές αρχές ή από ιδιωτική πρωτοβουλία. Μεμονωμένα άτομα και οργανώσεις μπορούν να ασκήσουν πολιτική αυτολογοκρισίας για ηθικούς, θρησκευτικούς, ή για επαγγελματικούς λόγους, να συμμορφώνονται με τα κοινωνικά πρότυπα, λόγω εκφοβισμού ή από φόβο για τις νομικές ή άλλες συνέπειες.<ref name="NYT-20181015">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2018/10/15/opinion/internet-google-china-balkanization.html|title=There May Soon Be Three Internets. America’s Won’t Necessarily Be the Best. - A breakup of the web grants privacy, security and freedom to some, and not so much to others.|last=The Editorial Board|work=[[The New York Times]]|date=15 October 2018|accessdate=16 October 2018}}</ref><ref name="NYT-20140311">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2014/03/12/opinion/the-future-of-internet-freedom.html|title=The Future of Internet Freedom|last=Schmidt|first=Eric E.|work=[[New York Times]]|date=11 March 2014|last2=Cohen|first2=Jared|author-link=Eric Schmidt|author-link2=Jared Cohen|accessdate=11 March 2014}}</ref>
{{Infobox religious biography|name=The Báb|image=Shrine Bab North West.jpg|caption=[[Shrine of the Báb]] in Haifa, Israel|religion=[[Bábism]]|birth_name=ʿAli Muhammad|birth_date={{birth date|1819|10|20}}|birth_place=[[Shiraz]], [[Qajar dynasty|Qajar Iran]]|death_date={{death date and age|1850|07|09|1819|10|20}}|death_place=[[Tabriz]], Qajar Iran|resting_place=[[Shrine of the Báb]]|resting_place_coordinates={{coord|32|48|52|N|34|59|14|E|source:hewiki_region:IL_type:landmark|display=inline, title}}|title=The Primal Point|occupation=Merchant|nationality=[[Persian people|Persian]]|spouse=[[Khadíjih-Bagum]] (1842–1850) <br/>
<!--[[Fátimih Khánum (wife of the Báb)|Fátimih Khánum]] (1846/7?–1850)<ref>{{cite book |title=The Genesis of the Babi-Baha'i Faiths in Shiraz and Fars |year=2008 |author=Mirza Habibu'llah Afnan |publisher=Brill 2008 |page=306 |isbn=9004170545}}</ref>-->
A sister of Mullá Rajab Ali<ref>{{cite book |last=Browne |first=Edward Granville |authorlink1=Edward Granville Browne |title=The Bábí Religion |date=1961 |publisher=Cambridge University Press |isbn=9780521043427 |page=220 |url=https://books.google.co.uk/books?id=eLnR-tJO5MQC&pg=PA220 |accessdate=20 September 2017 |language=en}}</ref><ref>{{cite book |last=Smith |first=Peter |title=A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith |date=2013 |publisher=[[Oneworld Publications]] |isbn=9781780744803 |page=71 |url=https://books.google.co.uk/books?id=pYfrAQAAQBAJ&pg=PT71 |accessdate=20 September 2017 |language=en}}</ref>|children=[[Ahmad (son of the Báb)|Ahmad]] (1843–1843)|parents=Sayyid Muhammad Ridá (father) <br/> Fátimih Bagum (mother)}}
,O '''Μπαμπ''', (γεννηθείς '''Σιγίντ Αλί Μοχάμετ Σιράζι,''' {{Lang-fa|سيد علی ‌محمد شیرازی}}, 20 Οκτωβρίου 1819 – 9 Ιουλίου 1850) ήταν ο ιδρυτής του [[Μπαμπισμός|Μπαμπισμού]], και μία από τις κεντρικές μορφές της [[Μπαχάι Πίστη|Μπαχάι Πίστης]].


Η έκταση της λογοκρισίας στο Διαδίκτυο διαφέρει από χώρα σε χώρα. Ενώ οι περισσότερες δημοκρατικές χώρες έχουν μέτρια λογοκρισία στο Διαδίκτυο, άλλες χώρες φτάνουν στο σημείο του να περιορίζουν την πρόσβαση σε πληροφορίες, όπως τις ειδήσεις, και να απαγορεύουν τις συζητήσεις μεταξύ των πολιτών.<ref name="NYT-20140311">{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2014/03/12/opinion/the-future-of-internet-freedom.html|title=The Future of Internet Freedom|last=Schmidt|first=Eric E.|work=[[New York Times]]|date=11 March 2014|last2=Cohen|first2=Jared|author-link=Eric Schmidt|author-link2=Jared Cohen|accessdate=11 March 2014}}</ref> Η Λογοκρισία του διαδικτύου παρουσιάζεται επίσης ως απόκριση ή εν αναμονή γεγονότων, όπως οι εκλογές, διαμαρτυρίες και ταραχές. Ένα παράδειγμα ήταν η αυξημένη λογοκρισία όσο διήρκεσε η [[Αραβική Άνοιξη|Αραβικής Άνοιξης]]. Άλλα θέματα της λογοκρισίας είναι τα πνευματικά δικαιώματα, η συκοφαντική δυσφήμιση, η παρενόχληση και το άσεμνο υλικό.
Ο Μπαμπ ήταν ένας έμπορος από το [[Σιράζ]] στο [[Δυναστεία των Κατζάρων|Ιράν των Κατζάρων]] ο οποίος το 1844, στην ηλικία των 24, ισχυρίστηκε ότι είναι ένας αγγελιοφόρος του Θεού. Ανέλαβε τον τίτλο του ''Μπαμπ'' ({{Lang-ar|باب}}), που στα αραβικά σημαίνει «Πύλη» ή «Θύρα», μια αναφορά που σχετίζεται με την υπόσχεση για τον ερχομό του Μαχντί ή του αλ-Κα'ιμ με τους Δώδεκα. Βρέθηκε σε αντιπαράθεση με την περσική κυβέρνηση, που κατέληξε σε εκτέλεση αυτού και χιλιάδων από τους ακόλουθούς του, που αναφέρονταν ως Μπαμπίς.


Οι κρατικές υπηρεσίες διαθέτουν διάφορα εργαλεία για την εφαρμογή περιορισμών, αλλά οι υποστηρικτές της ελευθερίας του διαδικτύου προσπαθούν να ξεπεράσουν αυτά τα εμπόδια και τα φίλτρα. Οι ιστοσελίδες περιορισμένης πρόσβασης προστατεύονται αποτελεσματικά με εντοπισμό και φραγή αιτημάτων DNS, αλλά εταιρείες όπως οι Cloudflare, Mozilla και Google αλλάζουν το DNS σε επίπεδο TLS καθιστώντας την αναχαίτιση δύσκολη<ref>{{Cite web|url=https://sslretail.com/blog/dns-over-https-ultimate-guide/|title=DNS over HTTPS (DoH): Ultimate Guide (.pdf) - SSL Retail|website=sslretail.com|accessdate=2019-02-13}}</ref>.
Ο Μπαμπ έγραψε πολυάριθμες επιστολές και βιβλία στα οποία δήλωσε τις αξιώσεις του και όρισε τις διδασκαλίες του. Εισήγαγε την ιδέα για Εκείνον τον οποίον ο Θεός θα φανερώσει, έναν μεσσία που θα φέρει ένα μήνυμα μεγαλύτερο από το δικό του.<ref name="buck_eschatologic">{{Cite book|title=Studies in Modern Religions, Religious Movements and the Bābī-Bahā'ī Faiths|first=Christopher|last=Buck|publisher=Brill|isbn=90-04-13904-4|year=2004|chapter=The eschatology of Globalization: The multiple-messiahship of Bahā'u'llāh revisited|editor-last=Sharon, Moshe|location=Boston|pages=143–178|url=http://bahai-library.com/buck_eschatology_globalization}}</ref>


Η υποστήριξη και η αντίθεση στη λογοκρισία του Διαδικτύου επίσης κυμαίνονται. Σε μία έρευνα του 2012 για την Διαδικτυακή Κοινότητα το 71% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι «πρέπει να υπάρχει λογοκρισία κάποιας μορφής στο Διαδίκτυο». Στην ίδια έρευνα, το 83% συμφώνησε ότι «η πρόσβαση στο Διαδίκτυο θα πρέπει να θεωρείται βασικό ανθρώπινο δικαίωμα» και το 86% συμφώνησε ότι «[[Ελευθερία του λόγου|η ελευθερία της έκφρασης]] πρέπει να είναι εγγυημένη στο Διαδίκτυο». Η αντίληψη της λογοκρισίας στο διαδίκτυο στις ΗΠΑ βασίζεται ως επί το πλείστον στην Πρώτη Τροπολογία και το δικαίωμα για επεκτατική ελευθερία του λόγου και πρόσβαση στο περιεχόμενο χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες.<ref>{{Cite journal|last=Goldberg|first=Erica|date=|title=FREE SPEECH CONSEQUENTIALISM|url=www.jstor.org/stable/43783393|journal=Columbia Law Review|volume=116|pages=687-694}}</ref> Σύμφωνα με την GlobalWebIndex, πάνω από 400 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν [[Εικονικό ιδιωτικό δίκτυο|εικονικά ιδιωτικά δίκτυα]] για να παρακάμψουν τη λογοκρισία ή για την αύξηση της ιδιωτικότητας του χρήστη.<ref name="Guardian 5 December 2014">Μαρτσέλο Mari. [https://www.theguardian.com/technology/2014/dec/05/how-faceboook-tor-service-encourage-open-web Πώς το Facebook Tor υπηρεσία θα μπορούσε να ενθαρρύνει μια πιο ανοιχτή web]. ''[[The Guardian|Η Guardian]]''. Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014.</ref>
Για [[Μπαχάι Πίστη|τους Μπαχάι]], ο Μπαμπ ανέλαβε έναν ρόλο σαν του [[Προφήτης Ηλίας|Προφήτη Ηλία]] ή [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|του Ιωάννη του Βαπτιστή]], ενός προκάτοχου ή πρόδρομου που άνοιξε το δρόμο για τη θρησκεία τους. [[Μπαχαολλά|Ο μπαχαολλά]], ο ιδρυτής της Μπαχάι Πίστης, ήταν ακόλουθος του Μπαμπ και το 1863, 13 χρόνια μετά τον θάνατο του τελευταίου, ισχυρίστηκε ότι είναι η εκπλήρωση της προφητείας του Μπαμπ.


== Ζωή ==
== Επισκόπηση ==
Πολλές από τις προκλήσεις που συνδέονται με τη λογοκρισία στο Διαδίκτυο είναι παρόμοιες με εκείνες για τη λογοκρισία εκτός δικτύου, στα πιο παραδοσιακά μέσα όπως οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα βιβλία, η μουσική, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Μια διαφορά είναι ότι τα εθνικά σύνορα είναι πιο διαπερατά στο διαδίκτυο: οι κάτοικοι μιας χώρας που απαγορεύει ορισμένες πληροφορίες μπορούν να τις βρούν σε ιστότοπους που φιλοξενούνται εκτός της χώρας. Συνεπώς, οι λογοκριτές πρέπει να εργαστούν για να αποτρέψουν την πρόσβαση στις πληροφορίες, ακόμη και αν δεν έχουν τον φυσικό ή νομικό έλεγχο των ιστοσελίδων καθαυτών. Αυτό με τη σειρά του απαιτεί τη χρήση μεθόδων τεχνικής λογοκρισίας που είναι μοναδικές για το διαδίκτυο, όπως το κλείδωμα ιστοτόπων και το φιλτράρισμα περιεχομένου.<ref name="UNESCO-2011">[http://www.unesco.org/new/en/communication-and-information/resources/publications-and-communication-materials/publications/full-list/freedom-of-connection-freedom-of-expression-the-changing-legal-and-regulatory-ecology-shaping-the-internet/ ''Η ελευθερία της σύνδεσης, της ελευθερίας της έκφρασης: το μεταβαλλόμενο νομικό και ρυθμιστικό οικολογία διαμόρφωση του Διαδικτύου''], Ντάτον, Μάρτιος 2003</ref>


Οι απόψεις σχετικά με τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της λογοκρισίας του Διαδικτύου έχουν εξελιχθεί παράλληλα με την ανάπτυξη των τεχνολογιών του Ίντερνετ και της λογοκρισίας:
=== Παιδική ηλικία ===
[[Αρχείο:Bab-calligraphic-exercise.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Από άσκηση καλλιγραφίας του Μπαμπ, προτού κλείσει την ηλικία των 10 ετών.]]
Ο Μπαμπ γεννήθηκε την 20 Οκτωβρίου 1819 (1 Μουχάραμ 1235 [[Έτος Εγίρας|Ε.Ε.]]) στο [[Σιράζ|Σιράζ,]] σε μια μεσαία αστική τάξη [[Έμπορος|εμπόρων]] της πόλης και ονομάστηκε Αλί Μοχάμετ. Ο πατέρας του ήταν ο Μωάμεθ Ριντά, και η μητέρα του ήταν η Φατιμί (1800-1881), η κόρη ενός επιφανούς εμπόρου στο Σιράζ, η οποία αργότερα ακολούθησε τους Μπαχάι. Ο Μπαμπ ορφάνεψε σε πολύ νεαρή ηλικία, όταν πέθανε ο πατέρας του, και τον μεγάλωσε ο θείος από την πλευρά της μητέρας του, ο Χατζι Μίρτσα Σιγίντ Αλί, ένας έμπορος.<ref name="EoI">{{Cite encyclopedia}}</ref><ref name="balyuzi">{{Cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|first=H.M.|last=Balyuzi|authorlink=Hasan M. Balyuzi|publisher=George Ronald|isbn=0-85398-048-9|year=1973|location=Oxford, UK|pages=30–41}}</ref> Ένας απόγονος [[Μωάμεθ|του Μωάμεθ]], σαγίντ, μέσω του [[Χουσεΐν ιμπν Αλί|Χουσείν ιμπν Αλί]] και από τους δύο γονείς του.<ref>{{Cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|first=H.M.|last=Balyuzi|authorlink=Hasan M. Balyuzi|publisher=George Ronald|isbn=0-85398-048-9|year=1973|location=Oxford, UK|pages=32}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://info.bahai.org/babi-faith.html|title=Overview of the Bábi Faith|publisher=[[Bahá'í International Community]]|accessdate=April 9, 2008}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://bahai-library.com/abid_dawnbreakers_genealogy_babi|title=The Genealogy of Bab, showing connection with Bahá'u'lláh's descendants, by Mirza Abid, Published in Nabil's Dawnbreakers|publisher=bahai.library.org|accessdate=April 9, 2008}}</ref> Στο Σιράζ ο θείος του τον έστειλε στο [[μακτάμπ]], δημοτικό σχολείο, όπου έμεινε για 6-7 χρόνια.<ref name="iranica_bab" /><ref>{{Cite book|title=Studies in Bábí and Bahá'í History – volume three – In Iran|first=Stephen|last=Lambden|publisher=Kalimát Press|isbn=0-933770-16-2|year=1986|chapter=An Episode in the Childhood of the Báb|editor-last=Smith|editor-first=Peter|pages=1–31|url=http://bahai-library.com/books/in.iran.html}}</ref> Κάποια στιγμή μεταξύ την ηλικία των 15 - 20 μπήκε στην οικογενειακή επιχείρηση του θείου του, έναν εμπορικό οίκο, και έγινε έμπορος στην Ιρανική πόλη [[Μπουσέχρ]], κοντά στον [[Περσικός Κόλπος|Περσικό Κόλπο]].<ref name="EoI" /><ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref> Κάποια από τα πρώτα συγγράμματά του δείχνουν ότι δεν του άρεσε η δουλειά και προτιμούσε να ασχολείται με την μελέτη της θρησκευτικής λογοτεχνίας.<ref name="iranica_bab" /> Ένας από τους ακόλουθούς του τον περιέγραψε ως «πολύ ολιγόλογος, και δεν άρθρωνε ούτε λέξη εκτός αν ήταν απολύτως απαραίτητο. Ούτε καν που απαντούσε στις ερωτήσεις μας. Ήταν συνεχώς απορροφημένος στις σκέψεις του, και επανειλημμένα προκατειλημμένος με τις προσευχές και τους στίχους του. Περιγράφεται ως ωραίος άντρας με μια λεπτή γενειάδα, ντυμένος με καθαρά ρούχα, και φορώντας ένα πράσινο σάλι και ένα μαύρο τουρμπάνι.»<ref>Hajji Muhammad Husayn, quoted in {{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The making of the Babi Movement in Iran, 1844–1850|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=132–33}}</ref>


* Το 1993 ένα άρθρο του ''Time Magazine'' ανέφερε μία ρήση του [[Τζον Γκίλμορ]], ενός από τους ιδρυτές του Electronic Frontier Foundation, που λέει «Το Δίκτυο εκλαμβάνει τη λογοκρισία ως βλάβη και κινείται περιμετρικά γύρω της.»<ref>[http://www.chemie.fu-berlin.de/outerspace/internet-article.html "Το πρώτο Έθνος στον Κυβερνοχώρο"], Philip Elmer-Dewitt, ''Χρόνος'', 6 δεκεμβρίου 1993, No. 49</ref>
Ένας Άγγλος γιατρός περιέγραψε τον νεαρό ως εξής: «Ήταν ένας πολύ πράος και εκλεπτυσμένος άνθρωπος, μάλλον μικρός σε ανάστημα και πολύ ανοιχτόχρωμος για Πέρση, με μια μελωδική απαλή φωνή που με εντυπωσίασε πολύ».<ref>H. M. Balyuzi, ''Το Bab – Ο Κήρυκας της Ημέρας Μέρες'', σελ. 146</ref>
* Τον Νοέμβριο του 2007, ο «Πατέρας του Ίντερνετ» [[Βιντ Σερφ]] δήλωσε ότι θεωρεί ότι ο κυβερνητικός έλεγχος του Διαδικτύου αποτυγχάνει επειδή ο Ιστός είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ιδιωτικός.<ref>[https://www.reuters.com/article/reutersEdge/idUSN1420689320071114?sp=true "Cerf βλέπει τον κυβερνητικό έλεγχο στο Διαδίκτυο αποτυγχάνουν"], Pedro Fonseca, Reuters, 14 νοεμβρίου 2007</ref>

* Στην έκθεση μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε το 2007 και δημοσιεύτηκε το 2009 από το Κέντρο του Μπέρκμαν για το Ίντερνετ &amp;amp; την Κοινότητα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, δηλώθηκε ότι: «Είμαστε βέβαιοι ότι το εργαλείο των προγραμματιστών για [[Παράκαμψη της λογοκρισίας|παράκαμψη της λογοκρισίας]] θα ξεπεράσει τις κυβερνητικές προσπάθειες για κλείδωμα», αλλά και ότι «...πιστεύουμε ότι λιγότερο από 2% του ολικού αριθμού των φιλτραρισμένων χρηστών του Διαδικτύου χρησιμοποιούν εργαλεία παράκαμψης".<ref>[http://cyber.law.harvard.edu/sites/cyber.law.harvard.edu/files/2007_Circumvention_Landscape.pdf ''2007 Καταστρατήγηση την Έκθεση για το Τοπίο: τις Μεθόδους, τις Χρήσεις, και τα Εργαλεία''], Χαλ Roberts, Ethan Zuckerman, και ο Τζον Palfrey, Μπέκμαν Center for Internet & Society στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, Μάρτιος 2009</ref>
=== Γάμος ===
* Αντίθετα, μία έκθεση του 2011 των ερευνητών του Διαδικτυακού Ινστιτούτου της Οξφόρδης που δημοσιεύθηκε από [[Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών|την UNESCO]] κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «... ο έλεγχος των πληροφοριών για το Ίντερνετ και το Δίκτυο είναι σίγουρα εφικτός, και ως εκ τούτου η τεχνολογική πρόοδος δεν εγγυάται μεγαλύτερη ελευθερία λόγου."<ref name="UNESCO-2011">[http://www.unesco.org/new/en/communication-and-information/resources/publications-and-communication-materials/publications/full-list/freedom-of-connection-freedom-of-expression-the-changing-legal-and-regulatory-ecology-shaping-the-internet/ ''Η ελευθερία της σύνδεσης, της ελευθερίας της έκφρασης: το μεταβαλλόμενο νομικό και ρυθμιστικό οικολογία διαμόρφωση του Διαδικτύου''][http://www.unesco.org/new/en/communication-and-information/resources/publications-and-communication-materials/publications/full-list/freedom-of-connection-freedom-of-expression-the-changing-legal-and-regulatory-ecology-shaping-the-internet/ <nowiki>[1]</nowiki>], Ντάτον, Μάρτιος 2003</ref>
Το 1842 παντρεύτηκε την Καντίτζι-Μπαγκουμ (1822-1882), όταν εκείνος ήταν 23 και εκείνη 20.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|year=1989|article=Bāb, Sayyed `Ali Mohammad Sirazi|first=Denis|last=MacEoin|url=http://www.iranicaonline.org/articles/bab-ali-mohammad-sirazi}}</ref> Ήταν η κόρη ενός επιφανούς εμπόρου στο Σιράζ. Ο γάμος τους αποδείχθηκε ευτυχισμένος<ref name="ReferenceA">H. M. Balyuzi, ''Khadijih Bagum – Γυναίκα της Bab''</ref> και έφεραν στον κόσμο ένα παιδί, ένα αγόρι με το όνομα Αχμάντ, που πέθανε το έτος που γεννήθηκε, το 1843.<ref name="ReferenceA" /> Η εγκυμοσύνη έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή της Καντίτζι, και δεν έκανε άλλα παιδιά. Το νεαρό ζευγάρι ζούσε σε ένα ταπεινό σπίτι στο Σιράζ, μαζί με την μητέρα του Μπαμπ. Αργότερα, η Καντίτζι ακολούθησε τους Μπαχάι.
* Ο δρ [[Σάσι Θάρουρ]] σε ένα τριμηνιαίο πρόγραμμα σειράς διαλέξεων που οργανώθηκε από ένα επιστημονικό επιτελείο που έχει έδρα στην Ινδία, το Κέντρο Ερευνών για τη Δημόσια Πολιτική, δήλωσε ότι «οι οδοί έκφρασης των απόψεις και των ιδεών μας έχουν ενισχυθεί και πολλαπλασιαστεί μέσω των ψηφιακών μέσων, και η ελευθερία της έκφρασης συνοδεύεται από μεγάλη ευθύνη»<ref>{{Cite news|url=http://www.newindianexpress.com/cities/kochi/2012/sep/15/tharoor-calls-for-caution-in-freedom-of-expression-406318.html|title=Tharoor calls for caution in freedom of expression|last=|first=|work=|date=|accessdate=}}</ref>[[Αρχείο:Internet_blocked_in_Iran.jpg|μικρογραφία|262x262εσ|Μήνυμα λάθους που σηματοδοτεί περιεχόμενο που θεωρείται επιβλαβές από την Ιρανική κυβέρνηση.]]

=== Το κίνημα των ===
Την δεκαετία του 1790 στην Περσία, ο [[Σέικχ Αχμάντ]] (1753-1826) ξεκίνησε ένα θρησκευτικό κίνημα εντός των [[Δωδεκατιστές|Δωδεκατιστών]] του [[Σιισμός|Σιιτικού Ισλάμ]]. Οι οπαδοί του, που έγιναν γνωστοί ως Σεικχιστές, περίμεναν την επικείμενη εμφάνιση του ''αλ-Κα'ιμ'' του Αλ αλ-Μπαήτ (Οίκος του Προφήτη), ή αλλιώς του «Μαχντί». Μετά τον θάνατό του, τον Σέικχ Αχμάντ διαδέχθηκε ο Καζίμ Ραστί (1793-1843).

Το 1841 ο Μπαμπ πήγε για προσκύνημα στο [[Ιράκ]], και για επτά μήνες έμεινε κυρίως μέσα και γύρω από την [[Καρμπάλα]].<ref>Balyuzi, H.M. (1973). The Báb: The Herald of the Day of Days. Oxford, UK: George Ronald. p. 41. {{ISBN|0-85398-048-9}}.</ref> Ίσως εκεί συνάντησε τον Καζίμ Ραστί, ο οποίος του έδειξε μεγάλη εκτίμηση.<ref name="EoI">{{Cite encyclopedia}}</ref> Πιστεύεται ότι παρευρέθηκε σε ορισμένες από τις διαλέξεις του Καζίμ Ραστί, αλλά δεν υπάρχουν πολλά γραπτά τεκμήρια γι'αυτήν την περίοδο.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref>

Μέχρι το τέλος της ζωής του, τον Δεκέμβριο 1843, ο Καζίμ Ραστί συμβούλευε τους οπαδούς του να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν τον Μαχντί, ο οποίος, σύμφωνα με τις προφητείες του, θα εμφανιζόταν σύντομα.<ref name="EoI">{{Cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopedia of Islam|year=1999|article=Bāb|publisher=Koninklijke Brill NV|location=Leiden, The Netherlands|first=A.|last=Bausani}}</ref> Ένας από τους οπαδούς του, ο [[Μούλα Χουσάιν]], κατόπιν ολονυκτίας σαράντα ημερών σε ένα [[τζαμί]], ταξίδεψε στο Σιράζ, όπου συναντήθηκε με τον Μπαμπ.<ref name="balyuzi13">Balyuzi, σ. 13.</ref>

=== Διακήρυξη του Μούλα Χουσάιν ===
[[File:Room-bab.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Το δωμάτιο όπου πραγματοποιήθηκε η Διακήρυξη του Μπαμπ, το βράδυ της 22ης Μαΐου του 1844, στο σπίτι του στο [[Σιράζ]].]]
Η πρώτη εμπειρία θρησκευτικής έμπνευσης που ανέφερε ο Μπαμπ, με μάρτυρα τη γυναίκα του, χρονολογείται από το βράδυ της 3ης Απριλίου 1844.<ref>{{Cite book|title=The Genesis of the Bâbí-Bahá'í Faiths in Shíráz and Fárs|last=Mirza Habibu'llah Afnan|last2=trans. by Ahang Rabbani|publisher=BRILL|isbn=90-04-17054-5|year=2008|pages=20–22|url=https://books.google.com/books?id=0xKgJI7wBv0C&pg=PA22}}</ref> Η πρώτη κοινή σύνδεση του Μπαμπ με την αίσθηση της αποστολής του, ήρθε με την άφιξη του [[Μούλα Χουσάιν]] στο Σιράζ. Το βράδυ της 22ας Μαΐου, ο τελευταίος βρισκόταν στο σπίτι του Μπαμπ κατόπιν πρόσκλησης του ίδιου, και του μίλησε για την πορεία του στην αναζήτηση ενός διαδόχου για τον Καζίμ Ραστί, του Αναμενόμενου. Ο Μπαμπ αξιώθηκε αυτήν την θέση, και του φορέα της θεϊκής γνώσης,<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref> και ο Μουλά Χουσάιν έγινε ο πρώτος που αποδέχτηκε τις αξιώσεις του ως μία εμπνευσμένη μορφή και πιθανός διάδοχος του Καζίμ Ραστί.<ref name="EoI">{{Cite encyclopedia}}</ref><ref name="iranica_bab" /> Ο Μπαμπ απάντησε ικανοποιητικά σε όλες τις ερωτήσεις του και πολύ γρήγορα έγραψε παρουσία του ένα μεγάλο ταφσίρ (ἐξήγησις) για το σούρα «Γιουσούφ», που ονομάστηκε Καγιούμου λ'Ασμά, και θεωρείται το πρώτο έργο του Μπαμπ που αποκαλύφθηκε.<ref name="EoI" />

=== Γράμματα των Ζωντανών ===
Ο [[Μουλά Χουσάιν]] έγινε ο πρώτος μαθητής του Μπαμπ. Μέσα σε πέντε μήνες, άλλοι 17 μαθητές του Καζίμ Ραστί αναγνώρισαν τον Μπαμπ ως Φανέρωση του Θεού.<ref name="BBCHistory">{{Cite web|url=http://www.bbc.co.uk/religion/religions/bahai/history/bab_2.shtml|title=The Time of the Báb|publisher=BBC|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Ανάμεσά τους, μια γυναίκα, η Φατιμί Ζαρίν Ταζ Μπαραγκάνι, μία ποιήτρια, που αργότερα έλαβε το όνομα Ταχίρε, η Αγνή. Αυτοί οι 18 μαθητές αργότερα έγιναν γνωστοί από τα Γράμματα των Ζωντανών (κάθε ψυχή περιείχε ένα γράμμα από το Πνεύμα του Θεού, τα οποία συνδυάζονταν για να σχηματιστεί η Λέξη) και ανέλαβαν το καθήκον να διαδώσουν τη νέα πίστη (που νοείται ως επιστροφή ή συνέχιση της Πίστης του Αβραάμ) σε όλο το Ιράν και το Ιράκ.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref> Ο Μπαμπ έδωσε έμφαση στον πνευματικό σταθμό αυτών των 18 ατόμων, οι οποίοι, μαζί με τον ίδιο, σχημάτισαν την πρώτη «Ενότητα» της θρησκείας του<ref name="amanat191">½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 191.</ref> σύμφωνα με τον αραβικό όρο ''ουαχιντ'', ενότητα που με χρήση του αριθμητικού συστήματος αμπτζαντ έχει μια αριθμητική τιμή ίση με 19. Το βιβλίο του Μπαμπ, το ''Περσικό Μπαγιάν'', δίνει τη μεταφορική ταυτότητα των Γραμμάτων των Ζωντανών ως τους Δεκατέσσερις Αλάνθαστους των Δωδεκατιστών του Σιιτικού Ισλάμ: [[Μωάμεθ|τον Μωάμεθ]], τους Δώδεκα Ιμάμηδες, και [[Φάτιμα (κόρη του Μωάμεθ)|την Φάτιμα]], και τους τέσσερις [[Αρχάγγελος|αρχάγγελους]].<ref name="amanat191" /> Παράλληλα με τους πρώτους μαθητές του Χριστού, τους Δώδεκα Αποστόλους.<ref>{{Cite journal|first=Moojan|last=Momen|title=Bahá’u’lláh’s prophetology: archetypal patterns in the lives of the founders of the world religions|volume=5|issue=1|year=1995|journal=Bahá'í Studies Review|url=http://bahai-library.com/momen_prophetology_archetypes}}</ref>

=== Διακήρυξη ===
Στα πρώτα του γραπτά, ο Μπαμπ φαίνεται πως παρουσιάζει τον εαυτό του ως την πύλη (''μπαμπ'') προς τον Κρυφό Δωδέκατο Ιμάμη, και αργότερα αρχίζει ρητά να αναγορεύεται τη θέση αυτού του κρυμμένου Ιμάμη και ενός νέου αγγελιοφόρου από το Θεό.<ref name="saiedi19">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=19|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref> Αντί να εκφράζει μία αποσπασματική ή εξελισσόμενη συνείδηση, ο Σαϊέντι αναφέρει ότι τα έργα του Μπαμπ είναι ενιαία στο σύνολό τους, και ότι η σταδιακή αποκάλυψη της ταυτότητας του Μπαμπ ορίστηκε από την αρχή της ενότητας στην πολυμορφία.<ref name="saiedi19" />
[[Αρχείο:Masjidivakil2008.JPG|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Το Báb στάθηκε σε αυτό τον άμβωνα του Μασχίντ-ι-Βακίλ, απευθυνόμενος στο λαό της Σιράζ τον Σεπτέμβριο 1846]]
Στα πρώτα γραπτά συγγράμματα του Μπαμπ, η τιμητική ταυτότητα που αξιώθηκε ήταν αλάνθαστη, αλλά λόγω της υποδοχής του λαού, δίνουν την εντύπωση ότι δεν αποτελεί πάρα μόνο την πύλη για τον Κρυφό Δωδέκατο Ιμάμη.<ref name="saiedi19">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=19|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref> Στον κύκλο του από τους πρώτους πιστούς, ο Μπαμπ ήταν διφορούμενος όσον αφορά την ακριβή του κατάσταση, και σταδιακά τους εκμυστηρεύτηκε την θέση του όχι απλά ως μόνο μια πύλη προς τον Κρυμμένο Ιμάμη, αλλά ως η Φανέρωση αυτού και του Κα'ιμ καθαυτού.<ref name="EoA">{{Cite book|title=The Encyclopedia of Apocalypticism, vol. III: Apocalypticism in the Modern Period and the Contemporary Age.|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Continuum|isbn=0-8264-1255-6|year=2000|chapter=Resurgence of Apocalyptic in Modern Islam|editor-last=Stein, Stephen J.|location=New York|pages=241–242}}</ref> Στις πρώτες συναντήσεις του με τον Μούλα Χουσάιν, ο Μπαμπ περιέγραψε τον εαυτό του ως Αφέντη και τον Έναν Αναμενόμενο. Δεν θεωρούσε τον εαυτό του απλά ως διάδοχο του Καζίμ Ραστί, αλλά αξιώθηκε μία προφητική θέση, ένα είδος εκπροσώπου, εξουσιοδοτημένου όχι μόνο από τον Κρυμμένο Ιμάμη αλλά και μέσα από τη Θεία αρχή.<ref>½αμάνα╗, την Ανάσταση και την Ανανέωση, 171.</ref> Τα πρώτα του κείμενα όπως ο «Σχολιασμός για το Σούρα του Ιωσήφ» ήταν γραμμένα στην Κορανική γλώσσα που υπαινισσόταν θεία παρέμβαση και ταυτιζόταν καλά με τον Ιμάμη.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref><ref name="amanat230">½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 230-31.</ref> Όταν ο Μούλα Αλί-Μπαστάμι, το δεύτερο Γράμμα των Ζωντανών, δικάστηκε στη [[Βαγδάτη]] για το κήρυγμα του Μπαμπ, οι κληρικοί μελέτησαν τον ''Σχολιασμό για το Σούρα του Ιωσήφ,'' αναγνώρισαν την αξίωση της θείας αποκάλυψης και παράθεσαν τεκμήρια αυτού.<ref name="amanat230" />

Ωστόσο, κατά την πρώιμη φάση των δηλώσεών του στο κοινό, για τον τίτλο ''μπαμπ'' τονίστηκε η σημασία της πύλης που οδηγεί στον Κρυμμένο Ιμάμη, καθώς ο Μπαμπ είχε συμβουλέψει τους πρώτους πιστούς του να μην αποκαλύψουν πλήρως τα διδάγματά του ή το όνομά του.<ref name="manuchehri">{{Cite journal|last=Manuchehri|first=Sepehr|title=The Practice of Taqiyyah (Dissimulation) in the Babi and Bahai Religions|journal=Research Notes in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|year=1999|volume=3|issue=3|url=http://www.h-net.org/~bahai/notes/vol3/taqiya.htm|accessdate=September 23, 2007}}</ref> Ο τρόπος προσέγγισης μέσω αξίωσης μίας ταπεινότερης θέσης αποσκοπούσε στο να δημιουργήσει μια αίσθηση προσμονής για την εμφάνιση του Κρυμμένου Ιμάμη, καθώς και στην αποφυγή της δίωξης και της φυλάκισης, επειδή μια δημόσια διακήρυξη για την θέση του μαχντί θα μπορούσε να επιφέρει μια γρήγορη θανατική καταδίκη.<ref name="manuchehri" /> Μετά από μερικούς μήνες, καθώς ο Μπαμπ επιβεβαιώθηκε περαιτέρω για την αποδοχή και την προθυμία μεταξύ των πιστών του και του κοινού, σταδιακά μετατόπισε την κοινωνική του θέση προς αυτήν του κρυμμένου Ιμάμη.<ref name="manuchehri" /> Μετέπειτα στα τελευταία χρόνια της ζωής του ανακοίνωσε τη θέση του ως Φανέρωση του Θεού. Όταν δικάστηκε, με τόλμη παρουσίασε τον εαυτό του, με την παρουσία του Διαδόχου στο Θρόνο της Περσίας και άλλων διακεκριμένων ατόμων, ως τον Εκλεκτό.<ref name="manuchehri" /><ref name="trial">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Τελικά, στο τελευταίο του γραπτό έργο, το Χαίκαλ αλ-ντιν,<ref>{{Cite book|title=The Sources for Early Bābī Doctrine and History: A Survey|first=Denis|last=MacEoin|publisher=Brill|date=1992|location=Leiden|page=90}}</ref> αξιώθηκε την «ουσία του Θεού», το ντατου'λαχ.<ref>{{Cite book|title=The Messiah of Shiraz|first=Denis Martin|last=MacEoin|publisher=Bril|isbn=978-90-04-17035-3|date=2009|location=Leiden|page=345 (footnote 108)}}</ref> Κατά τους πρώτους μήνες των δημόσιων λόγων του, με την υιοθέτηση προσεκτικής πολιτικής κατάφερε τη μέγιστη προσοχή του κοινού με την ελάχιστη αντιφατικότητα.<ref name="manuchehri" />

Ωστόσο, το σταδιακό ξετύλιγμα των ισχυρισμών του προκάλεσε κάποια σύγχυση, τόσο στο κοινό όσο και μεταξύ των πιστών του. Ορισμένοι από τους πρώτους ακόλουθούς του τον είχαν αναγνωρίσει άκριτα ως αγγελιοφόρο του Θεού με θεία εξουσία, και αυτό επέφερε διαφωνίες στην κοινότητα των Μπαμπιστών.<ref name="manuchehri">{{Cite journal|last=Manuchehri|first=Sepehr|title=The Practice of Taqiyyah (Dissimulation) in the Babi and Bahai Religions|journal=Research Notes in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|year=1999|volume=3|issue=3|url=http://www.h-net.org/~bahai/notes/vol3/taqiya.htm|accessdate=September 23, 2007}}</ref> Μολονότι ο Μπαμπ ήθελε να μεταδώσει το μήνυμά του με διακριτικότητα, πολλοί από τους ακόλουθούς του, όπως η Ταχίρε, διακήρυξαν ανοιχτά τον ερχομό του Κρυμμένου Ιμάμη και του Μαχντί όπως είχε υποσχεθεί.<ref name="manuchehri" />

=== Ταξίδια και φυλάκιση ===
Κατόπιν της αναγνώρισής του από τα 18 Γράμματα των Ζωντανών, ο Μπαμπ και το 18ο Γράμμα, ο Κουντούς, ξεκίνησαν ένα ταξίδι για προσκύνημα στην [[Μέκκα]] και [[Μεδίνα|την Μεδίνα]], τις ιερές πόλεις του Ισλάμ.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref> Στο [[Κάαμπα]] της Μέκκας, ο Μπαμπ αξιώθηκε δημοσίων το Κα'ιμ,<ref>{{Harvnb|Balyuzi|1973}}</ref> και έγραψε στον Σαρίφ της Μέκκας, τον Θεματοφύλακα του Κάαμπα, διακηρύσσοντας την αποστολή του. Μετά το προσκύνημα, ο Μπαμπ και ο Κουντούς επέστρεψαν στο [[Μπουσέχρ]] του Ιράν.<ref name="balyuzi">{{Cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|first=H.M.|last=Balyuzi|authorlink=Hasan M. Balyuzi|publisher=George Ronald|isbn=0-85398-048-9|year=1973|location=Oxford, UK|pages=30–41}}</ref>

Λίγο καιρό μετά, τα κηρύγματα των Γραμμάτων των Ζωντανών ήρθαν σε αντιπαράθεση με τον Ισλαμικό κλήρο, οπότε ο Κυβερνήτης της Σιράζ διέταξε τη σύλληψη του Μπαμπ. Ο Μπαμπ, όταν ενημερώθηκε για την επικήρυξή του, τον Ιούνιο 1845, έφυγε από το Μπουσέχρ για το Σιράζ, παρουσίασε τον εαυτό του στις αρχές και τέθηκε σε κατ ' οίκον περιορισμό στο σπίτι του θείου του, μέχρις ότου ξέσπασε μια επιδημία χολέρας στην πόλη τον Σεπτέμβριο του 1846.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|year=1989|article=Bāb, Sayyed `Ali Mohammad Sirazi|first=Denis|last=MacEoin|url=http://www.iranicaonline.org/articles/bab-ali-mohammad-sirazi}}</ref> Όταν αφέθηκε ελεύθερος αναχώρησε για το [[Ισφαχάν]]. Εκεί, πολλοί ήρθαν να τον δουν στο σπίτι του ''ιμάμη τζουμ'α'', επικεφαλή του τοπικού κλήρου που ήταν συμπαθής. Μετά από μια άτυπη συγκέντρωση, όπου ο Μπαμπ διαλέχθηκε με τον τοπικό κλήρο και επέδειξε την ταχύτητά του στην γρήγορη και άμεση ρήμα, η δημοτικότητά του πέταξε.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 257.</ref> Μετά το θάνατο του κυβερνήτη του Ισφαχάν και υποστηρικτή του Μπαμπ, Μανουχερ Χαν Γκορτζι, οι κληρικοί της επαρχίας άσκησαν πίεση στον Βασιλιά της Περσίας, Μοχάμαντ Σαχ Κατζάρ, ώστε να διατάξει τον Μπαμπ να έρθει στην [[Τεχεράνη]] τον Ιανουάριο του 1847.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 258.</ref> Αφού πέρασε αρκετούς μήνες σε ένα στρατόπεδο έξω από την Τεχεράνη, και προτού συναντήσει τον Σαχ, ο Πρωθυπουργός φυλάκισε τον Μπαμπ στο [[Ταμπρίζ]], στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας.<ref name="iranica_bab" />
[[Αρχείο:Mahku2008.jpg|δεξιά|μικρογραφία|250x250εσ|Φρούριο του Μάκου, το Ιράν (2008)]]
Με την πάροδο 40 ημερών στο Ταμπρίζ, ο Μπαμπ μεταφέρθηκε στο φρούριο του Μάκου στην επαρχία Αζερμπαϊτζάν του Ιράν κοντά στα τουρκικά σύνορα. Κατά την διάρκεια του εγκλεισμού του εκεί, ο Μπαμπ άρχισε τη συγγραφή του πιο σημαντικού του έργου, του ''Περσικού Μπαγιάν'', που έμεινε ανολοκλήρωτο. Με αυξανόμενη την δημοτικότητα του Μπαμπ στο Μάκου ακόμα και ο κυβερνήτης του Μάκου προσηλυτίστηκε, και τον Απρίλιο 1848 ο πρωθυπουργός τον μετέφερε στο φρούριο του Τσεχρίκ.<ref name="EoI">{{Cite encyclopedia}}</ref> Και εκεί, όμως, αυξήθηκε η δημοτικότητα του Μπαμπ, τόσο ώστε οι δεσμοφύλακες χαλάρωσαν τους περιορισμούς του. Εκείνη την περίοδο ο Ακα Μπαλα Μπιγκ Σισβάνι Νακσμπάντι ζωγράφισε το πορτρέτο του Μπαμπ.<ref>{{Cite book|title=The Sources for Early Bābī Doctrine and History|last=Denis MacEoin|publisher=Brill|isbn=90-04-09462-8|year=1992|location=Leiden|pages=177|url=https://books.google.com/books?id=xqV9-zmMxsUC&printsec=frontcover&source=gbs_atb#v=onepage&q&f=false}} Muhammad 'Alí Faydí's ''Hadrat-i Nuqta-yi Ulá'' (Tehran, 132 B.E./1976-77): "This work contains an interesting account of the single portrait of the Báb painted by Áqa Bálá Big Shíshvání Naqshbandí during Shírazí's stay in Urúmiyya in 1848 (pp. 367–74). This painting is now kept in the Bahá'í archives in Haifa..."</ref> Στη συνέχεια, ο Πρωθυπουργός διέταξε να φέρουν τον Μπαμπ πίσω στο Ταμπρίζ, όπου η κυβέρνηση κάλεσε τις θρησκευτικές αρχές να δικάσουν τον Μπαμπ για βλασφημία και αποστασία.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia}}</ref>

=== Η Δίκη ===
Η δίκη, στην οποία παρευρέθηκε ο Εστεμμένος Πρίγκιπας, πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1848 και συμμετείχε πληθώρα κληρικών. Ανέκριναν τον Μπαμπ σχετικά με τη φύση των ισχυρισμών του, τις διδασκαλίες του, και του ζήτησαν να δείξει θαύματα που αποδεικνύουν τη θεϊκή του εξουσία. Τον παραίνεσαν να αποκηρυχθεί τις αξιώσεις του. Υπάρχουν εννέα σωζόμενες εκθέσεις των μαρτύρων που παρευρέθηκαν στην δίκη, εκ των οποίων ορισμένες ίσως προέρχονται από μια παλαιότερη πηγή. Οι 6 από τις εκθέσεις προέρχονται από Μουσουλμανικούς λογαριασμούς, και εκφράζουν δυσμένεια για τον Μπαμπ.<ref name="trial">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Υπάρχουν 62 ερωτήσεις που αναφέρονται στις 9 εκθέσεις, εκ των οποίων οι 18 εμφανίζονται σε 1 έκθεση, οι 15 σε δύο, οι 8 σε τρεις, οι 5 σε τέσσερις, οι 13 σε πέντε, και οι 3 σε έξι. Με μη συμπεριλαμβανόμενες τις απαντήσεις «ναι» και «δεν απάντησε», απομένουν μόνο 35 απαντήσεις, εκ των οποίων οι 10 εμφανίζονται σε 1 έκθεση, οι 8 σε δύο, οι 6 σε τρεις, οι 3 σε τέσσερις, οι 2 σε πέντε, και 5 σε έξι. Στις 9 εκθέσεις των μαρτύρων υπάρχει μόνο μία απάντηση στην οποία ο Μπαμπ δηλώνει ότι «εγώ είμαι το άτομο που περιμένατε για χίλια χρόνια».<ref name="trial" />

Η δίκη δεν κατέληξε σε τελεσίδικο αποτέλεσμα. Μερικοί κληρικοί ζήτησαν τη θανατική ποινή, αλλά η κυβέρνηση ζήτησε επιείκεια στην κρίση τους, επειδή ο Μπαμπ ήταν δημοφιλής. Η κυβέρνηση ζήτησε από ιατρικούς εμπειρογνώμονες να κηρύξουν τον Μπαμπ τρελό, προκειμένου να αποτρέψουν την εκτέλεσή του, και για να κατευνάσει το θρησκευτικό ιερατείο διέδωσε φήμες για μετάνοια του Μπαμπ και ανάκληση των δηλώσεών του.<ref name="amanat">{{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=390–393}}</ref>

Ο [[Σεϊχουλισλάμης|Σεΐχ-ουλ Ισλάμ]], ένας προασπιστής της αντιμπαμπιστικής εκστρατείας, που δεν βρισκόταν στην δίκη του Μπαμπ, εξέδωσε μία θανατική ποινή υπό όρους αν διαγνωστεί ότι ο Μπαμπ είναι λογικός. Εκδόθηκε ένα [[Φετφάς|φετβά]] που καταδίκαζε τον Μπαμπ για αποστασία με τη δήλωση: «Η μετάνοια δεν είναι αποδεκτή από έναν αδιόρθωτο αποστάτη, και η εκτέλεση σου αναβλήθηκε μόνο από αμφιβολία για τη λογική του μυαλού σου.»<ref name="amanat">{{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=390–393}}</ref>

Ο γιατρός του πρίγκιπα, [[Ουίλιαμ Κόρμίκ]], εξέτασε τον Μπαμπ και συμμορφώθηκε με το αίτημα της κυβέρνησης να βρει βάσιμους λόγους για την επίδειξη επιείκειας.<ref name="trial">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Η διάγνωσή του έσωσε τον Μπαμπ από την εκτέλεση για λίγο καιρό, αλλά οι κληρικοί επέμειναν ότι χρήζει σωματικής τιμωρίας, οπότε ο Μπαμπ τιμωρήθηκε με [[Φάλαγγας|μαστίγωμα στα πόδια]] - είκοσι βουρδουλιές στα πέλματα των ποδιών του.<ref name="amanat">{{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=390–393}}</ref>

Η ανυπόγραφη και αχρονολόγητη επίσημη κυβερνητική έκθεση αναφέρει ότι, κατόπιν του ξυλοδαρμού ο Μπαμπ προφορικώς και γραπτώς ανακάλεσε, απολογήθηκε και δήλωσε ότι δεν θα συνεχίσει να ισχυρίζεται αξιώσεις θεότητας.<ref name="msbr">{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Το έγγραφο της αυτοαναίρεσής του γράφτηκε λίγο μετά τη δίκη του στο Ταμπρίζ.<ref name="trial">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref>
Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι οι ισχυρισμοί έγιναν για να ντροπιάσουν τον Μπαμπ και να υπονομεύσουν την αξιοπιστία του για το κοινό, και ότι η γλώσσα αυτού του εγγράφου διέφερε κατά πολύ από το συνηθισμένο στυλ του Μπαμπ, και φαινόταν προκομμένο από τις αρχές.<ref name="amanat">{{Cite book|title=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Cornell University Press|year=1989|location=Ithaca|pages=390–393}}</ref>

Ο ανατολιστής [[Έντουαρντ Γκράνβιλ Μπράουν]] έλαβα αντίγραφα των εγγράφων της δίκης από τον Ιππόλυτο Ντρέυφους-Μπάρνι, τον πρώτο Γάλλο Μπαχάι. Το έγγραφο της ανάκλησης του Μπαμπ συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του Μπράουν με τίτλο: ''Πηγές για τη Μελέτη της Θρησκείας Μπάμπι'', όπου ο ίδιος αναφέρει, «[Το έγγραφο], ανυπόγραφο και αχρονολόγητο, υποτίθεται ότι γράφτηκε δια χειρός του Μπαμπ και αποτελεί πλήρη αναίρεση και παραίτηση από κάθε υπεράνθρωπη αξίωση που ίσως ισχυρίστηκε. Δεν είναι σαφές το σε ποιους απευθύνεται, ή εάν η αναφέρεται στην ανάκληση της τελευταίας παραγράφου [της έκθεσης της κυβέρνησης] ή άλλου εγγράφου. Ο γραφικός χαρακτήρας, μολονότι είναι χαριτωμένος, δεν είναι ευανάγνωστος...»<ref>{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|pages=256|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Ακολουθεί μια μετάφραση από το σχετικό τμήμα του εγγράφου:{{Quote||||text=Ουδέποτε ζήτησα κάτι αντίθετο προς το Θέλημα του Θεού, και, αν λέξεις ενάντιες στην Θεία χάρη του κύλησαν από την πένα μου, θα ήταν ακούσια ανυπακοή, και σε κάθε περίπτωση μετανοώ και ζητώ συγχώρεση από Αυτόν. Αυτός ο υπηρέτης δεν έχει καμία γνώση για οποιαδήποτε υπεράνθρωπη αξίωση. Ζητώ τη συγχώρεση του Θεού του Κυρίου μου και μετανοώ σε αυτόν [την ιδέα] ότι θα έπρεπε να μου αποδοθεί οποιαδήποτε [Θεία] Αποστολή. Όσον αφορά ορισμένες προσευχές και λέξεις που έφυγαν από την γλώσσα μου, δεν υπαινίσσονται καμία τέτοια Αποστολή, και οποιαδήποτε αξίωση για ιδιαίτερη απόδοση της Αγιότητάς του την Απόδειξη της Αγάπης (στο όνομα της Ειρήνης!) είναι αβάσιμος ισχυρισμός, που δεν έχει προβάλει ποτέ αυτός ο υπηρέτης.<ref>{{cite book |first=E.G. |last=Browne |title=Materials for the Study of the Babi Religion |year=1918 |publisher=Cambridge University Press |location=Cambridge |url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi |pages=257–258}}</ref>}}Μετά τη δίκη, ο Μπαμπ διατάχθηκε να επιστρέψει στο φρούριο της Τσεχρίκ.

== Η Εκτέλεση ==
[[Αρχείο:Where_Bab_executed.jpg|δεξιά|μικρογραφία|300x300εσ|Η πλατεία του στρατώνα στην [[Ταμπρίζ]], όπου εκτελέστηκε ο Μπαμπ]]
Στα μέσα του 1850 ο νέος πρωθυπουργός, ο [[Αμίρ Καμπίρ]],<ref name="gpb_52">{{Cite book|title=God Passes By|first=Effendi|last=Shoghi|authorlink=Shoghi Effendi|publisher=Bahá'í Publishing Trust|isbn=0-87743-020-9|year=1944|location=Wilmette, Illinois, USA|pages=52|url=http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-5.html#pg52}}</ref> διέταξε την εκτέλεση του Μπαμπ, πιθανώς κατόπιν αποτυχημένων εξεγέρσεων των Μπάμπι και με τη δημοτικότητα του κινήματος να φθίνει. Έφεραν τον Μπαμπ πίσω στη Ταμπρίζ από το Τσεχρίκ για [[Τυφεκισμός|θανάτωση με τυφεκισμό από εκτελεστικό απόσπασμα]]. Τη νύχτα πριν από την εκτέλεσή του, ενώ βρισκόταν στο κελί του, ένας νεαρός Μπαμπί, ο Μωάμεθ-Αλί "Ανις" από το Ζονούζ, έπεσε στα πόδια του Μπαμπ και ικέτεψε να μαρτυρήσει μαζί του, τότε αμέσως συνελήφθη και τοποθετήθηκε στο ίδιο κελί με τον Μπαμπ.

Το πρωί της 9ης Ιουλίου 1850 (28 Σα'μπαν 1266 [[Έτος Εγίρας|Ε.Ε.]]), τον έφεραν στην αυλή του στρατώνα, όπου παρευρίσκονταν χιλιάδες άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν την εκτέλεση. Ο Μπαμπ και ο Ανίς δέθηκαν σε έναν τοίχο και ένα μεγάλο απόσπασμα από στρατιώτες ετοιμάστηκαν να πυροβολήσουν.<ref name="iranica_bab">{{Cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|year=1989|article=Bāb, Sayyed `Ali Mohammad Sirazi|first=Denis|last=MacEoin|url=http://www.iranicaonline.org/articles/bab-ali-mohammad-sirazi}}</ref> Πολλές αναφορές από αυτόπτες μάρτυρες και Δυτικούς διπλωμάτες διηγούνται το αποτέλεσμα.<ref>Κύριε Justin Σιλ, [[Queen Victoria]]'s Έκτακτος Απεσταλμένος και Πληρεξούσιος Υπουργός στην Τεχεράνη, έγραψε [[Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston|ο Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston]], ο Βρετανός υφυπουργός Εξωτερικών, στις 22 ιουλίου 1850, όσον αφορά την εκτέλεση. Η [[Execution of the Báb#Western accounts|επιστολή]], που βρέθηκαν στην αρχική του μορφή ως έγγραφο Φ. ο. 60/152/88 στα αρχεία του Foreign Office στο Δημόσιο αρχείο στο Λονδίνο.</ref> Δόθηκε η διαταγή για πυρ. Οι αναφορές διαφέρουν στις λεπτομέρειες, αλλά συμφωνούν στο ότι η πρώτη ομοβροντία απέτυχε να σκοτώσει τον Μπαμπ, αντίθετα οι σφαίρες έκοψαν τα σχοινιά που τους συγκρατούσαν στον τοίχο.<ref>Ορισμένοι λογαριασμοί πω Anís υπέκυψε στο θάνατο, την πρώτη volley, άλλο ότι ο Báb στάλθηκε από ένα σπαθί. Βλέπεις [[Firuz Kazemzadeh|ο firuz Kazemzadeh]], Κάζεμ Kazemzadeh, και ο Χάουαρντ Garey, "Το Báb: Λογαριασμοί του Μαρτυρίου του", σε ''Παγκόσμια Τάξη'', vol. 8, αριθ. 1 (Πτώση, 1973), 32. Όλοι οι λογαριασμοί, ακόμη και η Μουσουλμανική αυτά, συμφωνώ ότι η Báb επέζησε από την πρώτη volley.</ref> Ήρθε ένα δεύτερο απόσπασμα και δόθηκε εκ νέου η διαταγή για πυρ. Αυτή τη φορά ο Μπαμπ σκοτώθηκε.<ref name="iranica_bab" /> Στην παράδοση των Μπαμπί και των Μπαχάι, η αποτυχία της πρώτης ομοβροντίας να σκοτώσει τον Μπαμπ θεωρείται ένα θαύμα. Σύμφωνα με Ιρανικές πηγές, τα απομεινάρια του Μπαμπ και του Ανίς πετάχτηκαν σε ένα χαντάκι και φαγώθηκαν από σκυλιά, μια ενέργεια που καταδικάστηκε από τον [[Τζάστιν Σειλ]], τότε Βρετανού Υπουργού στην Τεχεράνη.<ref name="iranica_bab" />

Οι πηγές των Μπαχάι υποστηρίζουν ότι τα λείψανα τους μυστικά διασώθηκαν από μια μερίδα Μπαμπίς, οι οποίοι στη συνέχεια τα έκρυψαν. Με τον καιρό τα λείψανα μεταφέρθηκαν με μυστικότητα και σύμφωνα με τις οδηγίες του Μπαχαολλά, και μετά του [[Αμπντόλ-Μπαχά]], μέσω του Ισφαχάν, στο [[Κερμανσάχ]], [[Βαγδάτη|τη Βαγδάτη]], [[Δαμασκός|τη Δαμασκό]], [[Βηρυτός|τη Βηρυτό]], και στη συνέχεια μέσω θαλάσσης στην [[Άκρα (πόλη)|Άκρα]], στην πεδιάδα κάτω από [[Όρος Κάρμηλος|το Όρος Κάρμηλος]] το 1899.<ref name="gpb_18">{{Cite book|title=God Passes By|first=Effendi|last=Shoghi|authorlink=Shoghi Effendi|publisher=Bahá'í Publishing Trust|isbn=0-87743-020-9|year=1944|location=Wilmette, Illinois, USA|pages=273–289|url=http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-19.html}}</ref> Την 21η Μαρτίου 1909, τα λείψανά του ενταφιάστηκαν σε έναν ειδικό τύμβο, στο [[Μαυσωλείο του Μπαμπ]], που εγέρθηκε για το σκοπό αυτό από τον Αμπντόλ-Μπαχά, στο Όρος Κάρμηλος στη σημερινή [[Χάιφα]] του Ισραήλ.<ref>{{Cite book|title=In The Glory of the Father: The Baha'i Faith and Christianity|last=Brian D. Lepard|publisher=Baha'i Publishing Trust|isbn=978-1-931847-34-6|date=October 2008|page=50|url=https://books.google.com/books?id=v2ob2Tw2k3MC&pg=PA50|accessdate=March 20, 2011}}</ref> Στην περιοχή του, το [[Παγκόσμιο Κέντρο Μπαχάι]] υποδέχεται τους επισκέπτες να περιηγηθούν στους κήπους.

== Η Διαδοχή ==
[[Αρχείο:Shrine_of_the_Báb,_Haifa.jpg|δεξιά|μικρογραφία|Το [[Μαυσωλείο του Μπαμπ]] στη Χάιφα του Ισραήλ]]
Στα πιο επιφανή συγγράμματά του, ο Μπαμπ υπαινίχθηκε την παρουσία του Εκλεκτού, αυτόν «Τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει», και ότι ο ίδιος ήταν «μόνο ένα δαχτυλίδι στο χέρι Αυτού, Τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει.» Τα 20 χρόνια που ακολούθησαν το θάνατο του Μπαμπ, πάνω από 25 άτομα ισχυρίστηκαν ότι βρίσκονται στη θέση του Εκλεκτού, με πιο σημαντικό [[Μπαχαολλά|τον Μπαχαολλά]].

Προτού πεθάνει ο Μπαμπ έστειλε μια επιστολή στον Μίρτσα Γιαχιά, Σουμπ-ι-Αζαλ, που για πολλούς θεωρείται σαν διαθήκη.<ref>{{Cite web|url=http://www.h-net.org/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|title=The Primal Point’s Will and Testament|website=www.h-net.org}}</ref> Σε αυτήν αναγνώριζε τον διορισμό του Σουμπ-ι-Αζάλ ως ηγέτη της κοινότητας των Μπαμπί μετά το θάνατό του, και ζητούσε να υπακούσουν τον Εκλεκτό όταν αυτός εμφανιστεί.<ref name="Manuchehri (2004)">{{Cite web|url=http://www.h-net.msu.edu/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|title=The Primal Point’s Will and Testament|website=www.h-net.msu.edu|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060213234108/http://www.h-net.msu.edu/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|archivedate=February 13, 2006|dead-url=yes|accessdate=February 8, 2006}}</ref> Εκείνον τον καιρό ο Σουμπ-ι-Αζαλ, έφηβος ακόμα, δεν είχε ασκήσει ποτέ εξουσία ηγεσίας στο κίνημα των Μπαμπί, και εξακολουθούσε να ζει στο σπίτι του μεγαλύτερου αδερφού του, του Μπαχαολλά. Παράλληλα, υπήρχαν υποψίες ότι ο διορισμός αποσκοπούσε στο να τραβήξει την προσοχή μακριά από τον Μπαχαολλά και να επιτρέπεται μεγαλύτερη ευχέρεια στις επικοινωνίες μεταξύ των πιστών και του ηγέτη τους. Ήδη στο Σιιτικό Ισλάμ υπάρχουν πολλές ιστορίες για κρυφούς ηγέτες, και τους εκπροσώπους τους που ασκούν την πραγματική εξουσία. Παράδειγμα αυτού είναι η ιστορία των τεσσάρων Μπαμπ.

Το 1852 ο Μπαχάολλα, ενώ ήταν φυλακισμένος στην Τεχεράνη, δέχθηκε επίσκεψη από μία «Κόρη του Παραδείσου», που συμβολικά σηματοδότησε την έναρξη της αποστολής του ως Αγγελιοφόρου του Θεού. Έντεκα χρόνια αργότερα στη Βαγδάτη, έκανε την πρώτη του δημόσια δήλωση και τελικά αναγνωρίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Μπαμπί ως "Εκείνος, τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει". Οι οπαδοί του άρχισαν να αυτοαποκαλούνται [[Μπαχάι Πίστη|Μπαχάι]].<ref name="cole_bahabio">{{Cite web|url=http://www-personal.umich.edu/~jrcole/bahabio.htm|title=A Brief Biography of Baha'u'llah|last=Cole|first=Juan|accessdate=June 22, 2006}}</ref>

Ο Σουμπ-ι-Αζαλ συνέχισε να ζει μαζί ή κοντά στον Μπαχαολλά σε όλην την περίοδο της εξορίας του από το Ιράν στη [[Βαγδάτη]] και μετά [[Κωνσταντινούπολη|στην Κωνσταντινούπολη]] και την [[Αδριανούπολη]], μολονότι η αξίωση του Μπαχαολλά ως μια Εκδήλωση του Θεού, το 1863 κατέστησε αμφισβητήσιμη την θέση του Σουμπ-ι-Αζάλ ως αρχηγού της κοινότητας των Μπαμπί. Τον Σεπτέμβριο 1867, στην Αδριανούπολη, οι ισχυρισμοί των αντίζηλων για την εξουσία εξελίχτηκαν σε κρίση. Ο Σουμπ-ι Αζαλ προκάλεσε τον Μπαχαολλά να ανταγωνιστούν σε μια δοκιμή για τη θεία θέληση σε ένα τοπικό τζαμί στην Αδριανούπολη, έως που «ο Θεός θα εξαφανίσει τον απατεώνα». Ο Μπαχαολλά δέχτηκε και προσήλθε στο [[Τέμενος Γιαβούζ Σελίμ]] στην καθορισμένη ώρα, αλλά ο Σουμπ-ι-Αζαλ απέτυχε να εμφανιστεί.<ref name="Browne (1918) p. 18 & Salmání (1982) pp. 94-95">Μπράουν (1918) [http://www.h-net.org/~bahai/diglib/books/A-E/B/browne/material/qazvini.htm , σελ. 18.] & Salmání (1982) [http://bahai-library.com/salmani_memories_bahaullah , σελ. 94-95]</ref>

Οι οπαδοί του Σουμπ-ι-Αζαλ έγιναν γνωστοί ως Αζαλίτες ή Αζάλι Μπαμπί. Για τους Μπαμπί που δεν αποδέχτηκαν τον Μπαχάολλα, ο Σουμπ-ι-Αζαλ παρέμεινε ο αρχηγός τους μέχρι το θάνατό του το 1912, και η διαδοχή στους Αζάλι παρέμεινε επίμαχη. Στις πηγές των Μπαχάι αναφέρεται ότι οι 11 από τους 18 «μάρτυρες» που διορίστηκαν από τον Σουμπ-ι-Αζαλ για να επιβλέπουν την κοινότητα των Μπαμπί έγιναν Μπαχάι, όπως και ο γιός του. Ο άνδρας που δήθεν διορίστηκε ως διάδοχος του Σουμπ-ι-Αζαλ, ο Χαντι-ι-Νταβλατ-Αμπαντί, μετέπειτα αποκηρύχτηκε δημόσια την πίστη του στον Μπαμπ και στον Σουμπ-ι-Αζαλ.<ref name="GPB, p. 233 & Momen (1991)">Shoghi Εφέντη (1944) [http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-7.html#pg233 , σελ. 233] & Momen (1991) [http://bahai-library.com/momen_cyprus_exiles σελ. 99]</ref>

Ο Μπαχαολλά προέκυψε πιο επιτυχημένος και η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Μπαμπ εγκατέλειψε τον Σουμπ-ι-Αζαλ και έγιναν Μπαχάι. Σήμερα υπάρχουν αρκετά εκατομμύρια Μπαχάι, και εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τους 1000 Αζαλίτες στο Ιράν.<ref>{{Cite web|url=http://concise.britannica.com/ebc/article-9356264|title=Azali|publisher=Britannica Concise|archiveurl=https://web.archive.org/web/20071014214910/http://concise.britannica.com/ebc/article-9356264|archivedate=October 14, 2007|dead-url=yes|accessdate=October 14, 2006}}</ref>

== Διδασκαλίες ==
Οι διδασκαλίες του Μπαμπ έχουν τρία μεγάλα στάδια, έκαστο με μια κυρίαρχη θεματική εστίαση. Οι πρώιμες διδασκαλίες του επικεντρώθηκαν στην ερμηνεία του για το [[Κοράνιο|Κοράνι]] και [[Χαντίθ|το χαντίθ]]. Αυτή η ερμηνευτική διάθεση συνεχίστηκε σε όλα τα τρία στάδια της διδασκαλίας του, αλλά με μία μετατόπιση της έμφασης προς φιλοσοφική αποσαφήνιση και τελικά προς νομοθετικές απόψεις. Στο δεύτερο φιλοσοφικό στάδιο, ο Μπαμπ δίνει μια εξήγηση για την [[μεταφυσική]] της ύπαρξης και της δημιουργίας, και στο τρίτο νομοθετικό στάδιο ενοποιούνται οι μυστικιστικές και ιστορικές αρχές του.<ref name="saiedi27">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=27–28|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref> Μια ανάλυση των συγγραμμάτων του Μπαμπ σε όλα αυτά τα στάδια δείχνουν ότι οι διδασκαλίες του κινήθηκαν από μια κοινή αρχή με πολλαπλές διαστάσεις και μορφές.<ref name="saiedi49">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=49|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref>
<nowiki>
<nowiki>
[[Κατηγορία:Χασεμίτες]]</nowiki>
[[Κατηγορία:Ιδιωτικότητα]]
[[Κατηγορία:Pages with unreviewed translations]]</nowiki>

Έκδοση από την 11:06, 7 Μαρτίου 2019

Η Λογοκρισία του διαδικτύου είναι ο έλεγχος ή περιορισμός της πρόσβασης και του περιεχομένου που μπορεί να δημοσιευθεί ή να προβληθεί στο Διαδίκτυο, όπως έχει τεθεί σε ισχύ από τις ρυθμιστικές αρχές ή από ιδιωτική πρωτοβουλία. Μεμονωμένα άτομα και οργανώσεις μπορούν να ασκήσουν πολιτική αυτολογοκρισίας για ηθικούς, θρησκευτικούς, ή για επαγγελματικούς λόγους, να συμμορφώνονται με τα κοινωνικά πρότυπα, λόγω εκφοβισμού ή από φόβο για τις νομικές ή άλλες συνέπειες.[1][2]

Η έκταση της λογοκρισίας στο Διαδίκτυο διαφέρει από χώρα σε χώρα. Ενώ οι περισσότερες δημοκρατικές χώρες έχουν μέτρια λογοκρισία στο Διαδίκτυο, άλλες χώρες φτάνουν στο σημείο του να περιορίζουν την πρόσβαση σε πληροφορίες, όπως τις ειδήσεις, και να απαγορεύουν τις συζητήσεις μεταξύ των πολιτών.[2] Η Λογοκρισία του διαδικτύου παρουσιάζεται επίσης ως απόκριση ή εν αναμονή γεγονότων, όπως οι εκλογές, διαμαρτυρίες και ταραχές. Ένα παράδειγμα ήταν η αυξημένη λογοκρισία όσο διήρκεσε η Αραβικής Άνοιξης. Άλλα θέματα της λογοκρισίας είναι τα πνευματικά δικαιώματα, η συκοφαντική δυσφήμιση, η παρενόχληση και το άσεμνο υλικό.

Οι κρατικές υπηρεσίες διαθέτουν διάφορα εργαλεία για την εφαρμογή περιορισμών, αλλά οι υποστηρικτές της ελευθερίας του διαδικτύου προσπαθούν να ξεπεράσουν αυτά τα εμπόδια και τα φίλτρα. Οι ιστοσελίδες περιορισμένης πρόσβασης προστατεύονται αποτελεσματικά με εντοπισμό και φραγή αιτημάτων DNS, αλλά εταιρείες όπως οι Cloudflare, Mozilla και Google αλλάζουν το DNS σε επίπεδο TLS καθιστώντας την αναχαίτιση δύσκολη[3].

Η υποστήριξη και η αντίθεση στη λογοκρισία του Διαδικτύου επίσης κυμαίνονται. Σε μία έρευνα του 2012 για την Διαδικτυακή Κοινότητα το 71% των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι «πρέπει να υπάρχει λογοκρισία κάποιας μορφής στο Διαδίκτυο». Στην ίδια έρευνα, το 83% συμφώνησε ότι «η πρόσβαση στο Διαδίκτυο θα πρέπει να θεωρείται βασικό ανθρώπινο δικαίωμα» και το 86% συμφώνησε ότι «η ελευθερία της έκφρασης πρέπει να είναι εγγυημένη στο Διαδίκτυο». Η αντίληψη της λογοκρισίας στο διαδίκτυο στις ΗΠΑ βασίζεται ως επί το πλείστον στην Πρώτη Τροπολογία και το δικαίωμα για επεκτατική ελευθερία του λόγου και πρόσβαση στο περιεχόμενο χωρίς να ληφθούν υπόψη οι συνέπειες.[4] Σύμφωνα με την GlobalWebIndex, πάνω από 400 εκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν εικονικά ιδιωτικά δίκτυα για να παρακάμψουν τη λογοκρισία ή για την αύξηση της ιδιωτικότητας του χρήστη.[5]

Επισκόπηση

Πολλές από τις προκλήσεις που συνδέονται με τη λογοκρισία στο Διαδίκτυο είναι παρόμοιες με εκείνες για τη λογοκρισία εκτός δικτύου, στα πιο παραδοσιακά μέσα όπως οι εφημερίδες, τα περιοδικά, τα βιβλία, η μουσική, το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και ο κινηματογράφος. Μια διαφορά είναι ότι τα εθνικά σύνορα είναι πιο διαπερατά στο διαδίκτυο: οι κάτοικοι μιας χώρας που απαγορεύει ορισμένες πληροφορίες μπορούν να τις βρούν σε ιστότοπους που φιλοξενούνται εκτός της χώρας. Συνεπώς, οι λογοκριτές πρέπει να εργαστούν για να αποτρέψουν την πρόσβαση στις πληροφορίες, ακόμη και αν δεν έχουν τον φυσικό ή νομικό έλεγχο των ιστοσελίδων καθαυτών. Αυτό με τη σειρά του απαιτεί τη χρήση μεθόδων τεχνικής λογοκρισίας που είναι μοναδικές για το διαδίκτυο, όπως το κλείδωμα ιστοτόπων και το φιλτράρισμα περιεχομένου.[6]

Οι απόψεις σχετικά με τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της λογοκρισίας του Διαδικτύου έχουν εξελιχθεί παράλληλα με την ανάπτυξη των τεχνολογιών του Ίντερνετ και της λογοκρισίας:

  • Το 1993 ένα άρθρο του Time Magazine ανέφερε μία ρήση του Τζον Γκίλμορ, ενός από τους ιδρυτές του Electronic Frontier Foundation, που λέει «Το Δίκτυο εκλαμβάνει τη λογοκρισία ως βλάβη και κινείται περιμετρικά γύρω της.»[7]
  • Τον Νοέμβριο του 2007, ο «Πατέρας του Ίντερνετ» Βιντ Σερφ δήλωσε ότι θεωρεί ότι ο κυβερνητικός έλεγχος του Διαδικτύου αποτυγχάνει επειδή ο Ιστός είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ιδιωτικός.[8]
  • Στην έκθεση μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε το 2007 και δημοσιεύτηκε το 2009 από το Κέντρο του Μπέρκμαν για το Ίντερνετ &amp; την Κοινότητα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, δηλώθηκε ότι: «Είμαστε βέβαιοι ότι το εργαλείο των προγραμματιστών για παράκαμψη της λογοκρισίας θα ξεπεράσει τις κυβερνητικές προσπάθειες για κλείδωμα», αλλά και ότι «...πιστεύουμε ότι λιγότερο από 2% του ολικού αριθμού των φιλτραρισμένων χρηστών του Διαδικτύου χρησιμοποιούν εργαλεία παράκαμψης".[9]
  • Αντίθετα, μία έκθεση του 2011 των ερευνητών του Διαδικτυακού Ινστιτούτου της Οξφόρδης που δημοσιεύθηκε από την UNESCO κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «... ο έλεγχος των πληροφοριών για το Ίντερνετ και το Δίκτυο είναι σίγουρα εφικτός, και ως εκ τούτου η τεχνολογική πρόοδος δεν εγγυάται μεγαλύτερη ελευθερία λόγου."[6]
  • Ο δρ Σάσι Θάρουρ σε ένα τριμηνιαίο πρόγραμμα σειράς διαλέξεων που οργανώθηκε από ένα επιστημονικό επιτελείο που έχει έδρα στην Ινδία, το Κέντρο Ερευνών για τη Δημόσια Πολιτική, δήλωσε ότι «οι οδοί έκφρασης των απόψεις και των ιδεών μας έχουν ενισχυθεί και πολλαπλασιαστεί μέσω των ψηφιακών μέσων, και η ελευθερία της έκφρασης συνοδεύεται από μεγάλη ευθύνη»[10]
    Μήνυμα λάθους που σηματοδοτεί περιεχόμενο που θεωρείται επιβλαβές από την Ιρανική κυβέρνηση.

[[Κατηγορία:Ιδιωτικότητα]] [[Κατηγορία:Pages with unreviewed translations]]

  1. The Editorial Board (15 October 2018). «There May Soon Be Three Internets. America’s Won’t Necessarily Be the Best. - A breakup of the web grants privacy, security and freedom to some, and not so much to others.». The New York Times. https://www.nytimes.com/2018/10/15/opinion/internet-google-china-balkanization.html. Ανακτήθηκε στις 16 October 2018. 
  2. 2,0 2,1 Schmidt, Eric E.; Cohen, Jared (11 March 2014). «The Future of Internet Freedom». New York Times. https://www.nytimes.com/2014/03/12/opinion/the-future-of-internet-freedom.html. Ανακτήθηκε στις 11 March 2014. 
  3. «DNS over HTTPS (DoH): Ultimate Guide (.pdf) - SSL Retail». sslretail.com. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2019. 
  4. Goldberg, Erica. [www.jstor.org/stable/43783393 «FREE SPEECH CONSEQUENTIALISM»]. Columbia Law Review 116: 687-694. www.jstor.org/stable/43783393. 
  5. Μαρτσέλο Mari. Πώς το Facebook Tor υπηρεσία θα μπορούσε να ενθαρρύνει μια πιο ανοιχτή web. Η Guardian. Την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014.
  6. 6,0 6,1 Η ελευθερία της σύνδεσης, της ελευθερίας της έκφρασης: το μεταβαλλόμενο νομικό και ρυθμιστικό οικολογία διαμόρφωση του Διαδικτύου, Ντάτον, Μάρτιος 2003 Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " UNESCO-2011 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  7. "Το πρώτο Έθνος στον Κυβερνοχώρο", Philip Elmer-Dewitt, Χρόνος, 6 δεκεμβρίου 1993, No. 49
  8. "Cerf βλέπει τον κυβερνητικό έλεγχο στο Διαδίκτυο αποτυγχάνουν", Pedro Fonseca, Reuters, 14 νοεμβρίου 2007
  9. 2007 Καταστρατήγηση την Έκθεση για το Τοπίο: τις Μεθόδους, τις Χρήσεις, και τα Εργαλεία, Χαλ Roberts, Ethan Zuckerman, και ο Τζον Palfrey, Μπέκμαν Center for Internet & Society στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, Μάρτιος 2009
  10. «Tharoor calls for caution in freedom of expression». http://www.newindianexpress.com/cities/kochi/2012/sep/15/tharoor-calls-for-caution-in-freedom-of-expression-406318.html.