Καρδινάλιος (Καθολικισμός)
Ένας καρδινάλιος είναι ένας εκκλησιαστικός αξιωματούχος, συνήθως ένας χειροτονημένος Επίσκοπος, και εκκλησιαστικός πρίγκιπας της Καθολικής Εκκλησίας.
Ο όρος καρδινάλιος κάποτε αναφερόταν σε κάθε ιερέα o οποίος έχει μόνιμα ανατεθεί ή εγκαρδιωθεί σε μια εκκλησία,[1] ή συγκεκριμένα στον πρεσβύτερο ιερέα μιας σημαντικής εκκλησίας, βάσει του Λατινικού cardo (κέντρο, βάση, κεφαλή), που σημαίνει "κύριος" ή "κορυφαίος". Ο όρος χρησιμοποιείτο με αυτή την έννοια από τον ένατο αιώνα για τους ιερείς των tituli (ενορίες) της επισκοπής της Ρώμης.[1] Κατάλοιπα αυτών των πρώιμων καρδιναλίων διατηρούνται από την Εκκλησία της Αγγλίας, όπου ο τίτλος του "καρδιναλίου" διατηρείται ακόμη από τα δύο πρεσβύτερα μέλη του Κολλεγίου των Μικρών Κανονικών του Καθεδρικού του Αγίου Παύλου. Τον δωδέκατο αιώνα εγκαινιάσθηκε η πρακτική τoυ διορισμού εκκλησιαστικών εκτός της Ρώμης ως καρδιναλίων, με έκαστον να λαμβάνει μια εκκλησία στη Ρώμη ως εικονική εκκλησία, ή να συνδέεται με μία από τις περιαστικές (suburbicarian) επισκοπές, ανήκοντας ακόμα σε μια επισκοπή διαφορετική από αυτή της Ρώμης.[εκκρεμεί παραπομπή]
Το κυριότερο καθήκον ενός καρδιναλίου ειναι η ποίμανση μιας Επισκοπής ή Aρχιεπισκοπής ή η λειτουργία ενός τμήματος της Ρωμαϊκής Κούρια. Η άλλη κύρια δραστηριότητα ενός καρδιναλίου είναι η εκλογή του Πάπα όποτε, λόγω θανάτου ή παραίτησης, η έδρα μείνει κενή. Το 1059 το δικαίωμα της εκλογής του πάπα περιορίσθηκε στον κύριο κλήρο της Ρώμης και τους επισκόπους των επτά περιαστικών επισκοπικών εδρών.Το δικαίωμα συμμετοχής των καρδιναλίων στο κονκλάβιο για να εκλέξουν τον πάπα περιορίζεται σήμερα σε εκείνους που δεν έχουν φθάσει ακόμη την ηλικία των 80 ετών την ημέρα του θανάτου ή της παραίτησης του πάπα.
Οι καρδινάλιοι μετέχουν συλλογικά στο Κολλέγιο των Καρδιναλίων, το οποίο ως σώμα εκλέγει τον καινούργιο Πάπα. Τα καθήκοντα των καρδιναλίων περιλαμβάνουν την προσέλευση στις συναντήσεις του Κολλεγίου και τη διαθεσιμότητά τους ατομικά ή σε ομάδες για τον πάπα εάν εκείνος ζητήσει τη συμβουλή τους. Κατά την sede vacante, την περίοδο μεταξύ του θανάτου ενός πάπα και της εκλογής του διαδόχου του, η μέρα προς μέρα διακυβέρνηση της Εκκλησίας ως συνόλου είναι στα χέρια του Κολλεγίου των Καρδιναλίων.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Battandier, Albert
- Noonan, Jr., James-Charles (1996). The Church Visible: The Ceremonial Life and Protocol of the Roman Catholic Church
. Viking. ISBN 0-670-86745-4. - Sägmüller, Johannes Baptist, Cardinal
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1
Sägmüller, Johannes Baptist (1913). «Cardinal (1)». Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Salvador Miranda. The Cardinals of the Holy Roman Church Αρχειοθετήθηκε 2009-07-03 στο Wayback Machine.. A digital resource consisting of the biographical entries of the cardinals from 900 to 2009 and of the events and documents concerning the origin of the Roman cardinalate and its historical evolution
- Next Cardinal Creating Consistory by Pope Benedict XVI -- The Required Background Data (including statistical data and links). Popes and the Papcy website (Anura Guruge). Retrieved 2010-09-08.
- Giga-Catholic Information on all Cardinals
- List of All Cardinals By Precedence by Giga-Catholic Information
- List of all Cardinal Titular Churches by Giga-Catholic Information
- List of all Cardinal Deaconries by Giga-Catholic Information
- Catholic-pages List of Cardinals Αρχειοθετήθηκε 2006-08-29 στο Wayback Machine.
- Thomas J. Reese, Inside the Vatican: The Politics and Organization of the Catholic Church, Harvard University Press, 1996 [1]