Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φίανα Φαλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Φιάνα Φάιλ)
Φίανα Φαλ
Fianna Fáil
ΗγέτηςΜιχόλ Μάρτιν
ΙδρυτήςΈιμον ντε Βαλέρα
Ίδρυση23 Μαρτίου 1926
Έδρα65–66 Lower Mount Street, Δουβλίνο, Ιρλανδία
Μέλη  (2013)18.500 [1]
ΙδεολογίαΙρλανδικός ρεπουμπλικανισμός
Λαϊκισμός
Φιλελευθερισμός
Συντηρητισμός
Εσωτερικές παρατάξεις:
Σοσιαλδημοκρατία
Κοινωνικός φιλελευθερισμός
Οικονομικός φιλελευθερισμός
Κοινωνικός συντηρητισμός
Πολιτισμικός συντηρητισμός
Πολιτικό φάσμαΚέντρο προς Κεντροδεξιά
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΚόμμα Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΑνανεώστε την Ευρώπη
Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας
38 / 160
Ιρλανδική Γερουσία
14 / 60
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2 / 13
Τοπική αυτοδιοίκηση στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας
266 / 949
Ιστότοπος
http://www.fiannafail.ie/
Πολιτικό σύστημα Δημοκρατίας της Ιρλανδίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Φίανα Φαλ - Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (αγγλικά: Fianna Fáil – The Republican Party, ιρλανδικά: Fianna Fáil - An Páirtí Poblachtánach), περισσότερο γνωστό ως Φίανα Φαλ (προφέρεται: [ˌfʲiən̪ˠə ˈfˠaːlʲ], κυριολεκτικά: Στρατιώτες του Πεπρωμένου),[2] είναι ένα κεντρώο[3][4][5] προς κεντροδεξιό[6][7][8]Ιρλανδικό ρεπουμπλικανικό[9] και συντηρητικό[10][11][12][13] πολιτικό κόμμα στην Ιρλανδία, το οποίο ιδρύθηκε στις 23 Μαρτίου 1926. Το όνομα του Φίανα Φαλ παραδοσιακά μεταφράζεται στα Αγγλικά ως Στρατιώτες του Πεπρωμένου, παρότι μια ακριβέστερη απόδοση θα ήταν Πολεμιστές της Fál (Το "Φαλ" είναι ένα μυθικό όνομα για την Ιρλανδία).[14] Ιστορικά, το Φίανα Φαλ θεωρείται ότι βρίσκεται στα αριστερά του Φίνε Γκελ και στα δεξιά του Εργατικού Κόμματος και γενικά θεωρείται ως ένα κλασσικό "κόμμα ομπρέλα" και λαϊκίστικο κόμμα που αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο εύρος ανθρώπων από όλες τις κοινωνικές τάξεις με την πεποίθηση στην σύμπλευση της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου.[15][16] Το Φίανα Φαλ έχε ηγηθεί κυβερνήσεων που περιελάμβαναν κόμματα της κεντροαριστεράς (Εργατικό και Πράσινο Κόμμα) και της κεντροδεξιάς (το μη υπάρχον πλέον Προοδευτικοί Δημοκράτες). Ηγέτης του είναι ο Μιχόλ Μάρτιν από τον Ιανουάριο 2011.

Από τη στιγμή του σχηματισμού της πρώτης του κυβέρνησης στις 9 Μαρτίου 1932, το Φίανα Φαλ κυβερνούσε για 61 από τα τελευταία 79 χρόνια. Επτά από τους συνολικά οκτώ ηγέτες του έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, ενώ ήταν το μεγαλύτερο κόμμα στο Ιρλανδικό Κοινοβούλιο από το 1932 μέχρι το 2011, όπου και σημείωσε το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα της ιστορίας του,[17] αφού η εκλογική του δύναμη μειώθηκε κατά 75% ως αποτέλεσμα της εμπλοκής και της διαχείρισης του κόμματος στην Ιρλανδική οικονομία και της εισόδου της χώρας στον μηχανισμό στήριξης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον Νοέμβριο του 2010.[18] Μετά τις εκλογές του 2011 έγινε το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα του κοινοβουλίου, από πρώτο που ήταν μέχρι τότε.

Το Φίανα Φαλ έγινε μέλος του Ευρωπαϊκού Φιλελεύθερου Δημοκρατικού και Μεταρρυθμιστικού Κόμματος στις 16 Απριλίου 2009, ενώ οι βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκπροσωπούνται μέσω της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη μετά τις Ευρωεκλογές του 2009.[19]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Beesley, Arthur (24 April 2013). «Fianna Fáil faces pressure over abortion at weekend ardfheis». The Irish Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-06-29. https://archive.today/20130629134043/http://www.irishtimes.com/news/politics/fianna-f%C3%A1il-faces-pressure-over-abortion-at-weekend-ardfheis-1.1370299. Ανακτήθηκε στις 2013-05-26. 
  2. ↑ Ó Dónaill, Niall (1977). (advisory ed. Tomás de Bhaldraithe), επιμ. Foclóir Gaeilge-Béarla (στα Irish). Dublin: An Gúm. σελίδες 512, 540. ISBN 1-85791-037-0. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link) ,
  3. ↑ Burke-Kennedy, Eoin (24 January 2011). «Political turmoil grabs global headlines». The Irish Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-26. https://archive.today/20130126120659/http://www.irishtimes.com/newspaper/breaking/2011/0124/breaking28.html. Ανακτήθηκε στις 2013-05-26. 
  4. ↑ «Enda Kenny hails 'democratic revolution' in Ireland». Christian Science Monitor. 27 February 2011. http://www.csmonitor.com/World/Europe/2011/0227/Enda-Kenny-hails-democratic-revolution-in-Ireland. 
  5. ↑ Halligan, Liam (6 April 2008). «Will the credit crisis leave Ireland's economy all washed up?». The Telegraph (London). http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/liamhalligan/2787583/Will-the-credit-crisis-leave-Irelands-economy-all-washed-up.html. 
  6. ↑ Titley, Gavan (24 February 2011). «Beyond the yin and yang of Fine Gael and Fianna Fáil». The Guardian (London). http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/feb/24/fine-gael-fianna-fail-ireland. 
  7. ↑ «McGuinness battles to escape IRA past». Financial Times. 14 October 2011. http://www.ft.com/intl/cms/s/0/52e65dd8-f680-11e0-9381-00144feab49a.html. 
  8. ↑ Nuala Haughey (28 November 2010). «Irish protest against austerity cuts». The National. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-14. https://archive.today/20130114195521/http://www.thenational.ae/thenational/news/world/irish-protest-against-austerity-cuts. Ανακτήθηκε στις 2013-05-26. 
  9. ↑ «Martin hits out at Ο Cuiv for claims of SF alliance». Irish Independent. 29 April 2012. http://www.independent.ie/irish-news/martin-hits-out-at-o-cuiv-for-claims-of-sf-alliance-26848043.html. 
  10. ↑ T. Banchoff (28 Ιουνίου 1999). Legitimacy and the European Union. Taylor & Francis. σελίδες 127–. ISBN 978-0-415-18188-4. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
  11. ↑ George A. Kourvetaris· Andreas Moschonas (1996). The Impact of European Integration: Political, Sociological, and Economic Changes. Greenwood Publishing Group. σελίδες 208–. ISBN 978-0-275-95356-0. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
  12. ↑ Margaret Scanlan (30 Μαρτίου 2006). Culture And Customs of Ireland. Greenwood Publishing Group. σελίδες 74–. ISBN 978-0-313-33162-6. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
  13. ↑ Ian Budge· David Robertson· Derek Hearl (9 Ιουλίου 1987). Ideology, Strategy and Party Change: Spatial Analyses of Post-War Election Programmes in 19 Democracies. Cambridge University Press. σελίδες 137–. ISBN 978-0-521-30648-5. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
  14. ↑ Ó Dónaill, Niall (1977). (advisory ed. Tomás de Bhaldraithe), επιμ. Foclóir Gaeilge-Béarla (στα Irish). Dublin: An Gúm. σελίδες 512, 540. ISBN 1-85791-037-0. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  15. ↑ «Micheal Martin elected as eighth leader of Fianna Fail». The Irish Times. 26 January 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-05-25. https://archive.today/20120525093603/http://www.irishtimes.com/newspaper/breaking/2011/0126/breaking8.html. Ανακτήθηκε στις 2013-05-26. 
  16. ↑ «Cowen re OECD agenda». Fianna Fail Website. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2013. 
  17. ↑ «Recapturing relevance a huge challenge for FF». The Irish Times. 1 May 2011. http://www.irishtimes.com/newspaper/opinion/2011/0301/1224291075967.html. Ανακτήθηκε στις 24 June 2013. 
  18. ↑ «Angry electorate coldly voted to liquidate Fianna Fáil». The Irish Times. 28 February 2011. http://www.irishtimes.com/newspaper/frontpage/2011/0228/1224291011457.html. Ανακτήθηκε στις 24 June 2013. 
  19. ↑ «www.liberal-international.org». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Φίανα_Φαλ&oldid=9680854"