Τζον Μακάρθι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τζον Μακάρθι
Γέννηση4  Σεπτεμβρίου 1927[1][2][3]
Βοστώνη[4][2]
Θάνατος24  Οκτωβρίου 2011[5][2][3]
Στάνφορντ[2]
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου[6]
ΥπηκοότηταΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣπουδέςΤεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας, Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και Belmont High School
Γονείςκαι Ida Glatt McCarthy
ΒραβεύσειςΒραβείο Τούρινγκ (1971), Μετάλλιο Βενιαμίν Φραγκλίνος (2003), Εθνικό Μετάλλιο των Επιστημών (1990), Computer History Museum fellow, IJCAI Award for Research Excellence (1985), βραβείο Κιότο στις Προηγμένες Τεχνολογίες (1988), Βραβείο Πρωτοπόρου Υπολογιστών (1985), Programming Languages Achievement Award (2002), AAAI Fellow (1990), CSS Fellow και ACM Fellow (1994)
Ιστοσελίδα
http://www-formal.stanford.edu/jmc//
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςΤεχνητή νοημοσύνη
Ιδιότηταμαθηματικός, επιστήμονας υπολογιστών, μηχανικός, διδάσκων πανεπιστημίου και ερευνητής τεχνητής νοημοσύνης
Διδακτορικός καθηγητήςDonald C. Spencer
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Τζον Μακάρθι ( γενν. στις 4 Σεπτεμβρίου 1927 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης και πέθανε στις 24 Οκτωβρίου 2011) ήταν μαθηματικός και σημαντική φυσιογνωμία του πεδίου της θεωρητικής πληροφορικής, ο οποίος το 1971 έλαβε το Βραβείο Turing για τις σημαντικές του συνεισφορές στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης[7]. Ήταν υπεύθυνος για την επινόηση του ίδιου του όρου «τεχνητή νοημοσύνη» στη Διάσκεψη του Ντάρτμουθ το 1956 και εφευρέτης της γλώσσας προγραμματισμού Lisp.

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μακάρθι υπερασπίστηκε τη μαθηματική λογική ως ερευνητική οδό και μέσον για την επίτευξη των στόχων της τεχνητής νοημοσύνης. Το 1958 περιέγραψε το Advice Taker, ένα προηγμένο για την εποχή λογισμικό για την απάντηση ερωτήσεων και προγραμματισμό λογικής. Βασισμένη στον λογισμό λ, η Lisp έγινε γρήγορα η πλέον σημαντική γλώσσα προγραμματισμού για την τεχνητή νοημοσύνη μετά τη δημοσίευσή της το 1960[8]. Ο Μακάρθι υποκίνησε την έναρξη του Project MAC στο MIT, αλλά άφησε το MIT το 1962 για το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου βοήθησε να ιδρυθεί το εργαστήριο Τεχνητής Νοημοσύνης του Στάνφορντ.

Το 1961 ήταν ο πρώτος που πρότεινε δημόσια (σε μια ομιλία που έδωσε για να γιορτάσει τα εκατό χρόνια του MIT) ότι η τεχνολογία πολυχρηστικής πολυδιεργασίας στα υπολογιστικά συστήματα («χρονομερισμός»), μπορεί στο μέλλον να χρησιμοποιηθεί για πώληση υπολογιστικής ισχύος μέσω δικτύων χρήσης κοινής ωφέλειας (όπως συμβαίνει με την ύδρευση ή την ηλεκτρική ενέργεια). Η ιδέα αυτή ήταν πολύ δημοφιλής προς το τέλος της δεκαετίας του '60, αλλά εξασθένησε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70 καθώς έγινε σαφές ότι το υλικό, το λογισμικό και οι υφιστάμενες τεχνολογίες τηλεπικοινωνιών δεν ήταν ακόμη έτοιμες. Εντούτοις, από το 2000, η ιδέα έχει έρθει ξανά στην επιφάνεια με νέες μορφές και στηριγμένη στο Διαδίκτυο (υπολογιστικό πλέγμα).

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μακάρθι έλαβε το πτυχίο του στα μαθηματικά από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια το 1948 και το διδακτορικό του στα μαθηματικά από το Πρίνστον το 1951. Μετά από βραχυπρόθεσμους διορισμούς σε Πρίνστον, Στάνφορντ, Ντάρτμουθ, και MIT, έγινε πλήρης καθηγητής στο Στάνφορντ το 1962[9], όπου παρέμεινε μέχρι την αποχώρησή του στο τέλος του 2000. Ήταν ομότιμος καθηγητής.

Ο Τζον Μακάρθι σχολιάζει συχνά τις παγκόσμιες υποθέσεις στα φόρουμ του USENET. Ορισμένες ιδέες του, οι οποίες «στοχεύουν να δείξουν ότι η ανθρώπινη υλική πρόοδος είναι επιθυμητή και βιώσιμη», είναι διαθέσιμες στο Διαδίκτυο[10].

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Scientific Temperaments: Three Lives in Contemporary Science των Philip J. Hilts, Simon και Schuster, 1982. Εκτεταμένα βιογραφικά του Τζον Μακάρθι, του φυσικού Ρόμπερτ Γουίλσον και του γενετιστή Mark Ptashne.
  • Machines Who Think: a personal inquiry into the history and prospects of artificial intelligence της Pamela McCorduck, 1979, δεύτερη έκδοση 2004.
  • The Omni Interviews επιμέλεια Pamela Weintraub, New York: Ticknor and Fields, 1984. Συλλογή συνεντεύξεων που πρωτοδημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Omni. Περιέχει συνέντευξη του Μακάρθι.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 amturing.acm.org/award_winners/mccarthy_0239596.cfm. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6k39228. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. ↑ news.stanford.edu/news/2011/october/john-mccarthy-obit-102511.html.
  6. ↑ www.latimes.com/nation/la-xpm-2011-oct-27-la-me-john-mccarthy-20111027-story.html.
  7. ↑ John McCarthy (1927-2011): Artificial Intelligence (complete) - Thinking Allowed -Jeffrey Mishlove, https://www.youtube.com/watch?v=Ozipf13jRr4, ανακτήθηκε στις 2021-10-20 
  8. ↑ McCarthy, John (1960). «Recursive Functions of Symbolic Expressions and Their Computation by Machine». Communications of the ACM 3 (4): 184–195. doi:10.1145/367177.367199. 
  9. ↑ «Professor John McCarthy». jmc.stanford.edu. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 
  10. ↑ «Sustainability of Human Progress». www-formal.stanford.edu. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Αποδέκτες του Βραβείου Τούρινγκ
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τζον_Μακάρθι&oldid=9739060"