Αλμπέρτο Σαβίνιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 26/01/2020.
Αλμπέρτο Σαβίνιο
ΨευδώνυμοAlberto Savinio
Γέννηση25  Αυγούστου 1891[1][2][3]
Αθήνα[4]
Θάνατος5  Μαΐου 1952[2][3][5]
Ρώμη[4]
Τόπος ταφήςΚάμπο Βεράνο[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–1952)
Βασίλειο της Ιταλίας (1891–1946)
Ιδιότητασυγγραφέας[4][7], συνθέτης, ζωγράφος[4][7], δημοσιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής[8]
ΣύζυγοςMaria Savinio[9]
ΓονείςΕβαρίστο ντε Κίρικο
ΑδέλφιαΤζόρτζιο ντε Κίρικο[9]
ΚίνημαΜεταφυσική ζωγραφική
Όργαναπιάνο
Είδος τέχνηςόπερα
Καλλιτεχνικά ρεύματαΜεταφυσική ζωγραφική
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Αλμπέρτο Σαβίνιο (25 Αυγούστου 1891 — 6 Μαΐου 1952), ψευδώνυμο του Αντρέα ντε Κίρικο, ήταν Ιταλός συγγραφέας, ζωγράφος, συνθέτης και θεωρητικός της τέχνης, αδελφός του Τζόρτζιο ντε Κίρικο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην πόλη του Βόλου και από νεαρή ηλικία διακρίθηκε στη μουσική, αποφοιτώντας με επαίνους στο πιάνο και στη σύνθεση από το Ωδείο Αθηνών. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1905, συνέχισε τις σπουδές του στο Μόναχο, υπό την επίβλεψη του Max Reger και σε ηλικία 17 ετών συνέθεσε την όπερα Καρμέλα (Carmela). Το 1910 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Γκυγιώμ Απολλιναίρ και εισχώρησε στους καλλιτεχνικούς κύκλους της πόλης ως λογοτέχνης, εγκαταλείποντας τη μουσική. Το 1914 δημοσίευσε το δραματικό ποίημα Les Chants de la mi-mort (Άσματα του ημιθανάτου), υιοθετώντας για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Αλμπέρτο Σαβίνιο, προκειμένου να αποφεύγεται οποιαδήποτε σύγχυση με τον συνεπώνυμο αδελφό του. Το 1918 εκδόθηκε επίσης το μεταφυσικό μυθιστόρημά του Hermaphrodito, η συγγραφή του οποίου ολοκληρώθηκε στη Φεράρα και στη Θεσσαλονίκη. Θεωρείται έργο ορόσημο στην εξέλιξή του, καθώς ο ίδιος ομολόγησε αργότερα πως υπήρξε ο θεμέλιος λίθος της σταδιοδρομίας του στο χώρο της λογοτεχνίας και της τέχνης.

Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο έγραψε πληθώρα θεωρητικών κειμένων για τη Μεταφυσική ζωγραφική, δημοσιεύοντας μεγάλο μέρος τους στην περιοδική έκδοση Valori plastici. Από το 1926 ξεκίνησε η πιο συστηματική ενασχόληση του με τη ζωγραφική, επηρεασμένος έντονα από το έργο του Τζόρτζιο ντε Κίρικο και πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεσή του τον Οκτώβριο του 1927, στη γκαλερί Bernheim. Το έργο του στη ζωγραφική περιλάμβανε κυρίως προσωπογραφίες και αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία από τους κριτικούς. Η συγγραφή αποτέλεσε την κύρια δραστηριότητα του, ενώ το 1933 ανέλαβε την έκδοση του βραχύβιου περιοδικού Colonna. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 σκηνοθέτησε παραγωγές στη Σκάλα του Μιλάνου, όπως το μπαλέτο που συνέθεσε ο ίδιος με τίτλο La Vita dell’uomo.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πεζογραφία και ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Les Chants de la mi-mort, Les Soirées de Paris, xxvii (Παρίσι, 1914)
  • Hermaphrodito (Φλωρεντία, 1918)
  • La casa ispirata (1925)
  • Angelica ο la notte di maggio (1927)
  • Tragedia dell'infanzia (1937)
  • Achille innamorato (Gradus ad Parnassum) (1938)
  • Dico a te, Clio (1940)
  • Infanzia di Nivasio Dolcemare (1941, ελλ. μτφρ. Η παιδική ηλικία του Νιβάζιο Ντολτσεμάρε, μετάφρ. Π.Λεκαπηνός, εκδ. Ύψιλον, 1988)
  • Narrate, uomini, la vostra storia (Διηγηθείτε, άνθρωποι, την ιστορία σας - πορτραίτα προσωπικοτήτων, 1942) ― ελλην.μετάφρ.Παν.Σκόνδρας ("Αστάρτη")
  • Ascolto il tuo cuore, città (1943)
  • La nostra anima (1944)
  • Sorte dell'Europa (1945)
  • Introduction à une vie de Mercure (1945)
  • Souvenirs (1945)
  • I miei genitori, disegni e storie di Alberto Savinio (1945)
  • Tutta la vita (1945)
  • L'angolino (1950)
  • Scatola sonora (1955)
  • Vita dei fantasmi (1962)
  • Nuova enciclopedia (1977)
  • Torre di guardia (1977)
  • Il signor Dido (1978)
  • Vita di Enrico Ibsen (1979)
  • Il sogno meccanico (1981)
  • Palchetti romani (1982)
  • Capri (1988)

Θεατρικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • La morte di Niobe (1925)
  • Capitan Ulisse (1934)
  • La famiglia Mastinu (1948)
  • Emma B. vedova Giocasta (1949)
  • Alcesti di Samuele (1949)
  • Orfeo vedovo (1950)
  • Vita dell'uomo (1950)

Μουσικές συνθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Persée, μπαλέτο (1913)
  • Deux amours dans la nuit, μπαλέτο (1913)
  • La Mort de Niobé, (1913)
  • Les chants de la Mi-Mort, λυρική όπερα (1914)
  • Les Chants de la Mi-Mort", σουίτα για πιάνο (1914)
  • Vita dell'uomo, μπαλέτο (1948)
  • Agenzia Fix, όπερα (1950)
  • Cristoforo Colombo, όπερα (1952)
  • Serenata

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Alberto Savinio». (Ολλανδικά) RKDartists. 69920.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6rr26dv. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Discogs. 953311. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 876. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  5. ↑ Roglo. p=andrea+alberto;n=de+chirico.
  6. ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 192901917.
  7. ↑ 7,0 7,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/18413. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 17  Ιουνίου 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Νοεμβρίου 2016. 500022695. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Keala Jane Jewell, The Art of Enigma: the De Chirico brothers and the politics of modernism, Penn State Press, 2004

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλμπέρτο_Σαβίνιο&oldid=10128866"