Phantom Lady (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Phantom Lady
ΣκηνοθεσίαΡόμπερτ Σιόντμακ
ΠαραγωγήΤζόαν Χάρισον
ΣενάριοΜπέρναρντ Κ. Σόνφελντ
Βασισμένο σεμυθιστόρημα του Κόρνελ Γούλριτς, το Phantom Lady
ΠρωταγωνιστέςΦράνσοτ Τόουν
Έλα Ρέινς
Άλαν Κέρτις
ΜουσικήΧανς Τζ. Σάλτερ
ΦωτογραφίαΓούντι Μπρέντελ
ΜοντάζΆρθουρ Χίλτον
Εταιρεία παραγωγήςUniversal Pictures
ΔιανομήUniversal Pictures
Πρώτη προβολή1944
Κυκλοφορία28 Ιανουαρίου 1944 (ΗΠΑ)
Διάρκεια87 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Phantom Lady (ελεύθερη απόδοση: Γυναίκα Φάντασμα) είναι φιλμ νουάρ αμερικανικής παραγωγής του 1944 σε σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Σιόντμακ και σενάριο του Μπέρναρντ Κ. Σόνφιλντ, βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Κορνέλ Γούλριτς του 1942 (ο οποίος το δημοσίευσε με το ψευδώνυμο Γουίλιαμ Άϊρις). Πρωταγωνιστούν οι Έλα Ρέινς, Άλαν Κέρτις, Τόμας Γκόμεζ, Ελάιζα Κουκ Τζούνιορ και ο Φράνσο Τον.[1][2]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκηνές από την ταινία:
Έλλα Ρέινς και Άλαν Κέρτις
Έλλα Ρέινς και Φράνσο Τον

Μετά από έναν καβγά με τη σύζυγό του στην επέτειο τους, ο πολιτικός μηχανικός Σκοτ Χέντερσον πηγαίνει σε ένα μικρό μπαράκι για να πιει ένα ποτό. Εκεί συναντά μια επίσης όμορφη αλλά εμφανώς δυστυχισμένη γυναίκα, η οποία αρνείται να του πει οτιδήποτε για τον εαυτό της και χωρίς καν να ανταλλάξουν ονόματα, πηγαίνουν μαζί σε μια θεατρική παράσταση. Η πρωταγωνίστρια της παράστασης που παρακολουθούν, η Εστέλα Μοντέιρο, εξαγριώνεται όταν παρατηρεί πάνω από την σκηνή ότι αυτή και η μυστηριώδης γυναίκα που την συνοδεύει ο Χέντερσον φορούν το ίδιο ασυνήθιστο καπέλο.

Όταν ο Σκοτ Χέντερσον επιστρέφει στο σπίτι του , βρίσκει τον επιθεωρητή της αστυνομίας Μπέρτζες και δύο άντρες του περιμένουν να τον ανακρίνουν, καθώς η γυναίκα του Χέντερσον βρέθηκε στραγγαλίστηκε με μια από τις γραβάτες του. Ο Χέντερσον παρουσιάζει στον επιθεωρητή ένα ισχυρό άλλοθι, αλλά ο μπάρμαν, ο οδηγός ταξί και η Μοντέιρο αρνούνται ότι είδαν τον Χέντερσον μαζί με μια γυναίκα. Ο Χέντερσον, ο οποίος δεν μπορεί καν να περιγράψει με σαφήνεια την μυστηριώδη γυναίκα, τελικά δικάζεται και καταδικάζεται σε θάνατο για τον φόνο της συζύγου του.

Η Κάρολ Ρίτσμαν, ιδιαίτερα γραμματέας του Χέντερσον, που είναι κρυφά ερωτευμένη μαζί του, δεν πιστεύει ότι ο Χέντερσον έχει διαπράξει τον φόνο και ξεκινά να βρει στοιχεία για να αποδείξει την αθωότητά του. Στην αρχή ξεκινά την έρευνα της με τον μπάρμαν. Πηγαίνει και κάθεται στο μπαρ όλο το βράδυ, ο μπάρμαν την κοιτάζει και αρχίζει να ανησυχεί. Τελικά, τον ακολουθεί στον δρόμο για το σπίτι του, και όταν αυτός την αντιμετωπίζει στο δρόμο, κάποιοι παρευρισκόμενοι μπαίνουν στην μέση για να τον συγκρατήσουν. Η Κάρολ φεύγει και τρέχει μακριά. Αργότερα, ο Επιθεωρητής Μπέρτζες της προσφέρει βοήθεια (ανεπίσημα), λέγοντάς της, ότι μόνο ένας ανόητος ή ένας αθώος άντρας θα είχε επιμείνει σε ένα τόσο αδύναμο άλλοθι. Ο Μπέρτζες της παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον ντράμερ στην θεατρική παράσταση, ο οποίος είχε προσπαθήσει να κάνει φλερτ με τα μάτια με τη μυστηριώδη κυρία. Η Κάρολ ντύνεται προκλητικά και πηγαίνει στην παράσταση. Εκεί αρχίζει να ερωτοτροπεί με τον ντράμερ Κλιφ έως ότου καταλήγουν στο διαμέρισμά του. Κάπως μεθυσμένος ο Κλιφ, καυχιέται ότι πληρώθηκε 500 δολάρια από κάποιον άγνωστο άνδρα για να μην αποκαλύψει την ύπαρξη της μυστηριώδους γυναίκας στην αστυνομία. Ωστόσο, ο Κλιφ γίνεται καχύποπτος όταν πέφτει κατά λάθος το πορτοφόλι της Κάρολ και ανάμεσα στα χυμένα περιεχόμενα βρίσκει ένα κομμάτι χαρτί με λεπτομέρειες για αυτόν. Η Κάρολ καταφέρνει να δραπετεύσει, αφήνοντας το πορτοφόλι της πίσω. Έχοντας φύγει όμως η Κάρολ, ο πραγματικός δολοφόνος, και καλύτερος φίλος του Χέντερσον, Τζακ Μάρλοου, εμφανίζεται στο διαμέρισμα και στραγγαλίζει τον Κλιφ.

Ο Μάρλοου, που υποτίθεται ότι έλειπε σε δουλειά στη Νότια Αμερική, προσποιείται ότι επέστρεψε για να βοηθήσει την Κάρολ στην έρευνα της. Οι δυο τους επισκέπτονται την μπουτίκ όπου η Μοντέιρο αγόρασε το καπέλο. Μία από τους υπαλλήλους του μαγαζιού παραδέχεται ότι έκανε αντιγραφή το καπέλο για έναν κανονικό πελάτη και τους δίνει το όνομα και τη διεύθυνσή της. Με τον Μπέρτζες να είναι σε μια άλλη υπόθεση, η Κάρολ και ο Μάρλοου πηγαίνουν να συναντήσουν για να δουν την Ανν Τέρι. Την ανακαλύπτουν στο σπίτι της να βρίσκεται σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση όπου την φροντίζει ο Δρ Τσέις, εξαιτίας του γεγονότος ότι άντρας με τον οποίο επρόκειτο να παντρευτεί πέθανε ξαφνικά, αφήνοντας την ίδια συναισθηματικά κατεστραμμένη. Παρόλο που η Κάρολ δεν μπορεί να λάβει πληροφορίες από αυτήν, ωστόσο βρίσκει το καπέλο της. Ο Μάρλοου προτείνει στην Κάρολ να περιμένουν τον Επιθεωρητή Μπέρτζες στο δικό του διαμέρισμα. Ωστόσο, ενώ η Κάρολ φρεσκάρεται στο μπάνιο, βρίσκει το πορτοφόλι της και το χαρτί με τα στοιχεία του Κλιφ σε ένα συρτάρι. Ο Μάρλοου παραδέχεται ότι εξοργίστηκε όταν η γυναίκα του Χέντερσον αρνήθηκε να φύγει μαζί του και ότι στην συνέχεια την στραγγάλισε. Ο Μπέρτζες φτάνει ακριβώς στην ώρα του. Ο Μάρλοου πέφτει έξω από το παράθυρο βρίσκοντας τον θάνατο.

Με την απελευθέρωση του Σκοτ Χέντερσον, τα πράγματα φαίνεται να επιστρέφουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς στο γραφείο. Ωστόσο, η Κάρολ είναι στην ευχάριστη θέση να μάθει (από ένα μήνυμα δικτάφωνου) ότι ο Χέντερσον αποφάσισε να ζήσει μαζί της.

Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ραδιοφωνικές προσαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προσαρμόστηκε για την εκπομπή του Lux Radio Theater, στις 27 Μαρτίου 1944. [3][4] και για επίσης μια εκπομπή του Lady Esther Screen Guild Theatre στις 11 Σεπτεμβρίου 1944.[5][6][7]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κριτικές ανασκόπησης στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 100%, με βάση 7 κριτικές και μέση βαθμολογία 7.25/10.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Πληροφορίες για την ταινία». sensesofcinema.com. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2020.  (Αγγλικά)
  2. ↑ «Phantom Lady (1944) - Σημειώσεις». TCM Movie Database. Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2017. 
  3. ↑ Miklitsch, Robert (15 Σεπτεμβρίου 2014). «Kiss the Blood Off My Hands: On Classic Film Noir». University of Illinois Press – μέσω Google Books. 
  4. ↑ «The Phantom Lady by Lux Radio Theater». 7 Οκτωβρίου 2017. 
  5. ↑ Verma, Neil (29 Ιουνίου 2012). «Theater of the Mind: Imagination, Aesthetics, and American Radio Drama». University of Chicago Press – μέσω Google Books. 
  6. ↑ «Listen to and download the Screen Guild Theater Radio Program, Phantom Lady, Courtesy of Jimbo Berkey». free-classic-radio-shows.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ «Abel, Walter». radioGOLDINdex. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 26 Μαΐου 2015. 
  8. ↑ «Η υποδοχή και οι κριτικές ανασκοπήσεις». Rottentomatoes.com. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Phantom_Lady_(ταινία)&oldid=10381830"