Dodge σειρά T-, V-, W

Dodge σειρά T-, V-, W
Dodge σειρά T-, V-, W
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Dodge
Μητρική εταιρεία	Stellantis (Ιανουάριος 2021 — σήμερα)
Παραγωγή	1939 — 1947
Συναρμολόγηση	Γουόρεν, Μίσιγκαν; Windsor, Οντάριο; Λος Άντζελες, Καλιφόρνια
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μεγάλο pick-up
Αμάξωμα	2-πορτο pick-up; 2-πορτο panel truck; 2-πορτο carryall
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση / τετρακίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	Εξακύλινδρος κινητήρας Chrysler επίπεδης κεφαλής από 201–331 κυβικών ιντσών (3,3–5,4 L)
Μετάδοση	Χειροκίνητο τριών ή τεσσάρων ταχυτήτων
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Dodge σειρά H-, K, και M
Επόμενο μοντέλο	Dodge σειρά B

Το 1939 η Dodge παρουσίασε μια εντελώς νέα σχεδιασμένη σειρά pickup (αγροτικών) και φορτηγών. Επίσημα η σειρά T για το 1939, η σειρά V για το 1940 και η σειρά W από το 1941 έως το 1947, τα φορτηγά έγιναν κυρίως γνωστά ως φορτηγά Dodge Job-Rated.

Με βελτιωμένο μπροστινό μέρος μετάλλου σε στιλ Αρ Ντεκό και εισάγοντας την ιδέα των διαμορφώσεων φορτηγών "Job-Rated", η Dodge προσπάθησε να προσφέρει στους πελάτες το φορτηγό που ταίριαζε σε κάθε εργασία για την οποία το αγόραζαν,^[1] κυριολεκτικά συγκρίνοντάς τη διαδικασία με την εμπειρία αγοράς παπουτσιών.^[2]

Ως αποτέλεσμα, η σειρά pickup/φορτηγών Dodge 1939-1947 προσφέρθηκε σε έναν εκπληκτικά μεγάλο αριθμό διαθέσιμων παραλλαγών και κωδικών μοντέλων. Κατασκευάστηκαν έξι διαφορετικές κατηγορίες ωφέλιμου φορτίου, μεγάλη γκάμα αμαξωμάτων και περισσότερα από είκοσι διαφορετικά μήκη μεταξονίου και εφοδιάστηκαν με εκδόσεις διαφορετικού μεγέθους των ευθύγραμμων εξακύλινδρων πλαϊνών βαλβίδων κινητήρων Chrysler "Flathead" — από το μισού τόνου TC pickup σε ένα μεταξόνιο 116 ιντσών έως τράκτορες τριών τόνων και πάνω. Μόνο το 1940, 20 διαφορετικά πλαίσια φορτηγών παρήχθησαν ταυτόχρονα την ίδια χρονιά,^[3] τα οποία αυξήθηκαν σε 31 διαφορετικά πλαίσια πλαισίου, για 17 μήκη μεταξονίου το 1947.^[4]

Ωστόσο, μηχανικά, τα φορτηγά ήταν όλα σχεδόν ίδια, με συμπαγείς άξονες εμπρός και πίσω και ελατήρια στις τέσσερις γωνίες. Με τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο να καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγικής ικανότητας από το 1942 έως το 1945, το στυλ του 1939 συνεχίστηκε σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητο μέχρι το 1947, καθώς η πρακτική μηχανική και η παραγωγή έγιναν το κύριο επίκεντρο. Τα φορτηγά Dodge απολάμβαναν κάποια δημοτικότητα πριν από τον πόλεμο και το τελευταίο από αυτά – που κατασκευάστηκε το 1942, προτού η Dodge στραφεί στην κυρίως στρατιωτική παραγωγή – είχε προχωρήσει στο όνομα μοντέλου της σειράς W. Όταν οι εμπορικές πωλήσεις των φορτηγών ξεκίνησαν ξανά μετά τον πόλεμο, επανήλθαν ως Dodge σειρά W του 1946.^[5]

Ο ιστορικός συγγραφέας των φορτηγών Dodge, Don Bunn, σημείωσε ότι τα φορτηγά με αξιολόγηση εργασίας από το 1939 έως το 1947 αντιπροσωπεύουν ένα πολύ σημαντικό τμήμα στην ιστορία της Dodge. Ήταν τα πρώτα που παρήχθησαν μαζικά στο νέο, τεράστιο (Mound Road) εργοστάσιο φορτηγών Warren. Τα φορτηγά Job-Rated αποτέλεσαν επίσης τη βάση για τα πρώτα ελαφρά στρατιωτικά τετρακίνητα της Dodge, τη σειρά μισού τόνου Dodge VC του 1940, η οποία με τη σειρά της εξελίχθηκε περαιτέρω στα πρώτα εργοστασιακά εμπορικά pickup 4WD στον κόσμο: το Dodge Power Wagon. Και τέλος, η Dodge ήταν η πρώτη από τις τρεις μεγάλες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που πρόσφερε ένα φορτηγό με ντίζελ — ακόμα πιο εξαιρετικό, δεδομένου ότι η Chrysler κατασκεύασε και κατασκεύασε τους κινητήρες ντίζελ βαρέως τύπου της. Σήμερα, αυτή η σειρά είναι τα πιο δημοφιλή pickup με συλλέκτες φορτηγών Dodge.^[6]

Η μηχανή που χρησιμοποιήθηκε σε αυτά τα φορτηγά έγινε η βάση για την σοβιετική μηχανή "GAZ-11". Αν και υπάρχουν πολλές παραλλαγές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η GAZ απέκτησε τα εργαλεία κινητήρα από την Dodge, καθώς δεν είχαν συμφωνία με την αμερικανική εταιρεία, υπάρχει η υποψία ότι η GAZ αγόρασε ένα από αυτά τα φορτηγά Dodge το 1940 και ανέτρεψε τη μηχανική του κινητήρα της. Άλλες θεωρίες αναφέρουν ότι ο σοβιετικός κινητήρας δεν ξεκίνησε την παραγωγή το 1940 αλλά το 1938, πριν από την κυκλοφορία αυτών των φορτηγών Dodge, και στην πραγματικότητα είχε ληφθεί από τη γκάμα των προκατόχων τους. Άλλοι δηλώνουν ότι ο κινητήρας είχε ληφθεί από ένα επιβατικό αυτοκίνητο Dodge D5, ωστόσο αυτοί οι κινητήρες Dodge ήταν μηχανικά ίδιοι και σχεδόν όλα τα μέρη ήταν εναλλάξιμα. Σε κάθε περίπτωση, αυτός ο κινητήρας κατασκευάστηκε για να αντικαταστήσει τις παλιές μονάδες Ford που τοποθετήθηκαν στο επιβατικό αυτοκίνητο GAZ-M1. Με αυτόν τον κινητήρα, άρχισε να παράγεται ένα πιο εκσυγχρονισμένο και πολυτελές GAZ-M1 ως GAZ 11-73. Προοριζόταν να αντικαταστήσει το αρχικό GAZ-M1 αλλά και τα δύο οχήματα συνέχισαν παράλληλα μέχρι το 1943, όταν τελικά το αρχικό αυτοκίνητο σταμάτησε. Η παραγωγή του GAZ 11-73 συνεχίστηκε μέχρι το 1948. Αυτός ο κινητήρας συνέχισε να χρησιμοποιείται στο GAZ Pobeda και στο φορτηγό GAZ-51, μαζί με πολλά τανκς, στρατιωτικά οχήματα, μια σειρά από θαλάσσιες εφαρμογές και άλλα μηχανήματα. Αυτός ο κινητήρας συνέχισε να χρησιμοποιείται σε ορισμένες εκδόσεις των GAZ-53 και GAZ-52 μέχρι τη δεκαετία του 1990.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Dodge TXE32 γερανάκι του 1939
Dodge pickup του 1946
Βαν της Υπηρεσίας μεταφοράς εμπορευμάτων της Australian National Airways, μοντέλο του 1946
Dodge pickup του 1947