2589 Δανιήλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2589 Δανιήλ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Κλάες-Ίνγκβαρ Λάγκερκβιστ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 22 Αυγούστου 1979
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1979 QU2
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,081
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,881 AU (430,95 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,646 AU (395,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,115 AU (466,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1785,8 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,621 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

148,954 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 205,90 °
Μέση ανωμαλία (M): 296,52 °


Ο Δανιήλ (Daniel) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,4. Ανακαλύφθηκε το 1979 από τον Σουηδό αστρονόμο Κλάες-Ίνγκβαρ Λάγκερκβιστ, που παρατηρούσε από το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, στην κορυφή Λα Σίγια των χιλιανών Άνδεων. Ο αστεροειδής πήρε το όνομά του από το όνομα του γιου του Λάγκερκβιστ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Δανιήλ είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]