Ωτόν-ντυ-Περς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°11′44″N 0°53′33″E / 48.19556°N 0.89250°E / 48.19556; 0.89250

Ωτόν-ντυ-Περς

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήκαντόνιο του Ωτόν-ντυ-Περς, Ερ-ε-Λουάρ και διαμέρισμα του Νοζάν-λε-Ροτρού
Ταχυδρομικός κώδικας28330[1]
Κωδικός Κοινότητας28018[2]
Πληθυσμός1.186 (1  Ιανουαρίου 2018)[3]
Έκταση16,69 km²[4]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ωτόν-ντυ-Περς
48°11′44″N 0°53′33″E
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ωτόν-ντυ-Περς (γαλλικά: Authon-du-Perche) είναι γαλλική κοινότητα, έδρα καντονίου, η οποία βρίσκεται στον νομό της Ερ-ε-Λουάρ και την περιοχή Σαντρ-Βαλ ντε Λουάρ.

Η κοινότητα η οποία ονομαζόταν αρχικώς Ωτόν μετονομάστηκε σε Ωτόν-ντυ-Περς με ένα διάταγμα του 1935. Οι κάτοικοί του αποκαλούνται Ωτονιέ ή Ωτονναί, με την τελευταία ονομασία να είναι και αυτή που χρησιμοποιείται περισσότερο.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ωτόν-ντυ-Περς βρίσκεται στο σημείο συνάντησης του Μαιν, της Μπως και του Περς.

Ο κύριος οικισμός βρίσκεται στην κορυφή ενός λόφου, σε ύψος 247 μέτρων, στο σημείο ένωσης δύο κοιλάδων, οι οποίες αποτελούν πηγές αρκετών ποταμών :

  • μια από τις πηγές της Μπραι, παραπόταμο του Λίγηρα, βρίσκεται στα υπόγεια κοιτάσματα νερού του κάστρου του Λα Φος ;
  • την Ρον, παραπόταμο της Ουίν, με πηγή τους βαλτότοπους της Γκογκερί ;
  • δύο ρυάκια πηγάζουν στο Ωτόν και στη συνέχεια ενώνονται κοντά στη λίμνη του κάστρου του Σαρμπονιέρ για να δημιουργήσει το ποτάμι της Σαιντ-Συζάν, παραπόταμο της Οζάν κι έπειτα του Λουάρ.

Ο οικισμός είναι χωρισμένος σε δύο κύρια τμήματα : το ιστορικό κέντρο των 16ου-19ου αιώνα, παλαιότερα περιτριγυρισμένο από χαντάκια, χτισμένο με συγκεντρωτικό τρόπο στα άκρα του λόφου, και τις σταδιακές επεκτάσεις μετά το 1885.

Το θέρετρο του Σαιν-Λυμπέν-ντε-Σανκ-Φον είναι μια παλιά κοινότητα η οποία ενσωματώθηκε στο Ωτόν το 1836. Το θέρετρο είναι χτισμένο σε κλίμακα στο βορειοδυτικό άκρο ενός λόφου που επιβλέπει την κοιλάδα της Ρον.

Ο αυτοκινητόδρομος A11, εγκαινιασμένος το 1975, περνά στα βόρεια του χωριού και κόβει το έδαφος της κοινότητας σε δύο τμήματα.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η λατινική έκδοση του ονόματος του Ωτόν, Augustinium, αφήνει ως υπόνοια ότι παλιότερα υπήρχε στην θέση αυτή ναός αφιερωμένος στον αυτοκράτορα Αύγουστο, ο οποίος βρισκόταν πάνω σε αυτό τον οχυρωμένο λόφο (dunum).

Αργότερα, η πόλη υπήρξε μία από τις πέντε βαρονίες του Περς-Γκουέ. Εξαρτιόταν από την Γενική Διοίκηση της Ορλεάνης, από το Εκλεκτοράτο του Σατωντάν και την Αρχιδιακονία του Ντυνουά. Η έκτασή του διαχειριζόταν από τις άρχουσες τάξεις του Γκραν Περς, της Σαρτρ και της Ορλεάνης.

Η παρασκευή των εταμινών υπήρξε σημαντική όπως και στο Νοζάν-λε-Ροτρού. Είναι ακόμη δυνατό να βρεθούν κατά μήκος του Ρον τα απομεινάρια των μύλων, η τοποθεσία των μύλων των οποίων τα πτερύγια έφερναν την κινητήριο δύναμη για την ύφανση και την επεξεργασία των υφασμάτων.

Η πόλη μετρούσε αρκετούς Προτεστάντες την περίοδο της μεταρρύθμισης. Αυτοί συγκεντρώνονταν σε μία μεγάλη οικία στην πλατεία, η οποία ανήκε στην οικογένεια των Ρομπετόν. Το 1558, ο Φρανσουά ντε Ρομπετόν διετέλεσε βασιλικός notaire. Αργότερα, ο Μπερτράν ντε Ρομπετόν, υπήρξε γιατρός του Ερρίκου Γ΄. Ένας από τους γιους του, ο Ζακ, έγινε σύμβουλος και γιατρός της βασίλισσας Μαργαρίτας του Βαλουά.

Μια λατινική επιγραφή είναι παρούσα στην πρόσοψη της πόρτας της οικίας αυτής, με την παρακάτω μετάφραση : "Όπως το ρόδο μεταξύ των αγκαθιών - Όπως ο δίκαιος μεταξύ των αδίκων - Ο θαρραλέος άνδρας, ενώ υποφέρει, θριαμβεύει". Είναι μια αλληγορία στην διαμάχη μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών και η οποία διήρκεσε αρκετά χρόνια και από την οποία η συγκεκριμένη οικογένεια υπέφερε ιδιαιτέρως.

Το 1632, ήταν ο πάστορας του Ωτόν που τέλεσε την ταφή του Συλί.

Το 1836, η κοινότητα του Σαιν-Λυμπέν-ντε-Σαν-Φον ενσωματώθηκε στο Ωτόν. Είναι σε αυτό το χωριό που δολοφονήθηκε το 1604 από Καθολικούς ο άρχοντας του Μπωρεγκάρ. Η κοινότητα αυτή έφερε προσωρινά, στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, την ονομασία Σανκ-Φον[5].

Το Ωτόν-ντυ-Περς, ευρισκόμενο στην καρδιά μιας αγροτικής περιοχής, έφερε για καιρό το παρατσούκλι Λα Γκεζ, όπως στο Ωτόν λα γκεζ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]