Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οικόσιτος χοίρος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Χοίρος)
Οικόσιτος χοίρος
Ένας οικόσιτος χοίρος
Ένας οικόσιτος χοίρος
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Ομοταξία: Θηλαστικά (Mammalia)
Τάξη: Αρτιοδάκτυλα (Artiodactyla)
Οικογένεια: Συΐδες (Suidae)
Γένος: Συς
Fitzinger, 1860 
Είδος: Οικόσιτος χοίρος
Τριώνυμο
Sus scrofa domesticus (Συς η σκρόφα ο οικιακός)
Erxleben, 1777
Συνώνυμα
Sus scrofa domestica

Sus domesticus
Sus domestica

Ο οικόσιτος χοίρος (κοινώς γουρούνι) είναι οικόσιτο θηλαστικό ζώο που ανήκει στο γένος συς, στην οικογένεια Συΐδες και στην τάξη αρτιοδάκτυλα. Είναι ζώο παμφάγο και πολύ γόνιμο. Απαντάται σε όλα τα μέρη της γης και εκτρέφεται κυρίως για το κρέας του. Είναι γνωστό από τα αρχαιότατα χρόνια και πιστεύεται ότι ο κατοικίδιος χοίρος (Sus scrofa domesticus, Συς η σκρόφα ο οικιακός) προέρχεται από τον αγριόχοιρο, τον οποίο εξημέρωσαν οι πρόγονοι μας κατά την παλαιολιθική εποχή.

Παρά τις διαφορές τους, όλες οι φυλές γουρουνιών χαρακτηρίζονται γενικά από χοντροκομμένο και μονοκόμματο σώμα, κοντά πόδια και κωνικό κεφάλι, το οποίο καταλήγει σε κοντό ρύγχος. Το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές φυλές χοίρων υποδεικνύει ότι η εξημέρωση έγινε ανεξάρτητα σε διάφορες περιοχές του κόσμου και ότι δεν ξεκίνησε από το ίδιο είδος αγριόχοιρου.

Συμπεριφορά και τροφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο χοίρος προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες, ωστόσο αναπτύσσεται καλύτερα σε ψυχρά κλίματα. Είναι αδηφάγο ζώο. Τρώει ποντίκια, χόρτο, ακόμα και γλυκά, αλλά μόνο την άσπρη σοκολάτα διότι η καφέ τους προκαλεί εμετό. Το πεπτικό του σύστημα μπορεί να επεξεργαστεί κάθε είδους τροφή, ακόμα και τα υπολείμματα του φαγητού των ανθρώπων. Αυτό συνιστά μεγάλο πλεονέκτημα για τους εκτροφείς χοίρων, όπως και η μέγιστη απόδοσή του σε κρέας και λίπος. Η απόδοση αυτή φτάνει άνετα το 70% του βάρους του σώματός του στις κοινές φυλές και ξεπερνά το 85% στις βελτιωμένες.

Πολλαπλασιασμός και ασθένειες / ασφάλεια για τον άνθρωπο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννά συνήθως δύο φορές το χρόνο, από 5-20 μικρά κάθε φορά. Οι χοίροι θεωρούνται γενικά σύμβολα ακαθαρσίας, στην πραγματικότητα όμως ο μόνος υπεύθυνος για την ακαθαρσία των γουρουνιών είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Αυτό σημαίνει ότι όταν δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, τότε οι χοίροι προσβάλλονται από ασθένειες και παράσιτα, τα οποία στη συνέχεια μεταδίδονται και στον άνθρωπο.

Τον Οκτώβριο του 2015, ο IARC κατάταξε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος (στο οποίο περιλαμβάνεται και το χοιρινό) στην Κατηγορία 2Α: Πιθανότατα (probable) καρκινογενή για τον άνθρωπο, σχετίζοντάς την με τον καρκίνο του εντέρου, ενώ την κατανάλωση επεξεργασμένου κρέατος στην Κατηγορία 1: Καρκινογενή για τον άνθρωπο.[1]

Επιλεγμένες φυλές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές από τις σημαντικότερες φυλές του χοίρου είναι:

  • αγγλική Γιορκσάιρ
  • αγγλική Μπερκσάιρ
  • ιβηρική (μεσογειακή)- εδώ ανήκει και ο ελληνικός οικόσιτος χοίρος.
  • νορμανδική

Πληθυσμός των εκτρεφομένων γουρουνιών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κράτος ή ήπειρος Ζωντανά[2]
Ευρώπη 191 εκατομμύρια
Γερμανία 27 εκατομμύρια
Αυστρία 3 εκατομμύρια
Ελβετία 1,5 εκατομμύρια
ΗΠΑ 60 εκατομμύρια
Βραζιλία 33 εκατομμύρια
Κίνα 489 εκατομμύρια
παγκοσμίως 961 εκατομμύρια
  1. PRESS RELEASE N° 240, 26 October 2015, IARC Monographs evaluate consumption of red meat and processed meat
  2. FAOSTAT 2005 der FAO, der Ernährungs- und Landwirtschaftsorganisation der UNO
  • Συλλογικό έργο, Εγκυκλοπαίδεια Παιδεία, εκδ. Μαλλιάρης- Παιδεία, τόμος 27, σελ. 207-208.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]