Υπερμακρά κύματα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Υπερμακρά κύματα (Αγγλική γλώσσα very low frequency, VLF) είναι η ονομασία των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του φάσματος συχνοτήτων από 3 έως 30kHz [1]. Το εύρος συχνοτήτων κάτω από 9 kHz δεν απασχολεί τον διεθνή οργανισμό τηλεπικοινωνιών (ITU).

Κεραία λήψης υπερμακρών κυμάτων

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τις πρώτες ημέρες μετά την εφεύρεση της ραδιοφωνίας, τα υπερμακρά κύματα δοκιμάστηκαν για τη μετάδοση ραδιοφωνικών εκπομπών, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ικανοποιητικά λόγω του χαμηλού εύρους συχνοτήτων της συγκεκριμένης μορφής κυμάτων. Ο ιστορικός πομπός υπερμακρών κυμάτων μεγάλης κυματομορφής SAQ στο Γκρίμετουν (κοντά στο Βάρμπεργκ στη Σουηδία) μετέδιδε για περίπου μισή ώρα σε ειδικές περιπτώσεις (όπως εθνικές γιορτές) και συνεχίζει τη λειτουργία του μέχρι και σήμερα σποραδικά.

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα υπερμακρά κύματα χάρη στην δυνατότητα τους να ξεπερνούν εμπόδια (όπως βουνά) και να μεταδίδονται σε μεγάλες αποστάσεις άλλα και να διεισδύουν έως και 40 μέτρα στο θαλασσινό νερό χρησιμοποιούνται για επικοινωνία αεροσκαφών και υποβρυχίων.


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Tomislav Stimac, "Definition of frequency bands (VLF, ELF... etc.)". IK1QFK Home Page (vlf.it).