Τρομοκρατία στην Ιταλία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η βομβιστική επίθεση του σιδηροδρομικού σταθμού της Μπολόνια τον Αύγουστο του 1980 που σκότωσε 85 ανθρώπους, ήταν το πιο θανατηφόρο γεγονός κατά τη διάρκεια των Μολυβένιων χρόνων.

Η τρομοκρατία στην Ιταλία σχετίζεται με πολιτικές και ανατρεπτικές τρομοκρατικές δραστηριότητες, που πραγματοποιούνται από διάφορες ομάδες και οργανώσεις με διαφορετικές και μερικές φορές αντικρουόμενες μεθόδους, κίνητρα και συμφέροντα.

Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, η τρομοκρατία έγινε το πιο σοβαρό ζήτημα στην Ιταλία. Στην αρχή αυτής της περιόδου, ήταν γνωστό ως «αντιτιθέμενοι εξτρεμισμοί», αργότερα τα μέσα ενημέρωσης μετονόμασαν αυτή την περίοδο σε «Μολυβένια χρόνια», εμπνευσμένη από την Die bleierne Zeit ή Anni di piombo, μια ταινία της Γερμανίδας σκηνοθέτιδας Μαργκαρέτε φον Τρότα που κέρδισε το Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας το 1981. Η περίοδος "Μολυβένιων χρόνων" τελείωσε στο τέλος της δεκαετίας του 1980.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ένα νέο κύμα πολιτικής τρομοκρατίας, αποτελούμενο από σοβαρά αλλά σποραδικά επεισόδια, ξέσπασε ξανά στην Ιταλία. Τα επεισόδια εμφανίστηκαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Εκτός από την πολιτική τρομοκρατία, η οποία ήταν ευρέως διαδεδομένη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου προκειμένου να συμβάλει στη «στρατηγική της έντασης», η τρομοκρατία που συνδέεται με τη Μαφία δραστηριοποιήθηκε στη Σικελία. Οι κύριες εγκληματικές οργανώσεις που έδρασαν εκείνη την περίοδο ήταν οι Κόζα Νόστρα, [1] Καμόρα, Ντράνγκετα και Σάκρα Κορόνα Ουνιτά .

Μολυβένια χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετοί μελετητές προσπαθούν να αναλύσουν και να κατανοήσουν τα αίτια κατά τη διάρκεια των μακροχρόνιων περιόδων της τρομοκρατίας. Η Ιταλία έχει υποφέρει περισσότερο από την πολιτική τρομοκρατία από τις περισσότερες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, με εξαίρεση τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Χώρα των Βάσκων στην Ισπανία. Στις αρχές του 21ου αιώνα, ο πολιτικός επιστήμονας Ερνέστο Γκάλι ντελα Λότζια ανέλυσε το ζήτημα της ιταλικής ιδιαιτερότητας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η ιταλική κοινωνία χαρακτηρίζεται από ένα ίχνος βίας. Αυτή η ερμηνεία ήταν αμφιλεγόμενη, με απόψεις που προέκυψαν και από τις δύο πλευρές. [2]

Ο Τζοβάνι Φασανέλα και ο Τζοβάνι Πελεγκρίνο αναφέρθηκαν επίσης στο θέμα της τρομοκρατίας στο βιβλίο τους με τίτλο "La Guerra civile" (Ο Εμφύλιος Πόλεμος), το οποίο διερευνά το γεγονός ότι η Ιταλία απειλείται από ξεσπάσματα εμφυλίου πολέμου ή τρομοκρατικών γεγονότων για περισσότερα από πενήντα χρόνια. Αυτή η αστάθεια έχει εμποδίσει την ομαλή ανάπτυξη της Ιταλίας. [3]

Υπήρξε ευρέως διαδεδομένη η υποψία μεταξύ ορισμένων αναλυτών ότι μέρος της ιταλικής ιστορίας της δεκαετίας του 1970 επηρεάστηκε από τη δραστηριότητα μελών Μυστικών Υπηρεσιών και εξωκοινοβουλευτικών πολιτικών ομάδων, που είχαν τα δικά τους συμφέροντα να αποσταθεροποιήσουν το ιταλικό πολιτικό σύστημα και να επηρεάσουν τις πολιτικές επιλογές. [4]

Η τρομοκρατία δεν κατάφερε να ανατρέψει το κράτος. Οι διάφορες μαρξιστικές-λενινιστικές ακροαριστερές ομάδες τελικά ηττήθηκαν και η ενέργειά τους ξεθώριασε. Ταυτόχρονα, ακροδεξιές ομάδες, οι ίδιες που ήθελαν να αλλάξουν την πολιτική φόρμουλα των προηγούμενων είκοσι πέντε ετών, [5] οι ίδιες που τρομοκρατούσαν την κοινή γνώμη για να υπογραμμίσουν την ανικανότητα του δημοκρατικού συστήματος να εγγυηθεί τη δημόσια τάξη και για να υπογραμμιστεί η ανάγκη ενός αυταρχικού καθεστώτος, ηττήθηκαν επίσης.

Η ανάλυση και η συζήτηση αυτής της πολύπλοκης ιστορικής περιόδου είναι ακόμη ανοιχτές. Μέρη της κοινότητας συνδέουν εκείνα τα χρόνια με την «αριστερή τρομοκρατία», άλλα με τη «δεξιά τρομοκρατία» και άλλα με την « κρατική τρομοκρατία». Ένα άλλο μέρος της κοινότητας πιστεύει ότι «υπάρχει μόνο μια μερική, συγκεχυμένη και συχνά αντιφατική νομική αλήθεια». [6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Processo Dell'Utri, Spatuzza in aula: Graviano mi parlò di Berlusconi» (στα Ιταλικά). corriere.it. 4 Δεκεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2019. 
  2. Corriere della Sera, April 27th 2009. 
  3. Fasanella Giovanni, Pellegrino Giovanni (2005). La guerra Civile (L'Italia dal 1943 al 2005). Bur. 
  4. Strategia della tensione. Dizionario di storia Treccani. 
  5. Golpe Borghese declaration. 
  6. Provisionato, Sandro. Anni di piombo: parte male il dibattito sul superamento Archiviato il 27 aprile 2014, in Internet Archive. in Misteri d'Italia 97. 2005.