Τοξικράτη
| Τοξικράτη | |
|---|---|
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Ηρακλής |
| Γονείς | Θέσπιος |
Στην ελληνική μυθολογία, η Τοξικράτη ήταν Θέσπια πριγκίπισσα και μία από τις 50 κόρες του βασιλιά Θεσπίου και της Μεγαμήδης, κόρης του Αρνέου[1] (ή μίας από τις πολλές συζύγους του).[2] Γέννησε τον Λυκούργο, γιο του ήρωα Ηρακλή.[3]
Μυθολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν το λιοντάρι του Κιθαιρώνα παρενοχλούσε το βασίλειο του Θεσπίου, ο βασιλιάς ζήτησε από τον Ηρακλή να το σκοτώσει.[4] Ο γιος του Δία κυνηγούσε το θηρίο πενήντα ημέρες και τελικά το σκότωσε. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς των Θεσπίων δέχτηκε τον Ηρακλή ως φιλοξενούμενο με πλουσιοπάροχο τρόπο, κάνοντάς τον να μεθύσει και να κοιμηθεί άθελά του με καθεμία από τις πενήντα κόρες του, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Τοξικράτη. Ο ήρωας νόμιζε ότι κοιμόταν πάντα με το ίδιο άτομο. Ο Θέσπιος το σχεδίασε αυτό γιατί επιθυμούσε να αποκτήσουν όλες οι κόρες του παιδιά από τον Ηρακλή.[5]
Σε ορισμένες μαρτυρίες, ο Ηρακλής κοιμήθηκε την ίδια νύχτα[6] με την Τοξικράτη και τις αδελφές της, εκτός από μία που αρνήθηκε να πλαγιάσει μαζί του. Ο ήρωας, θεωρώντας ότι τον προσβάλλει, την καταδίκασε να παραμείνει παρθένα σε όλη της τη ζωή, υπηρετώντας τον ως ιέρειά του.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Απολλόδωρος, 2.4.10; Ιωάννης Τζέτζης, Chiliades 2.222
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης, 4.29.2
- ↑ Απολλόδωρος, 2.7.8
- ↑ Απολλόδωρος, 2.4.9
- ↑ Απολλόδωρος, 2.4.10 & 2.7.8; Διόδωρος Σικελιώτης, 4.29.1 & 3; Τζέτζης, Chiliades 2.221–225
- ↑ Παυσανίας, 9.27.6–7; Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Orat. IV, Contra Julianum I (Migne S. Gr. 35.661)
- ↑ Παυσανίας, 9.27.6
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Απολλόδωρος, The Library with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes, Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921. ISBN 0-674-99135-4. Online version at the Perseus Digital Library. Greek text available from the same website.
- Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, The Deipnosophists or Banquet of the Learned. London. Henry G. Bohn, York Street, Covent Garden. 1854. Online version at the Perseus Digital Library.
- Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Deipnosophistae. Kaibel. In Aedibus B.G. Teubneri. Lipsiae. 1887. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Διόδωρος Σικελιώτης, The Library of History translated by Charles Henry Oldfather. Twelve volumes. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1989. Vol. 3. Books 4.59–8. Online version at Bill Thayer's Web Site
- Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica. Vol 1-2. Immanel Bekker. Ludwig Dindorf. Friedrich Vogel. in aedibus B. G. Teubneri. Leipzig. 1888-1890. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Παυσανίας, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918. (ISBN 0-674-99328-4). Online version at the Perseus Digital Library
- Παυσανίας, Graeciae Descriptio. 3 vols. Λειψία, Teubner. 1903. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Ιωάννης Τζέτζης, Book of Histories, Book II-IV translated by Gary Berkowitz from the original Greek of T. Kiessling's edition of 1826. Online version at theio.com