Τάσος Δήμος

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τάσος Δήμος
"Αυτοπροσωπογραφία" (1980), 50×35 cm., λάδι σε προετοιμασμένο χαρτί.
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Τάσος Δήμος (Ελληνικά)
Γέννηση28 Δεκεμβρίου 1960
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος, γλύπτης
δεδομένα

Ο Αναστάσιος «Τάσος» Δήμος είναι Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960[1] και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ)[2]. Στο βιογραφικό του συγκαταλέγονται πάνω από εκατό ατομικές και ομαδικές εκθέσεις[3]. Έργα του βρίσκονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, την Αμερική, την Ιαπωνία, την Ελβετία, την Αγγλία, τη Γερμανία, την Κύπρο και τη Σαουδική Αραβία[4][5].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τάσος Δήμος γεννήθηκε στο Νέο Ψυχικό της Αττικής, βόρεια του δήμου Αθηναίων, στις 28 Δεκεμβρίου του 1960. Έχει καταγωγή από την Άρτα[6] και τα Ιωάννινα.

Ξεκίνησε τις σπουδές του στο εργαστήριο του ζωγράφου, Γεώργιου Βακιρτζή, το 1979, και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1983. Καθηγητές του ήταν ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, ο Δημήτρης Μυταράς, ο Βαγγέλης Δημητρέας και η Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα[7][8]. Πήρε υποτροφίες από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.) και το 1988 αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Hochschule der Künste του Βερολίνου, με υποτροφία από την Bosch[9]. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.) από το 1989[10].

Το 1984 παντρεύτηκε την Κατερίνα Ζιόγκα και μαζί έκαναν δύο παιδιά, το Γιώργο και τη Μαρία[11]. Εδώ και αρκετά χρόνια είναι κάτοικος του δήμου Παπάγου-Χολαργού.

Από το 2001 και ύστερα[12], έχει συμμετάσχει, με διάφορες γκαλερί, σε πολλές διοργανώσεις των φουάρ Art Athina και Art Thessaloniki[13][14].

Έργα του υπάρχουν στο Μουσείο Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, το Καλλιτεχνικό Αρχείο του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης[15], την Πινακοθήκη Αβέρωφ[16], Δήμου Αθηναίων[17], Παπάγου-Χολαργού[18][19], Κορίνθου και Καρδίτσας[20][21], στη συλλογή της ΑΣΚΤ, του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», της Βουλής των Ελλήνων[22], στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (ΜΕΤΗ)[23], τη συλλογή Χ. & Σ. Μοσχανδρέου[24][25][26] και το Copelouzos Family Art Museum[27].

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του έχει επηρεαστεί από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού, με κάποια εξπρεσιονιστικά στοιχεία[28]. Θέματά του είναι συχνά η παιδική[29][30] και η γυναικεία φιγούρα σε αφηρημένο ή μινιμαλιστικό φόντο[31]. Για το έργο του έχουν γράψει πολλοί κριτικοί και ιστορικοί τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της Δώρας Φ. Μαρκάτου[32], της Αθηνάς Σχινά[33] και του Κωνσταντίνου Παπαχρίστου, του Μουσείου Μπενάκη[34][35], αλλά και ο Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης, Μελέτης Μελετόπουλος[36].

Το εξώφυλλο που φιλοτέχνησε ο καλλιτέχνης για τη συλλογή διηγημάτων, "Μετέωρο Ταξίδι" (2020), της Στέλλας Ρωτού, από τις Εκδόσεις Γκοβόστη[37].

Αξιοσημείωτες εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1989 "15η Συνάντηση Νέων Δημιουργών", διατομική έκθεση στο Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο "Ώρα", Αθήνα[38].
  • 1995 "Χαμένος Παράδεισος", ατομική έκθεση στη Galerie Titanium, Αθήνα. Σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης, Νέλλης Μισιρλή[39][40].
  • 2003 "Communicative Art", ατομική έκθεση στο Château de Coudrée, Γενεύη, υπό την αιγίδα της Lockheed Martin[41].
  • 2005 "Λιμάνια του Ελληνισμού", ομαδική έκθεση λιμενογραφίας του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με το Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Τεχνών ΑΕΝΑΟΝ[42].
  • 2017 "Memories", ατομική έκθεση στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου (ΜΕΤΗ), στην Κρήτη[43].
  • 2023 "Το Έπος του '40", ατομική έκθεση στο φουαγιέ του Πολεμικού Μουσείου (Αθήνα)[44][45][46].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «ΔΗΜΟΣ ΤΑΣΟΣ». Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  2. ↑ «Dimos». gallerykapsioti.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  3. ↑ «ΔΗΜΟΣ ΤΑΣΟΣ». Art22. 29 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  4. ↑ «Δωρεές στην Πινακοθήκη». Δήμος Καρδίτσας. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  5. ↑ «Δήμος Τάσος – Gallery14 – Chrysoglou». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  6. ↑ «Άρτα: Εκθέτει παντού, πλην Άρτας....ο Αρτινός ζωγράφος Τάσος Δήμος». Epirusblog.gr | Ιωάννινα Ήπειρος Ελλάδα. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2022. 
  7. ↑ «ΔΗΜΟΣ ΤΑΣΟΣ». Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  8. ↑ «Το έπος του 1940 στον καμβά του Τάσου Δήμου». AthensVoice. 16 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  9. ↑ nikias.gr. «Δήμος Τάσος». www.nikias.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  10. ↑ «eete.gr». www.eete.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  11. ↑ Βανέσσα (27 Φεβρουαρίου 2021). «Η εξέλιξη της παιδικής φιγούρας στη ζωγραφική του Τάσου Δήμος». Artviews. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  12. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - "Art Athina 9 2001"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023. 
  13. ↑ admin (4 Μαΐου 2014). «W AS M # woman as muse | Art Athina 2014». Artzone42 Gallery (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023. 
  14. ↑ admin (12 Σεπτεμβρίου 2023). «Art Athina 2023». Artzone42 Gallery (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Το έπος του 1940 στον καμβά του Τάσου Δήμου». AthensVoice. 16 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  16. ↑ «Δήμος Τάσος 1960, Φετιχιέ τζαμί». Πινακοθήκη Αβέρωφ. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023. 
  17. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - "22η Έκθεση Προσφοράς Έργων Τέχνης και Λόγου"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  18. ↑ DIMOS. «Εγκαίνια Δημοτικής Πινακοθήκης Παπάγου - Χολαργού - Δήμος Παπάγου Χολαργού». www.dpapxol.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ DIMOS. «Άνοιξε τις πόρτες της η Δημοτική Πινακοθήκη Παπάγου - Χολαργού - Δήμος Παπάγου Χολαργού». www.dpapxol.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  20. ↑ «Δωρεές στην Πινακοθήκη». Δήμος Καρδίτσας. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  21. ↑ ΑΓΩΝ, ΝΕΟΣ (7 Οκτωβρίου 2023). «Η Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας αποκτά ένα έργο του Τάσου Δήμου». ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  22. ↑ «Golden Traveller». 
  23. ↑ «Δήμος, Τάσος». Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  24. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - "Τρεις Γενιές Ελληνικής Ζωγραφικής - Χαρακτικής"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  25. ↑ «Η «ντριμ τιμ» των εικαστικών σε μια έκθεση». www.dimokratia.gr. 16 Μαρτίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  26. ↑ «Τρεις γενιές ελληνικής ζωγραφικής – χαρακτικής (από την συλλογή Μοσχανδρέου) - Δήμος Καρδίτσας». dimoskarditsas.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2022. 
  27. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Βιβλία/Κατάλογοι - Σοφία Καλογεροπούλου: "Όλβιες ψυχολογούμενες..."». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  28. ↑ Tz, Zeta (11 Φεβρουαρίου 2019). «Τάσος Δήμος: "Συνομιλώ με τη φύση και δημιουργώ" (video)». Artviews. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  29. ↑ Tz, Zeta (14 Μαΐου 2022). «Τάσος Δήμος: Πρέπει να νιώσω ελεύθερος, ούτως ώστε να μπορώ να δημιουργήσω». Artviews. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  30. ↑ «Βιβλιοπωλείο Λεμόνι». www.lemoni.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  31. ↑ Βανέσσα (27 Φεβρουαρίου 2021). «Η εξέλιξη της παιδικής φιγούρας στη ζωγραφική του Τάσου Δήμος». Artviews. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  32. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Βιβλία/Κατάλογοι - Τάσος Δήμος: Επιστροφή στην Εικόνα». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  33. ↑ «Τάσος Δήμος: έκθεση στην Art Zone 42». CultureNow.gr. 8 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2022. 
  34. ↑ m_chl (11 Ιουνίου 2019). «Gallery Kourd: Έκθεση ζωγραφικής του Τάσου Δήμου "Starting Point"». Κανάλι Ένα 90.4. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  35. ↑ elcintern4 (31 Μαΐου 2019). «"Starting Point": Η έκθεση ζωγραφικής του Τάσου Δήμου στην Gallery Kourd». ελculture. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2022. 
  36. ↑ «Πολεμικό Μουσείο: Έκθεση του Τάσου Δήμου με τίτλο "Το Έπος του '40" (Εικόνες)». www.parapolitika.gr. 25 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  37. ↑ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ->Μετέωρο ταξίδι - www.govostis.gr». www.govostis.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  38. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - Τάσος Δήμος». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2023. 
  39. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - Τάσος Δήμος: "Χαμένος Παράδεισος"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  40. ↑ «ΤΑΣΟΣ ΔΗΜΟΣ». www.eurobooks.net. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  41. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - Τάσος Δήμος: "Communicative Art by Τάσος Δήμος"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  42. ↑ «Τα «Λιμάνια του Ελληνισμού» στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης». in.gr. 15 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2022. 
  43. ↑ «Ψηφιακή Πλατφόρμα ΙΣΕΤ : Εκθέσεις - Τάσος Δήμος: "Memories"». dp.iset.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023. 
  44. ↑ Pliroforikis, Grafeio (11 Οκτωβρίου 2023). «Τάσος Δήμος «Το Έπος του '40»». Πολεμικό Μουσείο. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  45. ↑ «Το έπος του 1940 στον καμβά του Τάσου Δήμου». AthensVoice. 16 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2023. 
  46. ↑ «Τάσος Δήμος – Μνήμες από το μεγάλο πόλεμο». Art22. 26 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Τάσος_Δήμος&oldid=10517266"