Στέβε Τέσιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στέβε Τέσιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση29  Σεπτεμβρίου 1942[1][2][3]
Ούζιτσε
Θάνατος1  Ιουλίου 1996[1][2][3]
Σίδνεϋ, Νέα Σκωτία
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής (1954–1996)
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας (1945–1954)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΣερβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
Αγγλικά[4]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κολούμπια
Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα[5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασεναριογράφος[6]
ποιητής
συγγραφέας
θεατρικός συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΌσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (1978)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Στόγιαν Στέβε Τέσιτς (σερβικά: Стојан Стив Тешић‎‎, 29 Σεπτεμβρίου 1942 – 1 Ιουλίου 1996) ήταν Σερβοαμερικανός σεναριογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος. Κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου το 1979 για την ταινία Οι οργισμένοι (Breaking Away). Ο Τέσιτς θεωρείται επίσης ο εφευρέτης του όρου "μετα-αλήθεια".

Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Στέβε Τέσιτς γεννήθηκε ως Στόγιαν Τέσιτς στο Ούζιτσε, στην κατεχόμενη τότε από τις Δυνάμεις του Άξονα Γιουγκοσλαβία (νυν Σερβία) στις 29 Σεπτεμβρίου 1942. Μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη μητέρα και την αδερφή του όταν ήταν 14 ετών. [7] Η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στο Ανατολικό Σικάγο της Ιντιάνα. Ο πατέρας του πέθανε το 1962.

Ο Τέσιτς αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα το 1965 με πτυχίο στα Ρωσικά. Ήταν μέλος της αδελφότητας Φι Κάπα Ψι. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, λαμβάνοντας μεταπτυχιακό στη Ρωσική Φιλολογία το 1967.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη δεκαετία του 1970, ο Τέσιτς έγραψε μια σειρά από έργα που ανέβηκαν στο The American Place Theatre της Νέας Υόρκης. Το πρώτο από αυτά τα έργα, Οι ξυλουργοί (αγγλικά: The Carpenters), έκανε πρεμιέρα τη σεζόν 1970-1971. [8] Ο Μπάμπα Γκόγια έκανε πρεμιέρα στο θέατρο τον Μάιο του 1973. Στο καστ συμμετείχαν η Ολυμπία Δουκάκη και ο Τζον Ράντολφ. Μέσα στην ίδια χρονιά, το έργο ανέβηκε στο Cherry Lane Theatre. [9]

Το έργο Οι ξυλουργοί με πρωταγωνιστές τους Βίνσεντ Γκαρντένια και Τζόζεφ Χίντι, προβλήθηκε από το PBS στις 19 Δεκεμβρίου 1973 σε τηλεοπτική μετάδοση. Το θέμα της παράστασης ήταν η διάλυση μιας αμερικανικής οικογένειας που διχαζόταν από το χάσμα των γενεών.

Ο Τζον Ράντολφ, η Αϊλίν Μπρέναν και ο Τζον Μπεκ πρωταγωνίστησαν στην κωμωδία Nourish the Beast στο PBS την Πέμπτη, 12 Φεβρουαρίου 1974.

Το σενάριο του Τέσιτς για την ταινία Οι οργισμένοι (1979) ξεκίνησε να γράφεται από τα χρόνια του κολεγίου. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και ο Τέσιτς κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. [10] Δημιούργησε επίσης μια ομώνυμη τηλεοπτική σειρά μικρής διάρκειας.

Το έργο του Division Street έκανε πρεμιέρα στο Ambassador Theatre της Νέας Υόρκης στις 8 Οκτωβρίου 1980. Στην παραγωγή πρωταγωνιστούσαν οι Τζον Λίθγκοου και Κιν Κέρτις. Κατέβηκε μετά από 21 παραστάσεις. Το έργο αναβίωσε το 1987 στη Β' Σκηνή, με τον Σολ Ρούμπινεκ στον πρωταγωνιστικό ρόλο. [11]

Ο Τέσιτς επανενώθηκε με τον Πίτερ Γέιτς, τον σκηνοθέτη της ταινίας Οι οργισμένοι, στο θρίλερ του 1981 Αυτόπτης μάρτυρας (Eyewitness) με πρωταγωνιστές τους Σιγκούρνι Γουίβερ, Γουίλιαμ Χερτ, Μόργκαν Φρίμαν και Κρίστοφερ Πλάμερ. [12]

Το 1982 διασκεύασε το μυθιστόρημα του Τζον Ίρβινγκ Ο κόσμος σύμφωνα με τον Γκαρπ για τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Τζορτζ Ρόι Χιλ και με πρωταγωνιστές τους Ρόμπιν Ουίλιαμς και Γκλεν Κλόουζ στο κινηματογραφικό της ντεμπούτο. Το μπεστ σέλερ μυθιστόρημα είχε χαρακτηριστεί μη κινηματογραφικό. [13]

Το 1985, ο Τέσιτς γύρισε Το όνειρο της νίκης (American Flyers, 1985). Οι κύριοι χαρακτήρες ήταν δύο αδέρφια, που υποδύονταν οι Κέβιν Κόστνερ και Ντέιβιντ Μάρσαλ Γκραντ, οι οποίοι συμμετέχουν σε έναν αγώνα ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων στο Κολοράντο. [14]

Το τελευταίο σενάριο του Τέσιτς γράφτηκε για την ταινία του 1985 Ελένη με πρωταγωνιστές τους Τζον Μάλκοβιτς, Κέιτ Νέλιγκαν και Λίντα Χαντ, με βάση το βιβλίο του Νίκου Γκατζογιάννη που σκηνοθέτησε και πάλι ο Πίτερ Γέιτς.

Το μυθιστόρημά του Τέσιτς Karoo εκδόθηκε μεταθανάτια το 1998. Ο Άρθουρ Μίλερ περιέγραψε το μυθιστόρημα ως εξής: «Συναρπαστικό — μια πραγματική σατιρική εφεύρεση γεμάτη σοφή οργή». Το μυθιστόρημα χαρακτηρίστηκε αξιοσημείωτο βιβλίο από τους New York Times το 1998. [15] Το μυθιστόρημα εμφανίστηκε επίσης σε γερμανική μετάφραση ως Abspann, και μεταφράστηκε επίσης στη Γαλλία το 2012, όπου αναγνωρίστηκε από τους κριτικούς και έγινε μπεστ σέλερ. [16]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τέσιτς πέθανε στο Σίντνι της Νόβα Σκόσια του Καναδά την 1η Ιουλίου 1996 μετά από καρδιακή προσβολή. Ήταν 53 ετών. [17]

Τιμές και βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1973, ο Τέσιτς κέρδισε το Βραβείο Drama Desk ως πιο υποσχόμενος θεατρικός συγγραφέας για το έργο Baba Goya, το οποίο είναι επίσης γνωστό με τον τίτλο Nourish the Beast.

Ο Τέσιτς κέρδισε τα ακόλουθα βραβεία για το σενάριο του στην ταινία Οι οργισμένοι το 1979, του οποίου ο αρχικός τίτλος ήταν Bambino:

  • Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου
  • Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Εθνικής Εταιρείας Κριτικών Κινηματογράφου
  • Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου New York Film Critics Circle Award
  • Βραβείο Writers Guild of America, Κωμωδία Καλύτερου σεναρίου που γράφτηκε απευθείας για την οθόνη
  • Σεναριογράφος της Χρονιάς, Βραβείο ALFS από τα London Critics Circle Film Awards, 1981

Έλαβε επίσης υποψηφιότητα το 1980 για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου σε ταινία.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12012969k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w6c282v0. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 8760. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12012969k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  6. ↑ (Αγγλικά) HOLLIS. Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. id.lib.harvard.edu/alma/99156570872003941/catalog. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2023.
  7. ↑ Oliver, Myrna. «Obituary : Steve Tesich; Won Oscar for 'Breaking Away' Screenplay». Los Angeles Times. 
  8. ↑ Barnes, Clive. «Theater: 'The Carpenters' Arrives». The New York Times. 
  9. ↑ Barnes, Clive. «Theater: Tesich Comedy». The New York Times. 
  10. ↑ Lubow, Arthur. «With An Oscar in Tow, Writer Steve Tesich Finds His Career Is Finally Breaking Away». People. 
  11. ↑ Rich, Frank. «Stage: Steve Tesich's 'Division Street'». The New York Times. 
  12. ↑ Kempley, Rita. «'Eyewitness'». The Washington Post. 
  13. ↑ Vallance, Tom. «George Roy Hill». The Independent. 
  14. ↑ Snel, Alan. «Cast of iconic cycling film takes trip down memory lane in Las Vegas». Las Vegas Sun. 
  15. ↑ «Notable Books of 1998». The New York Times. 
  16. ↑ Monsieurtoussaintlouverture.net
  17. ↑ Viagas, Robert. «Playwright Steve Tesich Dies at 53». Playbill. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Στέβε_Τέσιτς&oldid=10181590"