Σίνδοι
 |
Αυτό το λήμμα τεκμηριώνεται κυρίως με πρωτογενείς πηγές. Παρακαλούμε βελτιώστε το προσθέτοντας δευτερογενείς ή τριτογενείς πηγές. |
Οι Σίνδοι ή και Σινδοί ήταν αρχαίος Σκυθικός λαός Ιρανικής καταγωγής που κατοικούσε γύρω από τη Μαιώτιδα λίμνη στα ανατολικά του Κιμμέριου Βοσπόρου. Αποτελούσε τμήμα του λαού των Μαιωτών[1] από τους οποίους αποσπάστηκε κάποια στιγμή[2].
Οι Σινδοί ήρθαν σε επαφή με τους Έλληνες και ανέπτυξαν στενές σχέσεις· τον 6ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκαν οι πρώτες ελληνικές αποικίες στην επικράτειά τους. Αρχαιολογικά ευρήματα στους οικισμούς Σεμιμπράτνεγιε και Ανάπσκογιε, όπως αμφορείς από τη Χίο και Λέσβο δείχνουν εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των Σινδών και Ελλήνων ή ακόμη και συγκατοίκηση στους οικισμούς[3]. Οι Σινδοί έκοβαν αργυρά νομίσματα με τη μορφή τού Ηρακλή στη μία πλευρά, που φέρει τη λεοντή στο κεφάλι και είναι γονατιστός με το τόξο του, ενώ και στην άλλη πλευρά έφεραν συνήθως την επιγραφή ΣΙΝΔΩΝ μαζί με κεφαλή ίππου ή παράσταση γλαύκας[4].
Από τους γνωστότερους Σινδούς ήταν ο Σωπαίος, που αναφέρεται από τον Ισοκράτη στους λόγους του[5]. Η κόρη του Σωπαίου είχε παντρευτεί γιο τού βασιλιά τού Βοσπόρου Σατύυρου και όταν η χώρα των Σινδών προσαρτήθηκε στο Βασίλειο του Βοσπόρου απέκτησε μεγάλη γη. Από την ιστορία του Σωπαίου και αυτή της Τιργαταώς φαίνεται, ότι το ελληνικό Βασίλειο του Βοσπόρου επέμβαινε στα εσωτερικά των Σινδών, και κάποια στιγμή η χώρα τους έγινε τμήμα τους. Παρά τις προσπάθειες των υπολοίπων Μαιωτών να επανακτήσουν με πόλεμο τη χώρα των Σινδών[6] δεν τα κατάφεραν, μάλιστα οι απόγονοι τού Σατύρου φέρουν και τον τίτλο και τού βασιλιά των Σινδών.
Οι Σινδοί αργότερα ενσωματώθηκαν υπό τον Μιθριδάτη στο Βασίλειο τού Πόντου. Ήταν γνωστοί σαν λαός μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα και αναφέρονται από τον περιηγητή Διονύσιο[7].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ [...] τῶν Μαιωτῶν δ’ εἰσὶν αὐτοί τε οἱ Σινδοὶ καὶ Δανδάριοι καὶ Τορέται καὶ Ἄγροι καὶ Ἀρρηχοί, [...] Στράβωνος Γεωγραφικά[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Στέφανος Βυζάντιος, Εθνικών, από τα google books
- ↑ Corpus Αρχαιολογία - Ιστορία των Πολιτισμών, Τεύχος 27 Μαΐου 2001, σελ 71
- ↑ Corpus Αρχαιολογία - Ιστορία των Πολιτισμών, Τεύχος 27 Μαΐου 2001, σελ 72
- ↑ Ισοκράτους Λόγοι
- ↑ Πολύαινος , Στρατηγήματα βιβλίο Η'[νεκρός σύνδεσμος].Τιργαταὼ Μαιῶτις ἐγήματο Ἑκαταίῳ βασιλεῖ Σίνδων, οἳ νέμονται μικρὸν ἄνω Βοσπόρου. τοῦτον τὸν Ἑκαταῖον ἐκπεσόντα τῆς ἀρχῆς κατήγαγε Σάτυρος ὁ Βοσπόρου τύραννος καὶ τὴν ἑαυτοῦ θυγατέρα πρὸς γάμον ἐξέδωκεν ἀξιώσας τὴν προτέραν ἀποκτεῖναι. ὁ δὲ τὴν Μαιῶτιν στέργων ἀνελεῖν μὲν οὐχ ὑπέμεινεν, ἐς ὀχυρὸν δὲ φρούριον καθείρξας ἐκέλευσε διάγειν φρουρουμένην· ἡ δὲ Τιργαταὼ λαθοῦσα τοὺς φύλακας διέδρα. τῶν δὲ περὶ τὸν Ἑκαταῖον καὶ τὸν Σάτυρον πολλῇ σπουδῇ ζητούντων ἐδεδοίκεσαν γὰρ, μὴ κινήσῃ τοὺς Μαιώτας ἐς πόλεμον [...] Γόργιππος δὲ υἱὸς αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διαδεξάμενος ἱκέτης αὐτὸς ἐλθὼν καὶ δῶρα δοὺς αὐτῇ μέγιστα τὸν πόλεμον διελύσατο.
- ↑ Διονυσίου Οικουμένης Περιήγησης
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Barclay Vincent Head (1844-1914), μετάφραση Ιωάννης Σβορώνος (1863-1923), επιμ. (1898). Ιστορία των νομισμάτων, Τόμος Β'. Αθήνα: Π. Δ. Σακελλαρίου, βιβλιοπωλείο Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2009.