Ρίτσαρντ Ρότζερς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρίτσαρντ Ρότζερς
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Richard Rogers (Αγγλικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1933[1][2][3]
Φλωρεντία[4][5]
Θάνατος18  Δεκεμβρίου 2021[6][7][8]
Λονδίνο[9][7]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο[10][4][11]
ΣπουδέςΑρχιτεκτονικός Σύνδεσμους Σχολής Αρχιτεκτονικής (1959)[5], Σχολή αρχιτεκτονικής του Γέιλ (1962)[5], St John's School, Leatherhead και Kingswood House School
Ιδιότητααρχιτέκτονας[12][4][11] και σχεδιαστής[13]
ΣύζυγοςRuth Rogers (από 1973)[14] και Su Rogers (1960–άγνωστη τιμή)
ΤέκναRoo Rogers
ΓονείςNino Rogers[15] και Dada Gelringer[15]
Κίνημαμοντέρνα αρχιτεκτονική
Καλλιτεχνικά ρεύματαμοντέρνα αρχιτεκτονική
Σημαντικά έργαΓήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης», Millennium Dome, Nittele Tower, Κέντρο Ζορζ Πομπιντού, Lloyd's building, European Court of Human Rights building και Senedd building
ΒραβεύσειςΒραβείο Πρίτσκερ (2007), Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1985), Αυτοκρατορικό βραβείο (2000)[16], Χρυσός Λέων (2006), βραβείο Ωγκύστ Περρέ (1978), Εταίρος του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας (2005), Knight Bachelor, Βασιλικός Σχεδιαστής για τη Βιομηχανία (2014)[17] και Πρόγραμμα Φουλμπράιτ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρίτσαρντ Ρότζερς ή βαρώνος Ρότζερς του Riverside (Richard Rodgers, γεν. 23 Ιουλίου 1933, Φλωρεντία 18 Δεκεμβρίου 2021), ήταν Βρετανός αρχιτέκτονας, με καταγωγή από την Ιταλία.

Σπούδασε στο Architectural Association School of Architecture στο Λονδίνο και το 1962 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στο Yale University of Architecture όπου εκεί γνωρίστηκε και με τον μετέπειτα συνεργάτη του, Νόρμαν Φόστερ. Όταν επέστρεψαν στην Αγγλία, δημιούργησαν μία ομάδα, η οποία περιελάμβανε τους επίσης αρχιτέκτονες Σου Μπρούμγουελ και Γουέντυ Τσίζμαν. Η ομάδα κατάφερε να καθιερωθεί και να αποκτήσουν τον τίτλο των αρχιτεκτόνων υψηλής τεχνολογίας,[εκκρεμεί παραπομπή] ωστόσο το 1962 διαλύθηκε.

Το έργο που καθιέρωσε τον Ρότζερς ως αρχιτέκτονα ήταν το Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού, με το οποίο κέρδισε τον διαγωνισμό[ασαφές] το 1971, σε συνεργασία με τον Ρέντσο Πιάνο και τον Τζιανφράνκο Φρανκίνι. Το λεγόμενο Μπομπούρ δεν τον καθιέρωσε μόνο ως αρχιτέκτονα, αλλά και εδραίωσε το προσωπικό του στυλ, καθώς δημιούργησε ένα κτίριο όπου τοποθέτησε όλες τις λειτουργικές εγκαταστάσεις του κτιρίου στην εξωτερική του όψη, υπογραμμίζοντάς τες με ένα τρόπο, ώστε να αποτελούν βασικό μέρος της όψης του και αφήνοντας στο εσωτερικό τεράστιους ελεύθερους χώρους. Αυτό το είδος σχεδίασης το επανέλαβε και αργότερα σχεδιάζοντας το κτίριο της τράπεζας Lloyd's στο Λονδίνο.

Αργότερα σε συνεργασία με τον Ρέντσο Πιάνο, το 1977 δημιούργησε την Richard Rogers Partnership, με γραφεία σε Τόκυο, Λονδίνο, Μαδρίτη και Βαρκελώνη. Από το 1977 και μετά, ασχολήθηκε περισσότερο με το πώς οι πόλεις χρησιμοποιούνται και την βιωσιμότητά τους.

Το 1998, ίδρυσε την Urban Task Force ύστερα από πρόσκληση της βρετανικής κυβέρνησης για να βοηθήσει στον εντοπισμό των αιτιών της αστικής παρακμής και να δημιουργήσουν ένα όραμα για την ασφάλεια, τη ζωτικότητα και την ομορφιά των πόλεων της Βρετανίας. Από το 2001 εώς το 2008 ο Ρότζερς διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος του δημάρχου του Λονδίνου Κεν Λιβινγκστόουν και αργότερα του διαδόχου του Μπόρις Τζόνσον σε θέματα αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας μέχρι το 2009.

Τον Μάιο του 2006, ο Ρότζερς επιλέχθηκε για την κατασκευή του Νέου Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στη Νέα Υόρκη, αντικαθιστώντας το παλιό που καταστράφηκε στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.

Το 2007 κέρδισε το βραβείο Pritzker αρχιτεκτονικής.

Είναι παντρεμένος με την Ρουθ Ρότζερς και έχουν δύο γιούς, τον Μπο και τον Ρου, ενώ έχει άλλους τρεις γιούς από την προηγούμενη σύζυγό του και πρώην συνεργάτη του Σου Μπρούμγουελ, τον Μπεν, τον Ζαντ και τον Αμπ καθώς επίσης και δέκα εγγόνια. Απεβίωσε σε ηλικία 88 ετών στις 18 Δεκεμβρίου 2021[18]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w6r79690. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Richard-Rogers. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D118897888. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2018.
  5. 5,0 5,1 5,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/nl/explore/artists/218139. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2018.
  6. «The New York Times». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν, Νέα Υόρκη. Ανακτήθηκε στις 19  Δεκεμβρίου 2021.
  7. 7,0 7,1 www.lemonde.fr/culture/article/2021/12/19/l-architecte-richard-rogers-l-un-des-coauteurs-du-centre-pompidou-est-mort_6106668_3246.html.
  8. 2SL15699.
  9. «The New York Times». (Αγγλικά) The New York Times. The New York Times Company, A. G. Sulzberger. Μανχάταν, Νέα Υόρκη. Ανακτήθηκε στις 18  Δεκεμβρίου 2021.
  10. (πολλαπλές γλώσσες) Virtual International Authority File. OCLC. Dublin. viaf.org/viaf/90597250/. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2018.
  11. 11,0 11,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. catalogue.bnf.fr/ark:/12148/cb120704736. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2018.
  12. (Αγγλικά) Library of Congress Authorities. Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου. id.loc.gov/authorities/names/n78021296.html. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουλίου 2018.
  13. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/84648. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  14. p19178.htm#i191774. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  16. www.praemiumimperiale.org/en/laureate-en/laureates-en. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2022.
  17. www.thersa.org/about/royal-designers-for-industry/current-royal-designers-for-industry. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9  Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2021.
  18. IEFIMERIDA.GR, NEWSROOM (19 Δεκεμβρίου 2021). «Βρετανία: Πέθανε σε ηλικία 88 ετών ο αρχιτέκτονας Ρίτσαρντ Ρότζερς | ΚΟΣΜΟΣ». iefimerida.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2021. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Richard Rogers' Speech for Pritzker prize
  • Architecture in the United Kingdom, Taschen
  • Cities for a small planet
  • Richard Rogers and architects: From the house to the city
  • Archite

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]