Παλάτσο Κορσίνι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παλάτσο Κορσίνι
Χάρτης
Είδοςκτήριο μουσείου, παλάτσο και ανάκτορο
ΔιεύθυνσηVia della Lungara, 10 - Roma
Γεωγραφικές συντεταγμένες41°53′36″N 12°28′0″E
Διοικητική υπαγωγήΤραστέβερε[1] και Ρώμη
ΧώραΙταλία[2]
ΈνοικοιΕθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης του Παλάτσο Κορσίνι
ΔιαχειριστήςΕθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης του Παλάτσο Κορσίνι
ΑρχιτέκτοναςΦερντινάντο Φούγκα
Προστασίαιταλικό πολιτισμικό αγαθό
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

To παλάτσο Κορσίνι είναι ένα εξέχον του ύστερου μπαρόκ ανάκτορο στη Ρώμη, που εγέρθηκε για την οικογένεια Κορσίνι το διάστημα 1730-40, ως μία βελτίωση του πρότερου κτηρίου στο σημείο αυτό, μίας βίλας του 15ου αι. της οικογένειας Ριάριο, βασισμένο σε σχέδια του Φερνάντο Φούγκα. Βρίσκεται στο τμήμα Τραστέβερε και υψώνεται δίπλα στη Βίλα Φαρνεζίνα. Κατά το διάστημα 1659-1689 το πρώην ανάκτορο Ριάριο είχε φιλοξενήσει την εκκεντρική Χριστίνα της Σουηδίας, που είχε παραιτηθεί του θρόνου της, είχε μεταστραφεί στον Καθολικισμό και είχε εγκατασταθεί στη Ρώμη. Υπό την προστασία της, εδώ ήταν ο τόπος για τις πρώτες συγκεντρώσεις της Ακαδημίας της Αρκαδίας στη Ρώμη.

Η πίσω είσοδος του ανακτόρου.

Το 1736 ο Φλωρεντινός καρδινάλιος Νέρι Μαρία Κορσίνι, ανιψιός του πάπα Κλήμη ΙΒ΄ (πιο πριν καρδινάλιου Λορέντσο Κορσίνι), απέκτησε τη βίλα και τη γη και ανέθεσε την οικοδομή που υπάρχει τώρα. Κατά τη Ναπολεόντειο κατοχή της Ρώμης, το ανάκτορο στέγασε τον Ιωσήφ Βοναπάρτη.

Σήμερα το ανάκτορο φιλοξενεί μερικά γραφεία της Εθνικής Ακαδημίας της Επιστήμης (Ακαδημίας των Λυγκέων) και της Πινακοθήκης Κορσίνι. Οι κήποι, που ανεβαίνουν τον Γιανίκουλο λόφο, είναι μέρος του Βοτανικού Κήπου του Πανεπιστημίου της Ρώμης "Λα Σαπιέντσα". Το κτήριο δεν είναι το μόνο παλάτσο Κορσίνι στην Ιταλία: υπάρχουν ευάριθμα ανάκτορα, που ανήκουν σε διάφορους κλάδους αυτής της Φλωρεντινής οικογένειας, που είχε αποκτήσει και κτίσει αυτό εδώ το ανάκτορο στη Ρώμη, που μερικές φορές αναφέρεται ως παλάτσο Κορσίνι στη Λουνγκάρα , μόνο όταν ένα μέλος της οικογένειας ανήλθε στο παπικό αξίωμα. Ένα άλλο αξιοσημείωτο παλάτσο Κορσίνι είναι το Παλάτσο Κορσίνι αλ Παριόνε, με θέα στις όχθες του Άρνο στη Φλωρεντία.

H Πινακοθήκη Κορσίνι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εθνική Πινακοθήκη Αρχαίας Τέχνης του Παλάτσο Κορσίνι είναι ένα εξέχον μουσείο τέχνης και βρίσκεται στον πρώτο όροφο του ανακτόρου. Οι συλλογές της Αρχαίας Τέχνης (τυπικά για έργα μετά το έτος 1000) στη Ρώμη περιλαμβάνει έναν αριθμό από τοποθεσίες, όπως το Παλάτσο Μπαρμπερίνι, η Πινακοθήκη Μποργκέζε και το Παλάτσο Κορσίνι.

Η πλειονότητα των μεγάλων έργων στη συλλογή της Πινακοθήκης Κορσίνι έχει δωρηθεί από την οικογένεια Κορσίνι και αρχικά συγκεντρώθηκαν από τον άπληστο συλλέκτη του 17ου αι. καρδινάλιο Νέρι-Μαρία Κορσίνι. Σε αυτά προστέθηκαν έργα και από άλλα μέλη και από τις συλλογές του πάπα Κλήμη ΙΒ΄ και του ανιψιού του. Το 1883 το ανάκτορο και το περιεχόμενό του πωλήθηκαν στο κράτος και η συλλογή εκτίθεται στην αρχική της θέση. Το σύνολο των έργων ανήκει στην περίοδο από την πρώιμη Αναγέννηση ως το τέλος του 18ου αι. Περιέχει θρησκευτικά και ιστροικά έργα, όπως επίσης τοπία και σκηνές από την καθημερινή ζωή:

  • Αννίμπαλε Καράτσι, Ο Άγ. Φραγκίσκος.
  • Καραβάτζιο, Άγ. Ιωάννης.
  • Άντονυ φαν Ντυκ , Η Μαντόνα με τα άχυρα (della Paglia).
  • Γκουίντο Ρένι: Πορτραίτο της Βεατρίκης Τσέντσι, Μαγδαληνή, Ίδε ο άνθρωπος, "Η Σαλώμη με το κεφάλι του Βαπτιστή, τον Αγ. Ιωσήφ και τον Χριστό με τον ακάνθινο στέφανο", Ο Ηρώδης, Ο Αγ. Ιωσήφ.
  • και άλλα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 10018. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  2. (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουλίου 2018.