Πέταρ Μπόσκοβιτς
| Πέταρ Μπόσκοβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Петар Бошковић (Σερβικά) |
| Γέννηση | 9 Ιουλίου 1931 Μπρτσέλι |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 2011 Βελιγράδι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γιουγκοσλαβία Σερβία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Σερβικά Αγγλικά |
| Σπουδές | Dickinson College Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης |
Ο Πέταρ Μπόσκοβιτς (σερβικά : Петар Бошковић)( Μπρτσελι, 9 Ιουλίου 1931 – Βελιγράδι, 14 Ιανουαρίου 2011) ήταν Γιουγκοσλάβος και Σέρβος διπλωμάτης . Διετέλεσε ως πρεσβευτής τής Σοσιαλιστικής Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας στην Κύπρο.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πέταρ Μπόσκοβιτς γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1931, στο χωριό Μπρτσελι, που βρίσκεται κοντά στην παραλιακή πόλη και το λιμάνι του Μπαρ.[1] Ο πατέρας του Ίβο, εργαζόταν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ενώ ο Πέταρ έμεινε στη Γιουγκοσλαβία με τη μητέρα και τα αδέλφια του. Ο Εθνικός ήρωας Mίλο Μπόσκοβιτς (1911-1944) ο οποίος σκοτώθηκε το 1944 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Γιασένοβατς, ήταν αδελφός τού. Ο άλλος ο αδερφός του Πέταρ, ο Τζούρο Μπόσκοβιτς (1914-1945) ήταν δικηγόρος, επαναστάτης, πήρε μέρος στον Εθνικό Απελευθερωτικό Πόλεμο οπου διακρίθηκε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της μάχης της Σούτιεσκα. Διετέλεσε αξιωματικός της Γιουγκοσλάβικης Υπηρεσίας Ασφάλειας (OZNA). Σκοτώθηκε κατά την διάρκεια επιχείρησης απελευθέρωσης του Βελιγραδίου από τους Ναζί και ντόπιους συνεργάτες. Η αδελφή του Πέταρ, Βέλικα Μπόσκοβιτς ήταν από τις πρωτεργάτριες, αγωνίστριες της 4ης Προλεταριακής Μαυροβουνιακής Ταξιαρχίας που έλαβε μέρος στις μάχες του Εθνικόυ Απελευθερωτικού Παρτιζάνικου Στρατού. Η σύζυγος του Πέταρ, Μπρανισλάβα Μπόσκοβιτς, είναι η εγγονή του Ηλία Κρπιτς, αρχιερέα, ενός από τους ιδρυτές του σερβικού εκπαιδευτικού και πολιτιστικού ιδρύματος Πρόσβιετα.
Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Aργότερα ως νεαρός άνδρας το 1952 πήγε με τον πάτερα του στην Αμερική όπου και τελείωσε το Πανεπιστήμιο Πολιτικών Επιστημών Ντίκινσον της Πενσυλβάνιας. Στη συνέχεια, ολοκλήρωσε τις Μεταπτυχιακές σπουδές του το 1973 στο τμήμα Πολιτικών επιστημών του Πανεπιστήμιου στο Βελιγράδι.[1] Συμπεριλήφθηκε μεταξύ των 100 πιο αξιοσημείωτων απόφοιτων του Πανεπιστημίου Ντίκινσον.[2]
Διπλωμάτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1960 μέχρι το 1965 εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών τής Ομόσπονδης Λαϊκής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.[1] Από το 1965 μέχρι το 1976 ήταν ο πρώτος διορισμένος αναπληρωτής διευθυντής του προγράμματος Πρόγραμμα Υποτροφιών Φουλμπράιτ στο Βελιγράδι για σπουδές, μεταπτυχιακά και έρευνα στις ΗΠΑ.[1] Η συνθήκη Φουλμπράιτ που υπεγράφη μεταξύ των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Γιουγκοσλαβίας στα τέλη του 1964 για την ανταλλαγή υποτρόφων και καθηγητών ήταν η πρώτη που συμφωνήθηκε με μία κομμουνιστική χώρα.[1] Από το 1976 εως το 1980 διετέλεσε ως Πρώτος Σύμβουλος στην Πρεσβεία της Γιουγκοσλαβίας στο Λονδίνο.[1] Μετά την επιστροφή του από το Λονδίνο, εργάστηκε ως επικεφαλής του τμήματος Δυτικής Ευρώπης και των ΗΠΑ μέσα στην Κεντρική Επιτροπή τού κυβερνώντος κόμματος της Ένωσης Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας.[1]
Αρκετές φορές πήρε μέρος και συμμετείχε στην Κεντρική Επιτροπή, παρότι, ποτέ δεν είχε γίνει μέλος του κόμματος Ένωσης Κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας. Από το 1982 μέχρι 1984 εκτελούσε τα καθήκοντα διευθυντή και αρχισυντάκτη της εφημερίδας ¨Pobjeda του Μαυροβουνίου.[1] Στην συνέχεια από το 1985 μέχρι το 1988, υπηρέτησε ως σύμβουλος της εξωτερικής πολιτικής της Κεντρικής Επιτροπής Ένωσης Κομουνιστών Γιουγκοσλαβίας.[1]
Το 1988 διορίστηκε πρέσβης της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας στην Κύπρο.[1] Διατήρησε αυτή τη θέση μέχρι το 1993.[1] Ως πρεσβευτής, πάντα τόνισε τη θέση της Γιουγκοσλαβίας για μη αποδοχή μονομερούς απόσχισης στην Κύπρο, καθώς και την πλήρη στήριξη και την υποχρέωση σεβασμού της κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.[3]
Στα τέλη του 1993 και 1994 πραγματοποίησε σειρά διαλέξεων στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ (Bradley, Dickinson, Lafayette, Lebanon Valley, Colgate, Penn State and Beavers College).[4] Προσπάθησε να επισημάνει στο αμερικανικό κοινό τη μονόπλευρη προσέγγιση τους προς το Γιουγκοσλαβικό ζήτημα. Το 1999 προσκλήθηκε για άλλη μια φορά από τα αμερικανικά πανεπιστήμια να κάνει διάλεξη ως εμπειρογνώμονας της εξωτερικής πολιτικής για τις σχέσεις Σερβίας – Αλβανίας.[5]
Κατά τη διάρκεια του 1999 ήταν ένας από τους σημαντικότερους μάρτυρες στη δίκη του εγκληματία του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου Δίνκο Σάκιτς που σκότωσε τον αδερφό του Μίλο Μπόσκοβιτς.[6] Ο Πέταρ Μπόσκοβιτς απεβίωσε στις 14 Ιανουαρίου 2011 στο Βελιγράδι.[1]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκτός από τα πολυάριθμα άρθρα ήταν σχολιαστής σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά στη Γιουγκοσλαβία και στο εξωτερικό. Ανάμεσα σε όλα τα έργα του που έχουν δημοσιευτεί, δύο ξεχωριστές μελέτες μπορούν να διακριθούν. Πρόκειται για δύο βιβλία:
- Πρόσφατες εξελίξεις στη Δυτικοευρωπαϊκή Αριστερά, Βελιγράδι, 1982
- Οι προκλήσεις της τεχνολογικής αλλαγής, Βελιγράδι 1987
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Odlazak Petra Boškovića, Pobjeda, 16. 1.2011
- ↑ 100 Notable alumni of Dickinson College
- ↑ Cyprus Newsletter December 1990
- ↑ «Former Diplomat Advances Solution For Balkans War». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ Expert On Serbian Foreign Affairs To Discuss Kosovo At Colgate
- ↑ SLOBODNA DALMACIJA, UTORAK 5. listopada 1999. - novosti