Οι Γλώσσες των Λαών της ΕΣΣΔ
Οι Γλώσσες των Λαών της ΕΣΣΔ (ρωσικά: Языки народов СССР, μεταγραφή: Γιαζίκι νάροντοφ ΣΣΣΡ) είναι ακαδημαϊκό έργο που εκδόθηκε σε πέντε τόμους στη Μόσχα το 1967, από τον εκδοτικό οίκο Νάουκα, για τον εορτασμό της 50ής επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ο κύριος συντάκτης ήταν ο Βίκτορ Βινογκράντοφ.[1]
Το έργο περιγράφει τις γλώσσες τις Σοβιετικής Ένωσης. Κάθε τόμος περιέγραφε διαφορετικές γλωσσικές οικογένειες. Οι τόμοι είναι οι παρακάτω:
- Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες (Индоевропейские языки)
- Τουρκικές γλώσσες (Тюркские языки)
- Φιννοουγγρικές και σαμογεδικές γλώσσες (Финно-угорские и самодийские языки)
- Ιβηροκαυκάσιες γλώσσες (Иберийско-кавказские языки)
- Μογγολικές, Τουνγκουζικές-Μαντζουκικές και Παλαιοσιβηρικές γλώσσες (Монгольские, тунгусо-маньчжурские и палеоазиатские языки)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo P. Chall (1972). Sociological Abstracts. Sociological Abstracts. σελ. 68.
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |