Μιχάλης Κουρμούλης
| Μιχάλης Κουρμούλης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1765 Μεσσαρά |
| Θάνατος | 1824 Ύδρα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Δημήτρης Κουρμούλης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Φιλικός |
Ο Μιχάλης Κουρμούλης (1765 - 1824[1]) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 από την Κρήτη και ένας από τους σημαντικότερους οπλαρχηγούς που έδρασαν στο νησί.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κουρμούλης (γνωστός ως το 1821 ως Χουσεΐν Αγάς) (παραθ. αναφέρεται ως "Κουσεήμ Μπέης" δηλ. ο Μπέης του Κουσέ) ήταν αρχηγός σημαντικής κρητικής οικογένειας από την Μεσαρά, περιοχή που άκμαζε ήδη από την εποχή της Βενετοκρατίας και μετά την οθωμανική κατάκτηση εξισλαμίστηκε, αναδεικνύοντας μπέηδες και αγάδες, διατηρώντας ωστόσο κρυπτοχριστιανική ιδιότητα[2]. Τόσο ο ίδιος, γνωστός μέχρι το 1821 με το όνομα Χουσεΐν Αγάς, όσο και η οικογένειά του είχαν μεριμνήσει για την προστασία των χριστιανών στη Δίκτη και στον Ψηλορείτη ενώ το 1814, με αφορμή την δολοφονία κάποιων Οθωμανών, ο καπετάν Μιχαήλ Κουρμούλης είχε κατηγορηθεί. [3].
Συμμετείχε στην προετοιμασία της εξέγερσης στην Κρήτη, όντας μέλος της Φιλικής Εταιρείας, έχοντας μυηθεί από τον Γρηγόριο Καλλονά. Μάλιστα, κατά το Πάσχα του 1821 ενώ βρισκόταν στα Χανιά, φανέρωσε δημόσια τη χριστιανική του πίστη[3]. Με την έναρξη της επανάστασης στην Κρήτη, τέθηκε επικεφαλής της οικογένειας των Κουρμούληδων - που αριθμούσε 75 ενόπλους[4]- καθώς και των υπόλοιπων Μεσαριτών[5]. Αρχικά, πραγματοποίησε μαζί με άλλους οπλαρχηγούς ενέδρες στις οθωμανικές δυνάμεις της περιοχής του Ρεθύμνου[6] και αργότερα κατέφυγε προσωρινά στην Κάσο μαζί με άλλους επαναστάτες για να επιστρέψει λίγο αργότερα στην Κρήτη[7].
Από μερίδα συμπατριωτών του είχε προταθεί στον Δημήτριο Υψηλάντη ως υποψήφιος για τη θέση του γενικού αρχηγού της Κρήτης, τελικά όμως επελέγη από τον Υψηλάντη ο Μιχαήλ Κομνηνός Αφεντούλιεφ[8]. Ο ίδιος διορίστηκε πεντακοσιάρχος[9] και κατάφερε να νικήσει κατ' επανάληψη τους Οθωμανούς στρατιωτικούς, Σερίφ και Χασάν πασά, ενώ ήταν ο πρώτος, που συγκρότησε ελληνικό ιππικό[10]. Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης στο νησί από τους Αιγυπτίους, κατέφυγε στην Ύδρα, όπου πέθανε από τα τραύματά του το 1824. Σημαντικές υπηρεσίες στην επανάσταση προσέφεραν επίσης ο αδελφός του Γεώργιος, καθώς και ο γιος του Δημήτρης.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Πώς ο Χουσεΐν Αγάς έγινε ο επαναστάτης Μιχαήλ Κουρμούλης.
- ↑ Διονυσίου Κοκκίνου, Η Ελληνική Επανάστασις, εκδόσεις Μέλισσα, έκτη έκδοσις, Αθήναι 1974, τόμος Β΄, σ. 23 - 24.
- ↑ 3,0 3,1 Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 25.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 24.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Α΄, σ. 624.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 42.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 43.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 47 - 48.
- ↑ Κοκκίνου, 1974, τόμος Β΄, σ. 52.
- ↑ Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τ. 15ος, σ. 123 (1928).
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Διονυσίου Κοκκίνου, Η Ελληνική Επανάστασις, εκδόσεις Μέλισσα, έκτη έκδοσις, Αθήναι 1974.
- Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, 1928, τ. 15ος.
- Πατεράκης Μ.Γεώργιος, Καπετάν Μιχάλης Κουρμούλης, Κουρμούληδες και οι συναγωνιστές του, έκδοση Συλλόγου Μεσαριτών "Η Γόρτυς", Ηράκλειο 1989