Λορέττα του Ζαλμ, κόμισσα του Σπόνχαϊμ
| Λορέττα του Ζαλμ, κόμισσα του Σπόνχαϊμ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1300[1] Βοζ |
| Θάνατος | 1346[1] |
| Τόπος ταφής | Himmerod Abbey |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ερρίκος Β΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ (1314–1323) |
| Τέκνα | Ιωάννης Γ΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ[2] |
| Γονείς | Ιωάννης Α΄ κόμης του Ζαλμ και Ιωάννα του Ζουανβίλ |
| Αδέλφια | Σίμων Α΄ κόμης του Ζαλμ Ματθίλδη του Ζαλμ Αγνή του Ζαλμ |
Η Λορέττα, γερμ.: Loretta von Zalm, gräfin von Sponheim (π. 1300, απεβ. 1346) από τον Οίκο του Ζαλμ, έγινε με τον γάμο της κόμισσα του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ, και επίτροπος της κομητείας του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ κατά την ανηλικιότητα τού γιού της, Ιωάννη Γ΄, από το 1324 έως το 1331.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λορέττα γεννήθηκε στα Βόσγια περί το 1300, ως κόρη τού Ιωάννη Α' του (Άνω) Ζαλμ και της Ιωάννας του Ζουανβίλ, κόρης του Γοδεφρείδου κυρίου του Ζουανβίλ. Μεγάλωσε μαθαίνοντας να μιλά γερμανικά και γαλλικά. Το 1315 η Λορέττα αρραβωνιάστηκε με τον Ερρίκο Β' κόμη του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ . Κατά τη διάρκεια του οκταετούς γάμου τους γέννησε τρεις γιους. Μετά το τέλος τού συζύγου της από ασθένεια το 1323, άλλαξε την κατοικία της από το Βόλφσταϊν του ποταμό Λάουτερ στο Στάρκενμπουργκ του Moζέλλα. Ο πεθερός της, Ιωάννης Β', απεβίωσε το 1324, και έτσι η νεαρή χήρα έπρεπε στο εξής να κατευθύνει τα πεπρωμένα της κομητείας ως επίτροπος τού γιου της Ιωάννη Γ΄ σε μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά.
Η εκτεταμένη ένδεια και η έλλειψη συναλλάγματος έθεσαν μεγάλα προβλήματα στη νεαρή χήρα, σε μία περίοδο που χαρακτηρίστηκε από εδαφικές συγκρούσεις, αποτυχίες των καλλιεργειών και λεηλάτηση των πόλεως από τους αγρότες. Σε αυτή την απρόβλεπτη θέση, η Λορέττα αναγκάστηκε να συμμετάσχει σε μία δοκιμασία δύναμης με έναν από τους ισχυρότερους και με επιρροή πρίγκιπες της εποχής της, τον εκλέκτορα Βαλδουίνο του Λουξεμβούργου, αρχιεπίσκοπο του Τρηρ (1285–1354), αδελφό τού Ερρίκου Ζ΄ βασιλιά της Γερμανίας.
Το σκηνικό τέθηκε, όταν το 1327 η Λορέττα είχε μία διαμάχη με τον πεισματάρικο Φρειδερίκο, βιλντγκράβο του Κύρμπουργκ (1298-1367), ο οποίος αμφισβήτησε τα δικαιώματά της στις αμοιβές που πλήρωναν εκείνοι οι δουλοπάροικοι των Σπόνχαϊμ που κατοικούσαν στο Βέρρεσμπαχ στην περιοχή (demesne) τού βιλντγκράβου. Η Λορέττα έβαλε αμέσως να συλλάβουν τον Φρειδερίκο και τον γιο του Γοδεφρείδο, και να τους φυλακίσουν στο κάστρο Στάρκενμπουργκ (Μπουργκρουίνε), έως ότου υπέκυψαν στο αίτημά της να υποβληθεί η διαφορά σε διαιτησία από εκπροσώπους των σημαντικότερων κυρίων της περιοχής, περιορίζοντας την επιρροή των βιλντγκράβων και ενισχύοντας τα δικαιώματα των Σπόνχαϊμ στην επίμαχη περιοχή.
Τον Μάιο του 1328, παρά τη διακηρυγμένη ανακωχή, ο Λορέττα ανέλαβε μία ακόμη πιο δραστική ενέργεια: καθώς ο ανυποψίαστος εκλέκτορας περνούσε το Στάρκενμπουργκ σε ένα ταξίδι από τον Μοζέλα προς το Κόμπλεντς, το πλοίο του σταμάτησε από μία αλυσίδα που τραβήχτηκε κατά μήκος του ποταμού, και περικυκλώθηκε από λέμβους γεμάτες με τα στρατεύματά της, που τον μετέφεραν σε μία αξιοπρεπή αιχμαλωσία στο φημολογούμενο απόρθητο κάστρο. [3] Παρά τον αφορισμό που υπέστη για επίθεση σε έναν ιεράρχη, με τις συναφείς πολιτικές και κοινωνικές κυρώσεις, η Λορέττα κράτησε τον αρχιεπίσκοπο και, μέσω επιδέξιας διαπραγμάτευσης, τον ανάγκασε σε παραχωρήσεις προς αυτή, συμπεριλαμβανομένου λύτρων, την παραίτηση των αξιώσεών του σε ορισμένα μέρη στα εδάφη τού γιου της, και την προσωπική του μεσολάβηση στον πάπα Ιωάννη ΚΒ΄ για την άρση του αφορισμού της.
Στη συνέχεια, η Λορέττα αφοσιώθηκε στο να βάλει το Σπόνχαϊμ σε μία σταθερή πολιτική και οικονομική βάση. Είναι ένα μέτρο της δεξιοτεχνίας της διπλωματίας της κόμισσας, ότι όταν θεώρησε απαραίτητο να δανειστεί ορισμένα χρήματα, η εγγύηση για το δάνειο δεν ήταν άλλος από τον παλαιό της αντίπαλο, τον Bαλδουίνο του Λουξεμβούργου.
Το 1331, η επιτροπεία της στην κομητεία τού Σπόνχαϊμ έληξε με την άνοδο τού γιου της ως Ιωάννη Γ΄ του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ.
Προς το τέλος της ζωής της η κόμισσα ασχολήθηκε με την κατασκευή του Φράουενμπουργκ (Frauenburg = το κάστρο της γυναίκας), από το οποίο ονομάζεται ο σημερινός δήμος Frauenberg. Σύμφωνα με τον μύθο, το κάστρο κτίστηκε κυρίως χρησιμοποιώντας τα λύτρα που είχε λάβει από την απαγωγή του Bαλδουίνου. Η Λορέττα απεβίωσε το 1346 και ενταφιάστηκε στο κιστερκιανό αβαείο του Χίμμεροντ.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον γάμο της με τον Ερρίκο Β' του Σπόνχαϊμ (απεβ. το 1323) είναι γνωστά τα ακόλουθα παιδιά:
- Ιωάννης Γ' (1315 - 1398) κόμης του Σπόνχαϊμ-Στάρκενμπουργκ, νυμφεύτηκε τη Ματθίλδη (Μέχτιλντ) του Παλατινάτου
- Ερρίκος, μέλος του Συλλόγου των καθεδρικών του Στρασβούργου, του Άαχεν, κ.λπ.
- Γοδεφρείδος (απεβ. 1396), αρχδιάκονος του Λονγκυγιόν.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02102459. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ John Murray III, Handbook to Belgium and the Rhine, London, John Murray (1852), pp. 318-319.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Friedrich Back: Gräfin Loretta von Sponheim, Verein für Heimatkunde, Birkenfeld 1925
- Heinrich Disselnkötter: Gräfin Loretta von Spanheim geborene von Salm ένα πορτρέτο της ζωής και των εποχών της στον δέκατο τέταρτο αιώνα. Rheinisches Archiv 1940, Heft 37.
- Μια εξαιρετικά μυθιστορηματική αφήγηση της συνάντησης μεταξύ της Loretta και του Baldwin βρίσκεται στο ιστορικό μυθιστόρημα της Helga Glaesener Die Safranhändlerin ( γερμανικά: The Woman Who Dealt In Saffron </link> ).
- Käthe Papke: Im Unterliegen gesiegt ( γερμανικά: Triumphant in Defeat </link> ), Christliches Verlagshaus GmbH Στουτγάρδη 1984,(ISBN 3-7675-3216-6)
Eξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|