Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1905

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
4η κυβέρνηση Θεοτόκη
Βασιλευομένη Δημοκρατία
Ημερομηνία σχηματισμού8 Δεκεμβρίου1905
Ημερομηνία διάλυσης7 Ιουλίου 1909
Πρόσωπα και δομές
Αρχηγός ΚράτουςΓεώργιος Α΄ της Ελλάδας
Πρόεδρος ΚυβέρνησηςΓεώργιος Θεοτόκης
Συνολικός αριθμός Μελών13
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμακυβέρνηση πλειοψηφίας
Αξιωματική ΑντιπολίτευσηΟμάδα των Ιαπώνων
Ιστορία
ΕκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1906
Απερχόμενες εκλογέςΕλληνικές βουλευτικές εκλογές 1905
Θητεία νομοθετικού σώματος20 Απριλίου 1906 - 17 Μαρτίου 1910 (ΙΗ' κοινοβουλευτική περίοδος)
ΠροηγούμενηΚυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1905
ΔιάδοχηΚυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1909


Η Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1905 (Δεκέμβριος 1905 – Ιούλιος 1909) - ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση Ράλλη, έχασε την εμπιστοσύνη της Βουλής.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1905, στην ψηφοφορία για την ανάδειξη του Προέδρου της νέας συνόδου της Βουλής, ο θεοτοκικός υποψηφιος, Νικόλαος Μπουφίδης, εκλέχτηκε Πρόεδρος με 117 ψήφους, και ο Θεοτόκης κλήθηκε από τον Βασιλιά στις 8 Δεκεμβρίου για να σχηματίσει την νέα κυβέρνηση.

Ο Θεοτόκης ωστόσο, προκειμένου να κυβερνήσει με ισχυρή πλειοψηφία, ζήτησε από τον βασιλιά και πήρε, την διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών. Στις εκλογές που έγιναν στις 26 Μαρτίου του 1906, το κόμμα του Θεοτόκη πέτυχε μεγάλη νίκη, κάτι που του επέτρεψε να αποκτήσει την απόλυτη πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών. (111 από τις συνολικά 177 έδρες).[1]

Κύριο μέλημα της κυβέρνησης Θεοτόκη, είναι η προσπάθεια ανασυγκρότησης του ελληνικού στρατού. Ο στρατός, εγκαταλελειμμένος μετά την ήττα του 1897, είχε χάσει όχι μόνο το ηθικό του αλλά και τις υλικο-τεχνικές υποδομές του. Αναλαμβάνοντας προσωπικά ο πρωθυπουργός, το υπουργείο των Στρατιωτικών, φρόντισε με μια σειρά νομοσχεδίων που πέρασε από την Βουλή, να αγοραστούν όπλα και πυρομαχικά, στολές, άλογα, εργαλεία, ιματισμός, και οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν προκειμένου να δημιουργηθεί ένας σύγχρονος στρατός 60.000 αντρών. Επίσης προχώρησε στην αναδιοργάνωση του στρατού, στην ίδρυση «σχολών» βολής πεζικού και πυροβολικού, στην συστηματική εκγύμναση των στρατιωτών, ενώ αύξησε και τις συντάξεις των αναπήρων πολέμου. [2]

Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές δεν ήταν τόσο καθοριστικές ώστε να αναχαιτίσουν την δράση του Στρατιωτικού συνδέσμου, που κρυφά προετοίμαζε πραξικόπημα. Όταν αυτές οι κινήσεις άρχισαν να γίνονται γνωστές, η κυβέρνηση Θεοτόκη, προτίμησε να παραιτηθεί.[3]
Στις 19 Μαΐου του 1909 η κυβέρνηση υπέβαλλε την παραίτησή της, αλλά ο βασιλιάς δεν την έκανε δεκτή.
Στις 7 Ιουλίου υπέβαλλε και πάλι παραίτηση, η οποία έγινε τελικά δεκτή.

Άποψη του λιμανιού του Πειραιά, το 1907

Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[4]

- αντικαταστάθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1908, προσωρινά, από τον Νικόλαο Καλογερόπουλο


μετά τον ανασχηματισμό της 21ης Ιουνίου 1908[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[5]

- αντικαταστάθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1908 από τον Νικόλαο Καλογερόπουλο
  • «Επί των Στρατιωτικών υπουργός»: Γεώργιος Θεοτόκης
  • «Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»: Διονύσιος Στεφάνου
αντικαταστάθηκε στις αρχές Φεβρουαρίου 1908 από τον Κωνσταντίνο Αργάσαρη Λομβάρδο


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Κώστας Διγκαβές: «Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985», εκδ. "Μαλλιάρης Παιδεία", 1985, σελ.13
  2. Γεώργιος Ασπρέας: «Πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδας», β' έκδοση, τόμος Γ', 1930, σελ. 83 - 86
  3. «...Ο Θεοτόκης ενόψει του επικειμένου στρατιωτικού κινήματος προτίμησε να παραιτηθεί, παρά να το αντιμετωπίσει ευρισκόμενος στην κυβέρνηση.» και «...Η απομάκρυνση της κυβέρνησης Θεοτόκη ανήκε στους στόχους του στρατιωτικού συνδέσμου. Η πραγματοποίησή της αποτελεί την πρώτη επίδρασή του στη λειτουργία του κοινοβουλευτικού συστήματος και σηματοδοτεί την έναρξη του "ελεγχόμενου κοινοβουλευτισμού", που ακολούθησε.» «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος ΙΔ', σελ. 191 - 192
  4. ΦΕΚ A 244/1905, ΦΕΚ Α15/ 1908
  5. ΦΕΚ Α165 /1908, ΦΕΑ Α40 /1908