Κριστίνο Νικολαΐδης

Κριστίνο Νικολαϊδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	2  Ιανουαρίου 1925 Κόρδοβα
Θάνατος	22  Ιανουαρίου 2011 Κόρδοβα
Αιτία θανάτου	πνευμονία
Συνθήκες θανάτου	θάνατος από μη φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Αργεντινή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός
Περίοδος ακμής	1944
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτική ιδεολογία	αντικομμουνισμός
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματος	έγκλημα κατά της ανθρωπότητας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος/στρατός ξηράς της Αργεντινής
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Commander-in-Chief of the Argentine Army (1982–1983) Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού της Αργεντινής (1982–1983)
Βραβεύσεις	μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος του Ηλίου του Περού
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Κριστίνο Νικολαϊδης (Κόρδοβα, Αργεντινή, 2 Ιανουαρίου 1925 – 22 Ιανουαρίου 2011) υπήρξε Αργεντινός στρατηγός ελληνικής καταγωγής (με ρίζες από τη Χάλκη των Δωδεκανήσων) και μέλος της Στρατιωτικής Δικτατορίας του 1982-83.

Βιογραφία

Διαδέχθηκε τον στρατηγό Λεοπόλντο Φορτουνάτο Γκαλτιέρι το 1982 στην αρχηγία του αργεντινού στρατεύματος μετά την παράδοση των στρατευμάτων του τελευταίου στους Βρετανούς στον Πόλεμο των Μαλβίνων νήσων (Φώκλαντς). Μετά από διαβουλεύσεις δύο εβδομάδων στο εσωτερικό του στρατού της Αργεντινής ανατέθηκε η αρχηγία στο στρατηγό Κριστίνο Νικολαΐδης ο οποίος και ανέλαβε. Ο Νικολαΐδης ήταν ο τέταρτος κατά σειρά αρχηγός του στρατού κατά την διάρκεια της κυβέρνησης της Αργεντινής από την στρατιωτική επιτροπή (junta militar), η οποία ανέλαβε την εξουσία στην χώρα το 1976 και στην οποία μετείχαν και τα τρία σώματα με τους αρχηγούς τους με επικεφαλής στην ιεραρχία πάντα τον αρχηγό του στρατού.

Οι κατά σειρά στρατηγοί και ταυτόχρονα πρόεδροι της Αργεντινής ήταν: 1976-80 Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα Ρεδόντο, 1980-81 Ρομπέρτο Εδουάρδο Βιόλα Πρεβεδίνι, 1981-82 Λεοπόλντο Φορτουνάτο Γκαλτιέρι Καστέλι και 1982-83 Κριστίνο Νικολαΐδης (αρχηγός Στρατού), Ρεινάλντο Μπενίτο Μπινιόνε, Πρόεδρος της χώρας. Ήταν η μοναδική φορά κατά την διάρκεια της κυβέρνησης της Αργεντινής σπό την στρατιωτική επιτροπή όπου ο αρχηγός του Στρατού δεν θα ήταν και ταυτοχρόνως και Πρόεδρος της χώρας. Αλλοι δύο ακόμη Πρόεδροι υπήρξαν που δεν κατείχαν το αξίωμα του αρχηγού του στρατού. Ο Υποστράτηγος Οράσιο Τομάς Λιέντο άσκησε καθήκοντα Προέδρου για λίγες μέρες όταν ο Πρόεδρος Στρατηγός Ρομπέρτο Εδουάρδο Βιόλα Πρεβεδίνι αρρώστησε και απεσύρθη. Και ο Υποστράτηγος Αλφρέδο Οσκαρ Σαίντ Ζαίν άσκησε καθήκοντα Προέδρου για λίγες μέρες μετά την παραίτηση στις 17 Ιουνίου 1982 του Προέδρου Στρατηγού Λεοπόλντο Φορτουνάτο Γκαλτιέρι Καστέλι μετά την αρνητική κατάληξη της στρατιωτικής επιχείρησης καταλήψεως των Μαλβινών νήσων-Φώκλαντς.

Ο Νικολαΐδης διαφώνησε με τα άλλα δύο μέλη της στρατιωτικής επιτροπής, τον αρχηγό του Ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας σχετικά με την απόφασή του να ανατεθεί η Προεδρία της χώρας στον Ρεϊνάλντο Μπενίτο Μπινιόνε. Το αποτέλεσμα αυτής της διαφωνίας ήταν να μην παραστούν στην ορκωμοσία του Στρατηγού Ρεινάλντο Μπενίτο Μπινιόνε ο αρχηγός του Ναυτικού και ο αρχηγός της πολεμικής αεροπορίας. Η ορκωμοσία του Ρεινάλντο Μπενίτο Μπινιόνε ως Προέδρου της χώρας έγινε από τον Στρατηγό Κριστίνο Νικολαΐδης, ο οποίος εκπροσώπησε ως επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής τους άλλους δύο αρχηγούς, του Ναυτικού και της πολεμικής Αεροπορίας.

Η αρνητική έκβαση της στρατιωτικής επιχείρησης για την κατάληψη των Μαλβινών νήσων (Νήσοι Φώκλαντ) με επικεφαλής τον στρατηγό Λεοπόλντο Φορτουνάτο Γκαλτιέρι αποτέλεσε καταλυτικό γεγονός το οποίο ουσιαστικά οδήγησε την στρατιωτική επιτροπή στην απόφαση πως η διαδικασία της εθνικής αναδιοργάνωσης, η οποία αποτελούσε από το 1976 βασική πολιτική της, έπρεπε να περάσει στα χέρια των πολιτικών λόγω της μεγάλης κοινωνικής αναταραχής που είχε προκληθεί στην χώρα. Ο στρατηγός Κριστίνο Νικολαΐδης διαφώνησε με τα άλλα δύο μέλη της στρατιωτικής επιτροπής τα οποία μάλλον ήθελαν να μεταβιβαστεί η εξουσία απευθείας στους πολιτικούς. Η διαφωνία ήταν ότι ίσως υπήρχε ο κίνδυνος πως με την απευθείας μετάβαση της εξουσίας στους πολιτικούς να μετείχαν και μη νόμιμες πολιτικές δυνάμεις. Για αυτόν τον λόγο ο Στρατηγός Κριστίνο Νικολαΐδης αποφάσισε ότι την διαδικασία αυτή έπρεπε να αναλάβει ένα έμπιστο πρόσωπο κύρους το οποίο ήταν ο Στρατηγός Ρεινάλντο Μπενίτο Μπινιόνε. Εκείνος, μετά από διαβουλεύσεις με τα 14 νόμιμα κόμματα της Αργεντινής μεταβίβασε την εξουσία στον εκλεγέντα τελικά πρόεδρο Ραούλ Αλφονσίν. Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δύο στρατηγοί Νικολαΐδης και Μπινιόνε εξαιρέθηκαν από δικαστικές διώξεις της πολιτικής κυβέρνησης τις οποίες έκανε κατά των άλλων επιφανών μελών της στρατιωτικής επιτροπής η οποία κυβέρνησε την χώρα από το 1976. Αυτό κατά παράδοξο τρόπο έγινε μετά 20 και πλέον χρόνια.

Και στους δύο στρατηγούς επεβλήθησαν πολυετείς ποινές. Στον Κριστίνο Νικολαΐδης επεβλήθη ποινή 25 ετών σε κατ οίκον περιορισμό την οποία εξέτησε μέχρι τον θάνατό του το 2011. Στον στρατηγό Μπινιόνε επεβλήθη ποινή φυλακίσεως 25 ετών. Οι κατηγορίες κατά των δύο στρατηγών αφορούσαν την διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από την στρατιωτική επιτροπή της οποίας ήταν και οι πλέον σκληροπυρηνικοί υποστηρικτές, ειδικά ο στρατηγός Νικολαΐδης ο οποίος δεν εμπιστευόταν καθόλου τους πολιτικούς και τους θεωρούσε επικίνδυνους για την χώρα σύμφωνα με τις συνθήκες εκείνης της εποχής.

Στρατιωτική σταδιοδρομία

Αποφοίτησε με τον βαθμό του Υπολοχαγού από την Σχολή Μηχανικού το 1947. Κατόπιν πήρε το βαθμό του Λοχαγού και υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στον Αργεντινό Στρατό. Το 1970 έγινε Συνταγματάρχης και το 1975 τοποθετήθηκε Διοικητής της Σχολής Πολέμου. Τον ίδιο χρόνο ορίστηκε με τον βαθμό του Συνταγματάρχη διοικητής της 7ης Ταξιαρχίας Πεζικού. Κατά την διάρκεια της Προεδρίας της Μαρίας Εστέλας Μαρτίνες ντε Περόν προήχθηκε σε Ταξίαρχο και ορίστηκε διοικητής της 601 Υπηρεσίας Πληροφοριών και σαν Ταξίαρχος διεύθυνε το Στρατιωτικό Ινστιτούτο Campo de mayo. Στις 18 Ιουνίου 1982 έγινε Αρχηγός Στρατού.