Καύση των νεκρών

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μπαλί

Αποτέφρωση ονομάζεται η διαδικασία της καύσης της σορού των νεκρών.

Κόσμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διεθνώς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη Γαλλία η αποτέφρωση νεκρών επιτράπηκε με διάταγμα από το 1789, αλλά ρυθμίστηκε πληρέστερα με νόμο της 15ης Νοεμβρίου 1887. Στη Γερμανία διασφαλίζεται με έναν συνδυασμό διατάξεων ο σεβασμός στη βούληση του αποθανόντος και με νόμο του 1934 περί αποτέφρωσης των νεκρών εξισώνεται με την ταφή. Στην Ισπανία το θέμα ρυθμίστηκε το 1945 με τον νόμο περί θρησκευτικής ελευθερίας. Στη Βρετανία επιτρέπεται η αποτέφρωση των νεκρών με δικαστική απόφαση του 1884.

Κατά το 2007 εκτιμάται ότι τα ποσοστά αποτέφρωσης στη Βρετανία, στην Ελβετία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία, στη Νορβηγία και στη Δανία ξεπερνούν το 50%. Στην Ιαπωνία φτάνει το 99%, στην Αυστραλία το 49% και στις ΗΠΑ το 21%.

Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ελλάδα το θέμα τέθηκε για πρώτη φορά το 1987, όταν ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Μιλτιάδης Έβερτ απέστειλε σχετική επιστολή στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια, το 2006, επιτράπηκε και στην Ελλάδα με την ψήφιση σχετικού νόμου (3448/2006, άρθρο 35) η αποτέφρωση σε όσους το επιτρέπουν οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Το πρώτο αποτεφρωτήριο νεκρών στην Ελλάδα άρχισε να λειτουργεί τον Οκτώβριο του 2019.[1]

Θρησκεία και αποτέφρωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία έχει επιτρέψει επίσημα την αποτέφρωση με απόφαση της Β' Βατικάνειας συνόδου το 1963 υπό την προϋπόθεση ότι η αποτέφρωση δεν γίνεται για ιδεολογικούς λόγους που έρχονται σε σύγκρουση με την Ρωμαιοκαθολική πίστη.Οι παραδοσιακές προτεσταντικές εκκλησίες (Λουθηρανοί, Αγγλικανοί,Καλβινιστές κτλ) επιτρέπουν την αποτέφρωση και μάλιστα στις χώρες που έχουν ιστορική παρουσία (Σκανδιναβικές χώρες,Βρετανία,Ολλανδία) έχουν υψηλά ποσοστά αποτέφρωσης. Οι Πεντηκοστιανοί απορρίπτουν την αποτέφρωση καθώς θεωρούν ότι ένας Πεντηκοστιανός οφείλει να ζει με βάση το παράδειγμα του Ιησού και τον Αποστολών και Προφητών και συνεπώς να μιμείται την ταφή των σωμάτων τους.Οι Πεντηκοστιανοί επίσης απαγορεύεται να παρακολουθούν τελετές αποτέφρωσης ατόμων που αποτεφρώνονται κατόπιν επιλογής τους.Οι Πεντηκοστιανοί χριστιανοί παρέχουν θρησκευτική κηδεία κατ εξαίρεσιν σε άτομα που αποτεφρώθηκαν χωρίς να το έχουν επιλέξει οι ίδιοι (π.χ από ατύχημα).Είναι ενδεικτικό ότι στις χώρες με μεγάλους Πεντηκοστιανούς πληθυσμους(Υποσαχάρια Αφρική, Καραϊβική και κάποιες χώρες της Λατινικής Αμερικής) η αποτέφρωση βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.Στην Ορθοδοξία κάθε αυτοκέφαλη εκκλησία είναι ελεύθερη να υιοθετεί τη δική της στάση στο θέμα αυτό ενώ οι μονοφυσίτες (Αιθίοπες, Αρμενιοι και Κόπτες) απορρίπτουν κατηγορηματικά την αποτέφρωση.Το Ισλάμ και ο Ορθόδοξος Ιουδαϊσμός απαγορεύουν την καύση των νεκρών ενώ ο μεταρυθμισμένος Ιουδαϊσμός την αποδέχεται.Οι Ανατολικές Θρησκείες (Ινδουισμός, Βουδισμός, Ταοϊσμός, Σιιντισμός) καθιστούν υποχρεωτική την αποτέφρωση με κάποιες εξαιρέσεις (π.χ τον θάνατο παιδιών στον Ινδουισμό όπου και απαιτείται ταφή).

Λόγοι επιλογής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αποτέφρωση των νεκρών τυγχάνει σήμερα μεγάλης προτίμησης σε όλο τον κόσμο για διάφορους λόγους:

  • Απαλλάσσει τις οικογένειες των νεκρών από την υποχρεωτική εκταφή της σορού, τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλεί η θέα των οστών ή η ατελής αποσύνθεσή της σορού.
  • Αποφεύγονται τα έξοδα κατασκευής - συντήρησης τάφου.
  • Αποφεύγεται η επιβάρυνση του περιβάλλοντος (γης, και υδροφόρου ορίζοντα) των νεκροταφείων τα περισσότερα των οποίων είναι εντός του οικιστικού ιστού των πόλεων και κορεσμένα.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]