Ιωάννης Ίσης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Ίσης
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός ηγέτης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρωτοστράτωρ

Ο Ιωάννης Ίσης (άκμασε 1221–36) ήταν ανώτερος στρατιωτικός διοικητής της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας, με τον βαθμό του πρωτοστράτορα.

Καταγράφεται για πρώτη φορά σε χρυσόβουλο, που εκδόθηκε το 1221 από τον Θεόδωρο Α΄ Λάσκαρη Ρωμαίο Αυτοκράτορα στη Νίκαια για τη μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο.[1][2] Στη συνέχεια αναφέρεται από τον Γεώργιο Ακροπολίτη περί το 1224, όταν οι κάτοικοι της Αδριανούπολης έστειλαν απεσταλμένους στη Νίκαια, καλώντας τον Αυτοκράτορα Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη να τους απελευθερώσει από τη Λατινική κυριαρχία. Ο Βατάτζης έστειλε τον Ίση και τον Ιωάννη Καμμύτζη, ως επικεφαλής στρατού. Η πόλη καταλήφθηκε εύκολα, αλλά αμέσως μετά στα τέλη του 1224 ή στις αρχές του 1225 εμφανίστηκε ενώπιον της πόλης ο Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας ηγεμόνας της Ηπείρου, αντίπαλος του Βατάτζη, που διεκδικούσε και τον αυτοκρατορικό τίτλο. Ο Θεόδωρος κατάφερε να κερδίσει τους κατοίκους, έτσι ο Ίσης και ο Καμμύτζης συμφώνησαν να εγκαταλείψουν την πόλη με την εγγύηση της ασφαλούς διέλευσης.[2][3] Η Ίσης αναφέρεται για τελευταία φορά σε άλλο έγγραφο το 1236.[2]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Macrides 2007, σελ. 174 (note 4).
  2. 2,0 2,1 2,2 Guilland 1967.
  3. Macrides 2007.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]