Γερουσία της Δημοκρατίας (Ιταλία)

Γερουσία της Δημοκρατίας
Γερουσία της Δημοκρατίας ; Senato della Repubblica
Είδος
Τύπος	Άνω Βουλή του Κοινοβουλίου της Ιταλίας
Ηγεσία
Πρόεδρος της Γερουσίας	Ινιάτσιο Λα Ρούσα, Αδέλφια της Ιταλίας ; Από 13 Οκτωβρίου 2022
Δομή
Κοινοβουλευτικές; Ομάδες	Αδέλφια της Ιταλίας (65); Δημοκρατικό Κόμμα (40); Λέγκα (30); Κίνημα 5 Αστέρων (28); Φόρτσα Ιτάλια (18); Δράση-Ιτάλια Βίβα (9); Πράσινοι και Αριστερά (4); Εμείς οι Μετριοπαθείς (2); Άλλοι (4);
Εκλογές
Τελευταία εκλογή	2022
Τόπος συνεδριάσεων
	Παλάτσο Μαντάμα, Ρώμη
Ιστοσελίδα
	senato.it

Η Γερουσία της Δημοκρατίας (ιταλικά: Senato della Repubblica) είναι η άνω βουλή του Ιταλικού Κοινοβουλίου. Ιδρύθηκε στην παρούσα μορφή της στις 8 Μαΐου 1948, αλλά υπήρχε κατά την διάρκεια της μοναρχίας ως Γερουσία του Βασιλείου (Senato del Regno), συνεχίζοντας από το Υποαλπικό Κοινοβούλιο του Πεδεμοντίου που ιδρύθηκε στις 8 Μαΐου 1848.

Σύνθεση

Η Γερουσία αποτελείται από 315 εκλεγμένα μέλη (senatori), εκλεγμένα για για ένα μέγιστο 5 ετών, από τα οποία έξι εκπροσωπούν Ιταλούς που ζουν σε υπερπόντιες περιοχές. Οι γερουσιαστές πρέπει να είναι 40 ετών ή μεγαλύτεροι, και εκλέγονται από πολίτες ηλικίας 25 ετών και άνω. Σύμφωνα με τις ειδικές συνταγματικές προβλέψεις, 'ισόβιοι γερουσιαστές' μπορούν να υπάρξουν, είτε πρώην πρόεδροι, ως ex officio ισόβιοι γερουσιαστές, ή όσοι έχουν διορισθεί από τον πρόεδρο "για προεξέχουσες αξίες στην κοινωνικό, επιστημονικό, καλλιτεχνικό ή λογοτεχνικό τομέα". Το 2010, υπήρχαν έξι ισόβιοι γερουσιαστές: ο Όσκαρ Λουίτζι Σκάλφαρο (πρώην Πρόεδρος), Τζούλιο Αντρεότι (πρώην Πρωθυπουργός), Ρίτα Λέβι Μονταλτσίνι (νικήτρια του Βραβείου Νόμπελ Ιατρικής 1986), ο Εμίλιο Κολόμπο (πρώην Πρωθυπουργός), ο Σέρτζιο Πινινφαρίνα (σχεδιαστής), ο Κάρλο Αζέλιο Τσιάμπι (πρώην Πρόεδρος). Τζόρτζιο Ναπολιτάνο (πρώην Πρόεδρος της Ιταλικής Κάτω Βουλής και ένας εκ των ηγετών του Κομμουνιστικού Κόμματος), τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είναι πλέον μέλος της Γερουσίας, και θα μπορεί να επαναλάβει τα καθήκοντα του ως γερουσιαστής το 2013 το νεότερο. Η Ιταλική Γερουσία είναι ασυνήθιστη ανάμεσα στις Άνω Βουλές στο ότι έχει σχεδόν την ίδια δύναμη με την Κάτω ομόλογή της: άλλα εκτός του προϋπολογισμού, κάθε νόμος μπορεί να προταθεί για πρώτη φορά σε οποιοδήποτε από τα δύο σώματα, και πρέπει να εγκριθεί με την ίδια μορφή από αμφότερα τα σώματα· επιπλέον η Κυβέρνηση πρέπει να έχει την συναίνεση και των δύο για να παραμείνει στην εξουσία (αυτή η κατάσταση ονομάζεται "τέλειος διθαλαμισμός").

Η Γερουσία μπορεί να διαλυθεί πριν την εκπνοή της κανονικής της θητείας από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να επιτύχει πλειοψηφία.

Πρόεδροι

Με βάση το ισχύον Σύνταγμα, η Γερουσία πρέπει να συνεδριάσει για πρώτη φορά όχι αργότερα από 20 ημέρες μετά τις γενικές εκλογές. Αυτή η συνεδρίαση, με προεδρεύοντα τον πρεσβύτερο γερουσιαστή, προχωρεί για να εκλέξει τον Πρόεδρο της Γερουσίας για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο. Στις δύο πρώτες προσπάθειες ψηφοφορίας, χρειάζεται απόλυτη πλειοψηφία σε όλους τους γερουσιαστές· αν χρειασθεί τρίτος γύρος, ένας υποψήφιος μπορεί να εκλεγεί με απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων και ψηφιζόντων γερουσιαστών. Αν αυτός ο τρίτος γύρος αποτύχει να αναδείξει έναν νικητή, μια τελική μυστική ψηφοφορία διεξάγεται μεταξύ των δύο γερουσιαστών με τις περισσότερες ψήφους στην προηγούμενη ψηφοφορία. Σε περίπτωση ισοψηφίας, ο πρεσβύτερος γερουσιαστής θεωρείται νικητής.

Επιπροσθέτως με το να επιβλέπει τις εργασίες του σώματος, να προεδρεύει και να ρυθμίζει τις συζητήσεις, να αποφασίζει αν οι προτάσεις και τα νομοσχέδια είναι αποδεκτά, να αντιπροσωπεύει την Γερουσία, κτλ., ο Πρόεδρος της Γερουσίας αντικαθιστά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όταν ο πρόεδρος είναι ανίκανος να εκπληρώσει τα καθήκοντα του αξιώματος του. Πρόεδρος της Γερουσίας (από τις 24 Μαρτίου 2018) είναι σήμερα η Ελιζαμπέτα Καζελάτι.

Προηγούμενοι Πρόεδροι της Ιταλικής Γερουσίας (πρόσφατα έτη)

Βλέπε Κατάλογος Προέδρων της Ιταλικής Γερουσίας για την πλήρη λίστα.

Πρόεδρος	Από	Μέχρι	Σημειώσεις
9ο Νομοθετικό Σώμα
Φραντσέσκο Κοσίγκα	12 Ιουλίου 1983	24 Ιουνίου 1985	εκλέχθηκε Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας
Αμιντόρε Φανφάνι	9 Ιουλίου 1985	17 Απριλίου 1987	παραιτήθηκε αφότου εκλέχθηκε Πρωθυπουργός
Τζιοβάννι Φραντσέσκο Μαλαγκόντι	22 Απριλίου 1987	1 Ιουλίου 1987
10ο Νομοθετικό Σώμα
Τζιοβάννι Σπαντολίνι	2 Ιουλίου 1987	22 Απριλίου 1992
11ο Νομοθετικό Σώμα
Τζιοβάννι Σπαντολίνι	24 Απριλίου 1992	14 Απριλίου 1994
12ο Νομοθετικό Σώμα
Κάρλο Σκονιαμίλιο Παζίνι	16 Απριλίου 1994	8 Μαΐου 1996
13ο Νομοθετικό Σώμα
Μίκολα Μαντσίνο	9 Μαΐου 1996	29 Μαΐου 2001
14ο Νομοθετικό Σώμα
Μαρτσέλλο Πέρα	30 Μαΐου 2001	27 Απριλίου 2006
15ο Νομοθετικό Σώμα
Φράνκο Μαρίνι	29 Απριλίου 2006	28 Απριλίου 2008
16ο Νομοθετικό Σώμα
Ρενάτο Σκιφάνι	29 Απριλίου 2008	15 Μαρτίου 2013
17ο Νομοθετικό Σώμα
Πιέρρο Γκράσσο	16 Μαρτίου 2013	23 Μαρτίου 2018
18ο Νομοθετικό Σώμα
Ελιζαμπέτα Καζελάτι	24 Μαρτίου 2018	12 Οκτωβρίου 2022
18ο Νομοθετικό Σώμα
Ινιάτσιο Λα Ρούσα	13 Οκτωβρίου 2022

Παλάτσο Μαντάμα

Από το 1871, η έδρα της Γερουσίας είναι το Παλάτσο Μαντάμα στην Ρώμη. Μια πλάκα στον τοίχο πίσω από τη θέση του προέδρου μνημονεύει το μήνυμα που απευθύνθηκε στο Κοινοβούλιο όταν συνεδρίασε στην νέα έδρα της κυβέρνησης από τον Βασιλιά της Ιταλίας:

L'ITALIA È RESTITVITA A SE STESSA E A
ROMA • QVI DOVE E NOI RICONOSCIAMO LA
PATRIA DEI NOSTRI PENSIERI OGNI COSA
CI PARLA DI GRANDEZZA MA NEL TEMPO
STESSO OGNI COSA CI RICORDA I NOSTRI
DOVERI •
VITTORIO EMANVELE II
27 NOVEMBRE MDCCCLXXI
"Η Ιταλία αποκαθίσταται στον εαυτό της και τη Ρώμη... Εδώ, όπου αναγνωρίζουμε την πατρίδα των σκέψεων μας, όλα τα πράγματα μας μιλούν για μεγαλειότητα· αλλά την ίδια στιγμή όλα τα πράγματα μας υπενθυμίζουν τα καθήκοντά μας..." - Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄, 27 Νοεμβρίου 1871

Άνωθεν του έχει τοποθετηθεί μια πλάκα που φέρει την επιγραφή:

IL 2 GIUGNO 1946
PER SUFFRAGIO DI POPOLO
A PRESIDIO DI PUBBLICHE LIBERTÀ
E A CERTEZZA DI PROGRESSO CIVILE
FU PROCLAMATE
LA REPUBBLICA ITALIANA
Στις 2 Ιουνίου 1946/ με λαϊκή ψηφοφορία/ για την προάσπιση της λαϊκής ελευθερίας/ και με τη βεβαιότητα της πολιτικής προόδου/ ανακηρύχθηκε/ η Ιταλική Δημοκρατία