Ιγνάσιο Άλβαρες Τόμας
| Ιγνάσιο Άλβαρες Τόμας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | José Ignacio Álvarez Thomas (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 15 Φεβρουαρίου 1787[1] Αρεκίπα |
| Θάνατος | 9 Ιουλίου 1857 ή 19 Ιουλίου 1857 ή 29 Ιουλίου 1857[2] Μπουένος Άιρες |
| Αιτία θανάτου | φυματίωση |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ρεκολέτα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή Περού |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιώτης διπλωμάτης |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πρόεδρος της Αργεντινής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χοσέ Ιγνάσιο Άλβαρες Τόμας (ισπανικά: José Ignacio Álvarez Thomas, 15 Φεβρουαρίου 1787 – 20 Ιουλίου 1857) ήταν στρατιωτικός διοικητής και πολιτικός της Νότιας Αμερικής στις αρχές του 19ου αιώνα.[3]
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αλβάρες Τόμας γεννήθηκε στην Αρεκίπα του Περού και η οικογένειά του έζησε για κάποιο διάστημα στη Λίμα. Όταν ο πατέρας του, ο οποίος υπηρετούσε στην ισπανική κυβέρνηση, κλήθηκε να επιστρέψει στη Μαδρίτη το 1797, ταξίδεψαν μέσω Μπουένος Άιρες. Η οικογένεια έμεινε εκεί, ενώ ο πατέρας του συνέχισε το ταξίδι μόνος του, και ο Αλβάρες κατατάχθηκε στον στρατό το 1799. Στη συνέχεια, ενεπλάκη σε μεγάλο βαθμό στον πόλεμο ανεξαρτησίας της Αργεντινής.[4]
Στον πόλεμο κατά των Βρετανών το 1806/07, τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε και απελευθερώθηκε μόνο μετά την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων. Υπό τον Κάρλος Μαρία δε Αλβεάρ, πολέμησε ως συνταγματάρχης στο Μοντεβιδέο, όπου του απονεμήθηκε παράσημο. Ωστόσο, αμέσως μετά αντιτάχθηκε ανοιχτά στην πολιτική της κυβέρνησης του δε Αλβεάρ, και η εξέγερσή του προκάλεσε την παραίτηση του τελευταίου και οδήγησε σε νέα εκλογή ανώτατου διοικητή στη Συντακτική Γενική Συνέλευση, όπου ορίστηκε προσωρινός ανώτατος διοικητής από τις 20 Απριλίου 1815, έως τις 16 Απριλίου 1816, στη θέση του εκλεγμένου Χοσέ Ροντό,[5] ο οποίος απουσίαζε σε στρατιωτική εκστρατεία στο Περού. Ο Αλβάρες ορκίστηκε στις 6 Μαΐου, αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί ένα χρόνο αργότερα μετά από ορισμένες στρατιωτικές αποτυχίες. Όταν η Συντακτική Γενική Συνέλευση διαλύθηκε το 1820, ο ίδιος, ως ακόμα σημαίνον μέλος της προηγούμενης ηγεσίας, στάλθηκε στη φυλακή, αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από 19 ημέρες. Στη συνέχεια, η πολιτική του επιρροή μειώθηκε σημαντικά.
Το 1825 διορίστηκε πρεσβευτής στο Περού και τον Οκτώβριο πρεσβευτής στη Χιλή. Μετά την επιστροφή του στο Μπουένος Άιρες, εξορίστηκε και πέρασε επίσης κάποιο διάστημα στη φυλακή για την αντίθεσή του στην κυβέρνηση του Χουάν Μανουέλ ντε Ρόσας. Μετανάστευσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, απ' όπου προσπάθησε να οργανώσει εξέγερση κατά του Ρόσας το 1840. Το 1846 κατέφυγε πρώτα στη Χιλή και στη συνέχεια στο Περού, πριν επιστρέψει στο Μπουένος Άιρες μετά την πτώση της κυβέρνησης Ρόσας το 1852.[6]
Πέθανε πιθανότατα από φυματίωση στις 20 Ιουλίου 1857 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής σε ηλικία 70 ετών.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 9388/jose-ignacio-alvarez-thomas. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29 Αυγούστου 2019.
- ↑ Revista del Rio de la Plata: periódico mensual de historia y ..., Volume 10, Andrés Lamas, Vicente Fidel López, Juan María Gutiérrez, 1875, https://books.google.com/books?id=_GkoAQAAIAAJ&q=Ignacio+%C3%81lvarez+Thomas&pg=PA87
- ↑ Hamilton, José García (2011). Don José. Buenos Aires: SUDAMERICANA. σελ. 92. ISBN 978-987-566-687-0.
- ↑ Peterson, Harold F. (1964). Argentina and the United States 1810-1960. New York: SUNY Press. σελ. 24. ISBN 978-0-87395-010-7.
- ↑ «Biografia de Ignacio Alvarez Thomas:Historia Política y Militar». historiaybiografias.com. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2024.
|