Ιβάν Μπαγκρατιόν του Μουχράνι

Ιβάν Μπαγκρατιόν του Μουχράνι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	7  Δεκεμβρίου 1812
Θάνατος	11  Μαρτίου 1895
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ρωσικά
Σπουδές	Σώμα Ακολούθων
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αμπελουργός στρατιωτικός
Οικογένεια
Τέκνα	Κωνσταντίνος Ιβάνοβιτς Μπαγκρατιόν
Γονείς	Κωνσταντίνος Δ΄ του Μουχράνι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	αντιστράτηγος/πεζικό
Πόλεμοι/μάχες	Πόλεμος του Καυκάσου και Κριμαϊκός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη Τάγμα της Αγίας Άννης, Γ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Β΄ Τάξη Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη Τάγμα του Λευκού Αετού (Ρωσική Αυτοκρατορία)
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιβάν Kονσταντίνοβιτς, γεωργιανά: ივანე მუხრანბატონი Ιβάνε Μουχρανμπατόνι, ρωσικά: Иван Константинович Багратион-Мухранский‎‎ Iβάν Κονσταντίνοβιτς Μπαγκρατιόν-Μουχράνσκυ, (7 Φεβρουαρίου 1812 – 11 Μαρτίου 1895) ήταν Γεωργιανός ευγενής τού Οίκου τού Mουχράνι και στρατηγός στην Αυτοκρατορική Ρωσική υπηρεσία. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους γεωργιανούς γαιοκτήμονες εκείνης της εποχής και εκσυγχρονιστής της οινοποιητικής βιομηχανίας.

Βιογραφία

Γεννημένος στην εξέχουσα αριστοκρατική οικογένεια τού Κωνσταντίνου Δ΄ πρίγκιπα τού Μουχράνι και της πριγκίπισσας Χορεσάν Γκουραμισβίλι, ο Ιβάν Μπαγκρατιόν εκπαιδεύτηκε στο Πεζικό Σώμα της Αγίας Πετρούπολης και κατατάχθηκε στο Σύνταγμα Δραγώνων τού Νίζνι Νόβγκοροντ το 1830. Συμμετείχε σε πολλές αποστολές κατά των επαναστατημένων ορεσίβιων στον πόλεμο τού Καυκάσου. Το 1848 προήχθη σε συνταγματάρχη και διορίστηκε διοικητής τού Συντάγματος Γρεναδιέρων τού Ερεβάν τού Ρωσικού Αυτοκρατορικού Στρατού, που βρισκόταν στο Μανγκλίσι της περιοχής της Τιφλίδας. Έγινε υποστράτηγος το 1851 και σημείωσε τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματά του κατά τη διάρκεια τού Κριμαϊκού Πολέμου (1853–1856), όταν, ως επικεφαλής της Καυκάσιας Εφεδρικής Ταξιαρχίας Γρεναδιέρων, έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ήττα τού οθωμανικού στρατού στο Μπασγκεντικλέρ (κοντά στο Καρς) στις 19 Νοεμβρίου 1853. Για το υπόλοιπο τού πολέμου, υπηρέτησε ως γενικός κυβερνήτης τού Κουτάισι και υπερασπίστηκε τα σύνορά του από τα οθωμανικά στρατεύματα εισβολής. Προήχθη σε υποστράτηγο, και τέθηκε επικεφαλής της 18ης Μεραρχίας Πεζικού το 1858.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1836 τη Νίνo (1816–1886), κόρη του Λεβάν Μταντιάνι πρίγκιπα της Mινγκρελία, από την οποία απέκτησε το μοναδικό τέκνο:

• Κωνσταντίνος 1838–1903.

Μετέπειτα ζωή και η οινοποίηση

Ο πρίγκιπας Ιβάν Μπαγκρατιόν τού Mουχράνι παραιτήθηκε από τη στρατιωτική υπηρεσία το 1881 και εξελέγη μαρεσάλης τού Κυβερνείου των Ευγενών της Τιφλίδας από το 1885 έως το 1891. Είχε περίπου 25.000 ντεσιατίν (250.000 στρέμματα) γης και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την οινοποίηση. Απασχόλησε Γάλλους και Γεωργιανούς ειδικούς για να κατασκευάσει, το 1876, ένα μεγάλο οινοποιείο στο οικογενειακό του κτήμα Mουχράνι, το οποίο εκμεταλλεύτηκε μία γαλλική τεχνολογία εμφιάλωσης για την παραγωγή γεωργιανών αφρωδών οίνων. Αυτή η μάρκα, που κέρδισε ένα Grand Prix στην έκθεση οίνου της Αγίας Πετρούπολης το 1882, εξακολουθεί να παράγεται από την JSC "Bagrationi-1882", μία από τις μεγαλύτερες οινοπαραγωγικές επιχειρήσεις της Γεωργίας. Στην έκθεση κρασιού στο Παρίσι (1889) - " Exposition Universalle Internationale de 1889", ο αφρώδης οίνος τού Mουχράνι πήρε χρυσό μετάλλιο. Το 2001, ένας επιχειρηματικός όμιλος ίδρυσε την Chateau Mukhrani Company, η οποία σκοπεύει να αναβιώσει το κτήμα στην παλιά του δόξα και να αποκαταστήσει την παραγωγή στο Mουχράνι, συνδυάζοντας σύγχρονες και παραδοσιακές τεχνολογίες, ακολουθώντας τα βήματα τού πρίγκιπα Iβάν Μπαγκρατιόνι.