Θεοδόσιος Μονομάχος
| Θεοδόσιος Μονομάχος | |
|---|---|
| Σφετεριστής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας | |
_della_corte_bizantina,_in_piombo,_XI_secolo.jpg) Σφραγίδα του Θεοδόσιου | |
| Περίοδος | 1056 |
| Συγγενείς | Κωνσταντίνος Θ´ (θείος) |
| δεδομένα () | |
Ο Θεοδόσιος Μονομάχος ήταν σφετεριστής, ο οποίος επιχείρησε να καταστεί αυτοκράτορας κατά την άνοδο στον θρόνο του Μιχαήλ ΣΤ΄ Στρατιωτικού το 1056.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Θεοδόσιος Μονομάχος ήταν εγγονός του Θεοδοσίου Μονομάχου, σημαντικού γραφειοκράτη κατά την περίοδο βασιλείας των Βασιλείου Β΄ και Κωνσταντίνου Η΄, καθώς και ανιψιός του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ Μονομάχου.[1] Το 1056 κατείχε το αξίωμα του προέδρου,[2] όταν ενημερώθηκε για την εκλογή του Μιχαήλ ΣΤ΄ Στρατιωτικού στο θρόνο μετά τον θάνατο της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας. Ισχυριζόμενος δικαιώματα εξ'αίματος επί του θρόνου (ο θείος του, Κωνσταντίνος Θ΄, ήταν νυμφευμένος με την αδερφή της Θεοδώρας, Ζωή), προχώρησε στον εξοπλισμό των υπηρετών του, ενώ, ταυτόχρονα, με την βοήθεια ορισμένων υποστηρικτών του εντός της αυτοκρατορικής αυλής,[3] πέτυχε να συγκεντρώσει υπέρ του πλήθος και να βαδίσει εντός των οδών της Κωνσταντινούπολης.[2] Προκειμένου να αυξήσει τον αριθμό των υποστηρικτών του, άνοιξε ορισμένες φυλακές και ενέταξε στις δυνάμεις του τους κρατουμένους, ελπίζοντας να καταλάβει με επιτυχία το παλάτι.[1]
Όταν η Βαράγγειος Φρουρά ενημερώθηκε για την εξέγερση, βάδισε εναντίον της προκειμένου να την καταστείλει, με αποτέλεσμα το σύνολο των οπλισμένων εξεγερθέντων να τραπεί σε φυγή εμπρός στους αυτοκρατορικούς φρουρούς.[4] Αναζητώντας το άσυλο εντός της Αγίας Σοφίας, ο Θεοδόσιος ευρήκε τις πύλες της εκκλησίας κλειστές, με αποτέλεσμα ο ίδιος μαζί με τον υιό του να συλληφθούν καθήμενοι επί των εξωτερικών σκαλοπατιών της εκκλησίας.[1] Ο Μιχαήλ ΣΤ΄ τον εξόρισε στην Πέργαμο[1], ενώ οι κάτοικοι της πόλης ευθαρσώς τον περιέπαιζαν, συγγράφοντας προσβλητικούς προς αυτόν στοίχους αναφορικά με το αποτυχημένο πραξικόπημά του, αναφέροντας χαρακτηριστικά πως "Ο μωρός Μονομάχος έκανε ότι του κατέβηκε".[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωτογενείς Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ιωάννης Ζωναράς, Επιτομή Ιστοριών
- Ιωάννης Σκυλίτζης, Σύνοψις Ιστοριών
Δευτερογενείς Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Norwich, John Julius (1993), Byzantium: The Apogee, Penguin, ISBN 0-14-011448-3
- Canduci, Alexander (2010), Triumph & Tragedy: The Rise and Fall of Rome's Immortal Emperors, Pier 9, ISBN 978-1-74196-598-8
- George Finlay, History of the Byzantine Empire from 716 – 1057, William Blackwood & Sons, 1853
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Theodosios Monomachos της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |