Θέογνις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θέογνις
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Περίοδος ακμής4ος αιώνας[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος[1]

Ο Θέογνις ήταν επίσκοπος Νικαίας τον 4ο αιώνα, ο οποίος αφορίστηκε μετά την Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας επειδή δεν καταδίκασε τον Άρειο και τον αντιτριαδισμό του.

Καταγράφεται στην ιστορία ως ένας εκ των αρειανών επισκόπων στην Πρώτη Σύνοδο της Νίκαιας το 325.[2] [3] [4] Τελικά υπέγραψε τo Σύμβολο της Πίστεως μαζί με άλλους υποστηρικτές του Αρείου, τον Ζώπυρο Βάρκης, τον Ευσέβιο Νικομηδείας και τον Μάρι Χαλκηδόνος[5] [6] [7] [8]. Εξορίστηκε με τους άλλους τρεις αρειανούς επισκόπους.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 102407835. Ανακτήθηκε στις 20  Ιανουαρίου 2021.
  2. Gelzer, Patrum Nicaenorum nomina, 231.
  3. Lequien, Oriens Christ., II, 625: Gams, Series episcop., 462.
  4. Gams, Series episcop., 462.
  5. Mansi, Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio,op. cit., vol.IV, coll. 1221 e 1367.
  6. Edward Gibbons "The Decline and Fall of the Roman Empire", κεφ. 21, (1776–88)
  7. Jonathan Kirsch, "God Against the Gods: The History of the War Between Monotheism and Polytheism", 2004.
  8. Charles Freeman, The Closing of the Western Mind: The Rise of Faith and the Fall of Reason, 2002.