Η Δεύτερη Ευκαιρία
| Η Δεύτερη Ευκαιρία In the Line of Fire | |
|---|---|
 Κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Βόλφγκανγκ Πέτερσεν |
| Παραγωγή | Gail Katz |
| Σενάριο | Τζεφ Μαγκουάιρ |
| Πρωταγωνιστές | Κλιντ Ίστγουντ, Τζον Μάλκοβιτς, Ρενέ Ρούσο, Ντίλαν Μακ Ντέρμοτ, Τζον Μαχόνι, Γκάρι Κόουλ, Φρεντ Τόμσον, Κλάιντ Κουσάτσου, John Heard, Τζόσουα Μαλίνα, Στιβ Ρέιλσμπακ, Τόμπιν Μπελ, Πατρίκα Ντάρμπο[1] και Γκρέγκορι Άλαν Ουίλιαμς |
| Μουσική | Έννιο Μορρικόνε |
| Φωτογραφία | Τζον Μπέιλεϊ |
| Μοντάζ | Ανν Β. Κόουτς |
| Εταιρεία παραγωγής | Castle Rock Entertainment |
| Διανομή | Columbia Pictures και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1993, 9 Ιουλίου 1993 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[2][3] και 28 Οκτωβρίου 1993 (Γερμανία)[4] |
| Διάρκεια | 123 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η Δεύτερη Ευκαιρία (Πρωτότυπος τίτλος: In the Line of Fire) είναι ένα δραματικό πολιτικό θρίλερ Αμερικανικής παραγωγής του 1993 σε σκηνοθεσία Βόλφγκανγκ Πέτερσεν και σενάριο του Τζεφ Μαγκουάιρ. Πρωταγωνιστούν οι Κλιντ Ίστγουντ, Τζον Μάλκοβιτς και η Ρενέ Ρούσο.[5] Η ταινία ήταν μια συμπαραγωγή της Columbia Pictures και της Castle Rock Entertainment, με τη διανομή της Columbia. Ο Ίστγουντ και ο Πέτερσεν προσέφεραν αρχικά το ρόλο του Λίρι στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο οποίος τον απέρριψε λόγω προγραμματισμένων γυρισμάτων της ταινίας Ιστορίες του Μπρονξ.[6]
Η Δεύτερη Ευκαιρία απέσπασε τρεις υποψηφιότητες για τα βραβεία Όσκαρ: Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου (Τζον Μάλκοβις), Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (Τζεφ Μαγκουάιρ) και Καλύτερου Μοντάζ (Ανν Κόατς), ενώ επίσης είχε υποψηφιότητες στα βραβεία BAFTA και Χρυσές Σφαίρες του 1994.
Η ταινία αναφέρεται σε έναν απογοητευμένο και παρανοϊκό πρώην πράκτορα της CIA (Μάλκοβιτς) που επιχειρεί να δολοφονήσει τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και τον πράκτορα της μυστικής υπηρεσίας (Ίστγουντ) που τον καταδιώκει. Ο χαρακτήρας του Ίστγουντ αναφέρεται ως τον μοναδικό ενεργό πράκτορα της μυστικής υπηρεσίας που έμεινε ακόμη από την ομάδα που φύλαγε τον Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ στο Ντάλας του Τέξας, τη στιγμή της δολοφονίας του στις 22 Νοεμβρίου 1963.
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας Φρανκ Χόριγκαν και Αλ Ντ' Αντρεα συναντιούνται με μέλη μιας ομάδας παραχαρακτών σε μια μαρίνα. Ο αρχηγός της ομάδας, Μεντόζα, λέει στον Χόριγκαν ότι έχει αναγνωρίσει τον Ντ' Αντρεα ως μυστικό πράκτορα και τον αναγκάζει να αποδείξει την πίστη του βάζοντας ένα όπλο στο κεφάλι του Ντ' Αντρεα και τραβώντας τη σκανδάλη. Ο Χόριγκαν πυροβολεί και σκοτώνει τους άντρες του Μεντόζα, ενώ συλλαμβάνει τον ίδιο.
Ο Χόριγκαν ερευνά μια καταγγελία από μια γαιοκτήμονα για τον απουσία του μισθωτή ενός διαμερίσματος, Mακ Kράουλεϊ. Βρίσκει ένα κολάζ από φωτογραφίες και άρθρα εφημερίδων για τις δολοφονίες των Αμερικανών Προέδρων, καθώς και μια φωτογραφία με το κεφάλι του τωρινού Προέδρου σε κύκλο. Όταν ο Χόριγκαν και ο Ντ' Αντρεα επιστρέφουν ξανά με ένταλμα έρευνας, βρίσκουν μόνο μία φωτογραφία, η οποία δείχνει τον Χόριγκαν σε πολύ νεότερη ηλικία να στέκεται πίσω από τον Τζον Κένεντι στο Ντάλας το 1963. Ο Χόριγκαν είναι ο μόνος ενεργός πράκτορας της ομάδας που φύλαγε εκείνη την ημέρα τον Προέδρο και νιώθει ενοχές για την αποτυχία του να αντιδράσει αρκετά γρήγορα στον πρώτο πυροβολισμό, προστατεύοντας τον Κένεντι από την επακόλουθη θανατηφόρα σφαίρα, η οποία θα μπορούσε να σώσει την ζωή του Προέδρου. Αυτή η ενοχή οδήγησε τον Χόριγκαν να πίνει υπερβολικά και που είχε σαν αποτέλεσμα τελικά να χωρίσει από την γυναίκα του. Ο Χόριγκαν λαμβάνει ένα τηλεφώνημα από τον Mακ Kράουλεϊ, ο οποίος αυτοαποκαλείται "Μπουθ". Λέει στον Χόριγκαν ότι, όπως ο Τζον Γουίλκς Μπουθ και ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, σκοπεύει να δολοφονήσει τον Πρόεδρο, ο οποίος αγωνίζεται για την επανεκλογή του και κάνει πολλές δημόσιες εμφανίσεις σε όλη τη χώρα. Ο Χόριγκαν, παρά την ηλικία του, ζητά να επιστρέψει στην Προεδρική Μυστική Υπηρεσία, όπου ξεκινά μια σχέση με την συνάδελφό του Λίλι Ρέινς.
Ο Μπουθ συνεχίζει να αποκαλεί τον Χόριγκαν ως μέρος του «παιχνιδιού» του, παρόλο που γνωρίζει ότι εντοπίζονται οι κλήσεις του. Χλευάζει την αποτυχία του Χόριγκαν να προστατεύσει τον Κένεντι, αλλά τον αποκαλεί «φίλο». Ο Μπουθ κατορθώνει να ξεφύγει από τον Χόριγκαν και τον Ντ' Αντρεα μετά από μια τέτοια κλήση από το Πάρκο Λαφαγιέτ, αλλά αφήνει τα δακτυλικά αποτυπώματα πάνω σε ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου. Το FBI ανακαλύπτει σε ποιον ανήκουν τα αποτυπώματα, αλλά επειδή η ταυτότητα του ατόμου είναι άκρως απόρρητη, δεν το αποκαλύπτει στη Μυστική Υπηρεσία, άλλα παρόλα αυτά ειδοποιεί την CIA.
Κατά την διάρκεια μια συγκέντρωσης της εκστρατείας επανεκλογής του Προέδρου στο Σικάγο, ο Μπουθ σκάει ένα μπαλόνι. Ο Χόριγκαν, που έχει κρυολόγημα, κάνει λάθος εκτίμηση και νομίζει ότι είναι πυροβολισμός. Λόγω αυτού του σφάλματος, εκδιώχνεται από την μυστική υπηρεσία φύλαξης από τον επιτελάρχη του Λευκού Οίκου Χάρι Σάρτζεντ και τον επικεφαλής της ασφάλειας Μπιλ Γουότς, αλλά παραμένει υπεύθυνος για την υπόθεση Μπουθ. Ο Χόριγκαν και ο Ντ' Αντρεα μαθαίνουν από τη CIA ότι ο Μπουθ είναι ο Μιτς Λίρι, είναι πρώην δολοφόνος που υπέστη ψυχικό τραυματισμό και τώρα δρα ως «αρπακτικό». Ο Λίρι, ο οποίος έχει ήδη σκοτώσει πολλούς ανθρώπους κατά το παρελθόν, προετοιμάζεται για τη δολοφονία του Προέδρου, χρησιμοποιεί τις δεξιότητές του στη δημιουργία μοντέλων για να φτιάξει ένα όπλο από συνθετικό υλικό για να αποφύγει τους ανιχνευτές μετάλλων και κρύβει τις σφαίρες και τα ελατήρια σε ένα μπρελόκ κλειδιών.
Ο Ντ' Αντρεα εξομολογείται στον Χόριγκαν ότι πρόκειται να παραιτηθεί αμέσως λόγω των εφιάλτων σχετικά με το περιστατικό του Μεντόζα, αλλά ο Χόριγκαν τον αποτρέψει από το να το κάνει καθώς του είναι πολύτιμος. Ο Λίρι χλευάζει τον Χόριγκαν για τον Πρόεδρο που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο δολοφονίας στην Καλιφόρνια και λίγο αργότερα εντοπίζεται από τον Χόριγκαν και τον Ντ' Αντρεα που τον κυνηγούν στις στέγες της Ουάσιγκτον. Ο Λίρι πυροβολεί και σκοτώνει τον Ντ' Αντρεα ενώ σώζει την ζωή του Χόριγκαν, ο οποίος βρίσκοταν σε κίνδυνο να πέσει από μεγάλο ύψος καθώς είχε αποτύχει να περάσει στο επόμενο κτίριο. Ο Χόριγκαν ζητά από την Ρέινς να τον επανατοποθετήσει στην ομάδα προστασίας όταν ο Πρόεδρος επισκέπτεται το Λος Άντζελες, αλλά ένα τηλεοπτικό συνεργείο τον βιντεοσκοπεί καθώς επιτίθεται σε έναν υπάλληλο στο ξενοδοχείο, που τον θεωρούσε ύποπτο και ο Γουάτς με τον Σάρτζεντ αναγκάζονται για ακόμη μια φορά να διώξουν τον Χόριγκαν από την ομάδα προστασίας.
Ο Χόριγκαν συνδέει τον Λίρι με τη δολοφονία μιας υπαλλήλου της τράπεζας και μαθαίνει ότι ο Λίρι, ο οποίος έχει κάνει μεγάλη συνεισφορά στην καμπάνια, είναι μεταξύ των προσκεκλημένων στο δείπνο της προεκλογικής εκστρατείας στο ξενοδοχείο. Ο Χόριγκαν βλέπει τον Πρόεδρο να πλησιάζει τον Λίρι και μπαίνει μπροστά του προστατευοντάς τον από την σφαίρα του Λίρι, σώζοντας τη ζωή του Προέδρου. Καθώς η Μυστική Υπηρεσία απομακρύνει γρήγορα τον Πρόεδρο, ο Λίρι παίρνει τον Χόριγκαν ως ομήρο, ο οποίος φοράει αλεξίσφαιρο γιλέκο, για να δραπετεύσει προς τον εξωτερικό ανελκυστήρα του ξενοδοχείου. Ο Χόριγκαν χρησιμοποιεί το ακουστικό της ενδοεπικοινωνίας για να πει στην Ρέινς και τους ελεύθερους σκοπευτές πού να στοχεύσουν. Αν και οι σκοπευτές δεν βλέπουν τον Λίρι, ο Χόριγκαν παλεύει μαζί του και τον νικά, αφήνοντάς τον να κρέμεται από την άκρη του ασανσέρ. Αν και ο Χόριγκαν προσπαθεί να τον σώσει δίνοντάς του το χέρι, ο Λίρι προτιμά να αυτοκτονήσει πέφτοντας στο κενό.
Ο Χόριγκαν, γίνεται πρωτοσέλιδο και αναφέρεται ως ήρωας, αλλά αποσύρεται, καθώς η φήμη του καθιστά αδύνατο για αυτόν να κάνει τη δουλειά του. Αυτός και η Ρέινς βρίσκουν ένα αποχαιρετιστήριο μήνυμα από τον Λίρι στον τηλεφωνητή του Χόριγκαν. Ο Χόριγκαν και η Ρέινς ωστόσο φεύγουν από το σπίτι και επισκέπτονται το μνημείο του Αβραάμ Λίνκολν.
Διανομή ρόλων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κλιντ Ίστγουντ ως Φρανκ Χόριγκαν
- Τζον Μάλκοβιτς ως Μιτς Λίρι/Τζέιμς Κάρνεϊ
- Ρενέ Ρούσο ως Λίλι Ρέινς
- Ντίλαν Μακ Ντέρμοτ ως Αλ Ντ' Αντρεα
- Γκάρι Κόουλ ως Μπιλ Γουάτς
- Φρεντ Ντάλτον Τόμσον ως Χάρι Σάρτζεντ
- Τζον Μαχόνεϊ ως διευθυντής μυστικής υπηρεσίας Σαμ Καμπάνα
- Γκρέγκορι Άλαν Ουίλιαμς ως Ματ Γουάλντερ
- Τζιμ Κάρλεϊ ως ο Προέδρος/Ταξιδιώτης
- Σάλι Χιουζ ως η Πρώτη Κυρία
- Τόμπιν Μπελλ ως Μάρτι Μεντόζα
- Ουίλιαμ Σίλινγκ ως Σάνφορντ Ριγκς
- Συλκ Κότσαρτ ως Πράκτορας Κότσαρτ
- Κλάιντ Κουσάτσου ως Πράκτορας Τζακ Οκούρα
- Στηβ Χάιτνερ ως Πράκτορας Τόνι Καρντούτσι
- Πατρίκα Ντάρμπο ως Παμ Μάγκνους
- Τζον Χερντ ως Καθηγητής Ρίτζερ
- Τζόσουα Μαλίνα ως Πράκτορας Τσάβεζ
Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο παραγωγός Τζεφ Απλ άρχισε να αναπτύσσει την ιστορία στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Είχε προγραμματίσει να κάνει μια ταινία για έναν πράκτορα μυστικών υπηρεσιών κατά τη διάρκεια της δολοφονίας του Κένεντι από την παιδική του ηλικία. Ο Απλ ήταν εμπνευσμένος και ενθουσιασμένος από μια ζωντανή ανάμνηση της πρώιμης παιδικής ηλικίας όπου είχε συναντηθεί αυτοπροσώπως με τον τότε Αντιπροέδρο Λίντον Τζόνσον, ο οποίος ήταν περιτριγυρισμένος από πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών με ακουστικά στα αυτιά που φορούσαν σκούρα κοστούμια και γυαλιά ηλίου. Η ιδέα απάνηλθε αργότερα στον Απλ ως έφηβος παρακολουθώντας τηλεοπτικές επαναλήψεις της δολοφονίας του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι. Το 1991, ο σεναριογράφος Τζεφ Μαγκουάιρ ανέλαβε και ολοκλήρωσε το σενάριο που θα γινόταν η ταινία.[7]
Κινηματογράφηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στα τέλη του 1992 στην Ουάσιγκτον, με τις σκηνές στον Λευκό Οίκο να γυρίζονται σε ένα υπάρχον στούντιο, ενώ μια εσωτερική σκηνή του Air Force One έπρεπε να δημιουργηθεί με κόστος 250.000 δολάρια.[8]
Μια υποπεριοχή της ταινίας είναι η εκστρατεία επανεκλογής του Προέδρου. Για τις σκηνές των εκστρατειών, ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε ψηφιακά τροποποιημένα πλάνα από τα γεγονότα της εκστρατείας του Προέδρου Τζορτζ Μπους και του τότε κυβερνήτη Μπιλ Κλίντον.[8]
Η ταινία εισήγαγε επίσης ψηφιοποιημένες εικόνες από τις ταινίες του Κλιντ Ίστγουντ της δεκαετίας του 1960 στις σκηνές δολοφονίας του Κένεντι. Όπως το περιέγραψε ο Τζεφ Απλ στους Los Angeles Times, ο Κλιντ «παίρνει το πρώτο ψηφιακό κούρεμα στον κόσμο».[9]
Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ταινία σημείωσε οικονομική επιτυχία, κερδίζοντας 176.997.168 δολάρια παγκοσμίως[10] (πάνω από 102 εκατομμύρια δολάρια στη Βόρεια Αμερική και 74 εκατομμύρια δολάρια σε άλλες χώρες), ενώ ο προϋπολογισμός της ήταν περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια.
Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρότζερ Ίμπερτ των Chicago Sun-Times έδωσε στην ταινία τριάμισι αστέρια από τα τέσσερα αστέρια του σε μια κριτική που δημοσιεύθηκε στις 9 Ιουλίου 1993 γράφοντας: «Οι περισσότεροι θρύλοι αυτές τις μέρες είναι για ακροβατικά και δράση. Στη Δεύτερη Ευκαιρία έχει μυαλό.»[11] Ο Κένεθ Τούραν των Los Angeles Times στην κριτική του για την ταινία αναφέρει μεταξύ άλλων:«Κάθε μέρος αυτής της ταινίας εμπορεύεται τόσο πολύ την παρουσία του Ίστγουντ που είναι αδύνατο να το φανταστεί κανείς με οποιονδήποτε άλλον στον πρωταγωνιστικό ρόλο».[12]
Ο ιστότοπος Rotten Tomatoes συλλογής κριτικών, δίνει βαθμολογία (Ιανουάριος 2021) θετικής έγκρισης 96% με μέσο όρο 7.80/10 βασισμένη σε 70 κριτικές.Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: «Ένα απλό θρίλερ με την υψηλότερη τάξη, Η Δεύτερη Ευκαιρία επωφελείται από την άγρια σκηνοθεσία του Βόλφγκανγκ Πέτερσεν και τις χαρισματικές παραστάσεις των Κλιντ Ίστγουντ και Τζον Μάλκοβιτς».[13] Στο Metacritic στην ταινία αποδίδεται μέσος όρος βαθμολογίας 74 στα 100, με βάση 16 κριτικές κριτικών, υποδεικνύοντας «γενικά ευνοϊκές κριτικές».[14]
Βραβεία & Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Βραβείο | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα |
|---|---|---|---|
| Όσκαρ | Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος | Τζον Μάλκοβιτς | Υποψηφιότητα |
| Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο | Τζεφ Μαγκουάιρ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερο Μοντάζ | Ανν Κόατς | Υποψηφιότητα | |
| BAFTA | Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος | Τζον Μάλκοβιτς | Υποψηφιότητα |
| Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο | Τζεφ Μαγκουάιρ | Υποψηφιότητα | |
| Καλύτερο Μοντάζ | Ανν Κόατς | Υποψηφιότητα | |
| Χρυσή Σφαίρα | Καλύτερος Β' Ανδρικός Ρόλος | Τζον Μάλκοβιτς | Υποψηφιότητα |
| Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου | Β' Ανδρικός Ρόλος | Τζον Μάλκοβιτς | Υποψηφιότητα |
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hughes, Howard (2009). Aim for the Heart. London: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-902-7.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ tt121142. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt0107206 /releaseinfo /. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2024. - ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www
.imdb .com /title /tt0107206 /releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2017. - ↑ Eller, Claudia (July 13, 1993). «In the Line of Fire: Whose Movie Is It, Anyway?». http://articles.latimes.com/1993-07-13/entertainment/ca-12681_1_castle-rock-entertainment. Ανακτήθηκε στις December 27, 2010.
- ↑ Crocker, John (22 Σεπτεμβρίου 2011). «MOVIE FEATURE: 10 THINGS YOU DIDN'T KNOW ABOUT... ROBERT DE NIRO». Red Bull. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2015.
- ↑ «MOVIE REVIEW : 'Fire' Lines Up a Worthy Villain for Clint : John Malkovich's bad guy matches Eastwood's hero strength for strength as the bullets fly in this crisply entertaining action-adventure story». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). 9 Ιουλίου 1993. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 Hughes, σελ. 110.
- ↑ Facebook· Twitter· options, Show more sharing· Facebook· Twitter· LinkedIn· Email· URLCopied!, Copy Link· Print (11 Ιουλίου 1993). «A look inside Hollywood and the movies : 'Line of Fire' Gives Crowd Control a New Meaning». Los Angeles Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Box Office Information for In the Line of Fire. The Numbers. Retrieved September 6, 2013.
- ↑ Ebert, Roger (July 9, 1993). «In the Line of Fire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-07. https://web.archive.org/web/20121007140016/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19930709/REVIEWS/307090301/1023. Ανακτήθηκε στις March 13, 2012.
- ↑ Τούραν, Κένεθ (30 Ιουλίου 2013). «reviews of In the Line of Fire» (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Η Δεύτερη Ευκαιρία (1993)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Η Δεύτερη Ευκαιρία». Metacritic. Ανακτήθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2021.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Δεύτερη Ευκαιρία στην IMDb
- Η Δεύτερη Ευκαιρία στο AllMovie
- Η Δεύτερη Ευκαιρία στο Rotten Tomatoes
- Η Δεύτερη Ευκαιρία στο Box Office Mojo
