Ζαν Αικάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν Αικάρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jean Aicard (Γαλλικά)
Γέννηση4  Φεβρουαρίου 1848[1][2][3]
Τουλόν[2][4][5]
Θάνατος13  Μαΐου 1921[1][2][3]
7ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[2][6]
Τόπος ταφήςCimetière central de Toulon
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά[2]
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[1][2]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Πωλ Σεζάν-Αιξ-Μαρσέιγ 3
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας[2][7]
ποιητής[2]
θεατρικός συγγραφέας[2]
μυθιστοριογράφος[2]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα10η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1909–1921)[8]
president of the Société des gens de lettres (1894)[9]
Βραβεύσειςβραβείο ποίησης της Γαλλικής Ακαδημίας (1883)
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1901)[10]
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1882)[11]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Προτομή του Αικάρ από τον γλύπτη Βικτόρ Νικολά (1931)

Ο Ζαν Φρανσουά Βικτόρ Αικάρ (Jean François Victor Aicard, 4 Φεβρουαρίου 1848 – 13 Μαΐου 1921) ήταν Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μυθιστοριογράφος.[12]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζαν Αικάρ γεννήθηκε στην Τουλόν. Ο πατέρας του ήταν κάπως γνωστός δημοσιογράφος[13]. Ο νεαρός Ζαν άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1867 με την ποιητική συλλογή Les Jeunes Croyances, έναν «φόρο τιμής» στον Λαμαρτίνο, το οποίο ακολουθήθηκε το 1870 από ένα μονόπρακτο θεατρικό έργο που ανέβηκε στο θέατρο της Μασσαλίας.

Η ακρίβεια, η χάρη του ύφους του και η ποιητική του ζωηρότητα τον κατέστησαν γνωστό από νωρίς στον γαλλικό φιλολογικό κόσμο.[14] Οι ποιητικές του συλλογές περιλαμβάνουν τα Ποιήματα της Προβηγκίας (1874) και Το τραγούδι του παιδιού (1876), που τιμήθηκαν από τη Γαλλική Ακαδημία, το Miette et Noré (1880), ένα προβηγκιανό ειδύλλιο, και το Le Livre d'heures de l'amour (1887). Από τα θεατρικά έργα του το πλέον επιτυχημένο ήταν το Ο πατήρ Λεμπονάρ (1890), που πρωτοανέβηκε στο Théâtre Libre. Μεταξύ των άλλων έργων του συγκαταλέγονται τα μυθιστορήματα Le Roi de Camargue (1890), L'Ame d'un enfant (1898) και Tata (1901). Το Η Αφροδίτη της Μήλου (1874) είναι μια εξιστόρηση της ανακαλύψεως του ομώνυμου αγάλματος από ανέκδοτα έγγραφα.[13]

Ο Ζαν Αικάρ εκλέχθηκε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (στην έδρα νο. 10) το 1909. Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 73 ετών.[15] Μυθιστορήματά του έχουν μεταφερθεί στον γαλλικό κινηματογράφο και τηλεόραση.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποίηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Les Rebellions et les apaisements (1871)
  • Les Poèmes de Provence (1874)
  • La Chanson des enfants (1876)
  • Miette et Note (1880)
  • Lamartine (1883), Βραβείο Ποιήσεως της Γαλλικής Ακαδημίας[16]
  • Le Livre d'heures de l'amour (1887)
  • Jésus (1896)
  • Le témoin (1914-1916)

Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • La Vénus de Milo (1874)
  • Le Roi de Camargue (1890)
  • Notre-Dame-d'Amour (1896), online στο: [1]
  • L'Âme d'un enfant (1898)
  • Tatas (1901)
  • Benjamine (1906)
  • Maurin des Maures (1908)
  • L'illustre Maurin (1908)

Θεατρικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Pygmalion (1878)
  • Othello ou le More de Venise (1881)
  • Le Père Lebonnard (1889)


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11888214h. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 27. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Aicard. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Aicard, Jean François Victor» (Αγγλικά)
  5. ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr/archives-images/LH001/FRDAFAN83_OL0011088v010_L.jpg.
  6. ↑ «Aicard, Jean François Victor» (Αγγλικά)
  7. ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  8. ↑ (Γαλλικά) Γαλλική Ακαδημία. www.academie-francaise.fr/les-immortels/jean-aicard?fauteuil=10&election=01-04-1909. Ανακτήθηκε στις 31  Μαΐου 2022.
  9. ↑ Société des gens de lettres. www.sgdl.org/17-sgdl/presentation/82-presidents-sgdl. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2020.
  10. ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr/archives-images/LH001/FRDAFAN83_OL0011088v001_L.jpg.
  11. ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr/archives-images/LH001/FRDAFAN83_OL0011088v014_L.jpg.
  12. ↑ «Jean Aicard | French poet». Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Jean-Aicard. Ανακτήθηκε στις 2017-10-21. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Chisholm 1911.
  14. ↑ Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χ. Πάτση», τόμ. 2, σελ. 714
  15. ↑  Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Aicard, Jean François Victor» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα (11η έκδοση) Cambridge University Press 
  16. ↑  «Aicard». New International Encyclopedia. 1905. https://archive.org/stream/newinternational01gilm#page/229/mode/1up. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζαν_Αικάρ&oldid=8434316"