Ζακ Μπαμπινέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζακ Μπαμπινέ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jacques Babinet (Γαλλικά)
Γέννηση5  Μαρτίου 1794[1][2][3]
Λουζινιάν
Θάνατος21  Οκτωβρίου 1872[1][3][4]
Παρίσι[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6]
ΣπουδέςΠολυτεχνική Σχολή[7]
École d'application de l'artillerie et du génie[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφυσικός
αστρονόμος
μαθηματικός
μετεωρολόγος[8]
ΕργοδότηςΚολλέγιο της Γαλλίας
Πανεπιστήμιο του Παρισιού
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζακ Μπαμπινέ (Jacques Babinet, 5 Μαρτίου 179421 Οκτωβρίου 1872) ήταν Γάλλος φυσικός και αστρονόμος, περισσότερο γνωστός για τις συνεισφορές του στην οπτική.

Η ζωή και οι έρευνές του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ζακ Μπαμπινέ γεννήθηκε στο Λουζινιάν. Πατέρας του ήταν ο Ζαν Μπαμπινέ και μητέρα του η Μαρί-Ανν Φελισιτέ Μπονώ ντυ Σεν (Marie‐Anne Félicité Bonneau du Chesn)[9]. Ο Μπαμπινέ πήγε στο Lycée Napoléon και κατόπιν πείσθηκε να εγκαταλείψει σπουδές νομικής για χάρη των θετικών επιστημών. Απόφοιτος της École Polytechnique, την οποία άφησε για λίγα χρόνια το 1812 προκειμένου να φοιτήσει στη Στρατιωτική Σχολή στο Μετς, διετέλεσε αργότερα καθηγητής στη Σορβόννη και στο Κολλέγιο της Γαλλίας. Το 1840 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών. Εργάσθηκε επίσης ως αστρονόμος στο Γραφείο Γεωγραφικών Μηκών (Bureau des Longitudes).

Μεταξύ των επιτευγμάτων του Μπαμπινέ είναι η προτυποποίηση το 1827 της μονάδας Ώνγκστρεμ για τη μέτρηση των μηκών κύματος του φωτός, χρησιμοποιώντας το μήκος κύματος της κόκκινης γραμμής του καδμίου, Επίσης, η αρχή του Μπαμπινέ, ότι παρόμοια σχήματα περιθλάσεως δημιουργούνται από δύο συμπληρωματικές οθόνες-φίλτρα. Ο Μπαμπινέ ήταν ο πρώτος που πρότεινε τη χρήση μηκών κύματος του φωτός για τη δημιουργία προτύπων των μονάδων μετρήσεων. Η ιδέα του χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά 88 χρόνια μετά τον θάνατό του, το 1960, όταν το μέτρο ορίσθηκε ως το μήκος κύματος μιας ακτινοβολίας από αραιό αέριο κρυπτό.

Ο Μπαμπινέ ενδιαφερόταν για τις οπτικές ιδιότητες των ορυκτών σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του. Σχεδίασε και κατασκεύασε πολλά επιστημονικά όργανα, που χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό της κρυσταλλικής δομής και των πολωσιμετρικών ιδιοτήτων ορυκτών, συμπεριλαμβανομένου του πολωσιμέτρου και ενός οπτικού γωνιομέτρου για τη μέτρηση δεικτών διαθλάσεως. Ο αντισταθμιστής Babinet, ένα εξάρτημα χρήσιμο στη μικροσκοπία πολωμένου φωτός, κατασκευάσθηκε από δίδυμες, αντίθετες σφήνες χαλαζία που έχουν αμοιβαία κάθετους κρυσταλλογραφικούς άξονες, και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρύτατα στη μικροσκοπία. Αυτή η σχεδίαση αποφεύγει τα προβλήματα που είναι εγγενή στη βασική σφήνα χαλαζία, όπου η μηδενική ένδειξη συμπίπτει με το λεπτό άκρο της σφήνας, το οποίο συχνά χάνεται κατά το φινίρισμα της πλάκας κατά την κατασκευή.

Επεκτείνοντας το έντονο ενδιαφέρον του για την περίθλαση στη μετεωρολογία, ο Μπαμπινέ δαπάνησε σημαντικό χρόνο στη μελέτη των οπτικών του ουράνιου τόξου. Οι αστρονομικές του έρευνες επικεντρώθηκαν στη μάζα του Ερμή και στον μαγνητισμό της Γης, ενώ οι εφευρέσεις του περιλάμβαναν βελτιώσεις στις βαλβίδες των αεραντλιών και ένα υγρόμετρο. Στη γεωγραφία και την υδρογεωμορφολογία, ο νόμος Baer-Babinet διατυπώθηκε για να εξηγήσει την κατεύθυνση που τείνουν να ακολουθούν οι ποταμοί. Το έργο του Μπαμπινέ στη χαρτογραφία περιλαμβάνει ομαλογραφικές προβολές, όπου οι παράλληλοι είναι ευθύγραμμοι, ενώ οι γραμμές των μεσημβρινών είναι ελλείψεις.

Εκτός από τις λαμπρές διαλέξεις του μετεωρολογίας και οπτικής, ο Μπαμπινέ ήταν επίσης ένας μεγάλος προαγωγός της επιστήμης, ένας διασκεδαστικός και έξυπνος ομιλητής, καθώς και ένας λαμπρός και παραγωγικός συγγραφέας εκλαϊκευμένων επιστημονικών άρθρων. Αγαπήθηκε από πολλούς για την ευγενική και φιλανθρωπική φύση του.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το βιβλίο του Μπαμπινέ Calculs pratiques appliqués aux sciences d'observation, 1857

Στις 30 Οκτωβρίου 1820 ο Ζακ Μπαμπινέ νυμφεύθηκε την Αντελαΐντ Λωζιέ (Adelaïde Laugier, 1795-1849). Απέκτησαν δύο παιδιά: τον Σαρλ (1821-1907) και τον Λεόν (1825-1913).

Μερικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15288819d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//85/55. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6q60565. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. babinet-jacques. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb15288819d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. 7,0 7,1 Comité des travaux historiques et scientifiques.
  8. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  9. Hockey, Thomas (2009). The Biographical Encyclopedia of Astronomers. Springer Publishing. ISBN 978-0-387-31022-0. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2012. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Frankel, Eugene: Το λήμμα «Babinet, Jacques» στο Dictionary of Scientific Biography, τόμος 1, εκδ. Charles Scribner's Sons, Νέα Υόρκη 1970, σσ. 357-358. ISBN 0-684-10114-9.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]