Ευημερισμός
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ευημερισμός ονομάζεται η φιλοσοφική θεωρία του Ευήμερου, Κυρηναϊκού φιλοσόφου του Γ΄ αιώνα π.Χ., η οποία αναπτύσσεται στο έργο του «Ιερά αναγραφή», από το οποίο σώζονται μόνο αποσπάσματα. Λέγεται ότι επεχείρησε εξερευνητικό ταξίδι στην Ερυθρά θάλασσα και τα μεσημβρινά παράλια της Ασίας. Στο βιβλίο του διηγείται το πως διαπλέοντας τον Ινδικό Ωκεανό βρέθηκε στο νησί των Παγχαίων. Εκεί βρήκε έναν ναό του Δία και μία χρυσή στήλη, όπου ήταν γραμμένες οι πράξεις του Ουρανού, του Κρόνου, και του Δία. Σύμφωνα με αυτά ο Ευήμερος υποστήριζε ότι οι θεοί ήταν αξιόλογοι άνθρωποι (βασιλιάδες) που η φήμη τους ήταν τόσο μεγάλη, ώστε έγιναν θρύλοι, και οι άνθρωποι τους ανύψωσαν σε θεούς.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για κάθε φιλοσοφική θεώρηση των θεών ως σπουδαίων ανθρώπων.
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Smith, William. 1870. "Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology." (London: C. Little and J. Brown) sub "Evemerus"
- Abbé Banier's Ovid commentary Englished
- Brown, Truesdell S. "Euhemerus and the Historians" The Harvard Theological Review 39.4 (October 1946), pp. 259–274.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γρηγόρης Δ. Ζιάκας, Θρησκεία και Πολιτισμός των προϊστορικών κοινωνιών και των αρχαίων λαών, εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη, Θεσσαλονίκη 2002, σελ. 63.