Επιχείρηση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Επιχείρηση χαρακτηρίζεται η ποριστική οικονομική μονάδα που αποτελεί αυτοτελή και υπεύθυνη οργάνωση παραγωγικών συντελεστών και διαχείρισης συναλλαγών με τις οποίες και επιδιώκει το μέγιστο δυνατό κέρδος. Το δε κέρδος κατά κανόνα θα πρέπει να υπερβαίνει την αντίστοιχη συνήθη αμοιβή (ως αντιμισθία) της διοικητικής ή εκτελεστικής εργασίας που επιτελείται σ' αυτήν.

Έτσι με τον παραπάνω ορισμό δίδεται σαφώς ως κύριο κριτήριο το κέρδος, του οποίου και ξεχωρίζει από κάποια άλλη οικονομική μονάδα, αφού όλα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά είναι κοινά και αφηρημένα, με συνέπεια να μη λαμβάνονται ως κριτήρια διάκρισης μεταξύ των δύο εννοιών.

Μια επιχείρηση που ανήκει σε πολλά φυσικά πρόσωπα, μπορεί να διαμορφωθεί ως μια εταιρική επιχείρηση ή από κοινού οργανωμένη ως μια εταιρική σχέση. Χώρες έχουν διαφορετικούς νόμους που μπορεί να αποδοθεί διαφορετικά δικαιώματα στις διάφορες επιχειρηματικές οντότητες.

Οι επιχειρήσεις είναι γενικά παραγωγικές μονάδες με διάφορες νομικές μορφές. Σε αυτές, ένα ή περισσότερα άτομα αποφασίζουν για την παραγωγή. Η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό τους, διότι όσο μεγαλύερο είναι το κέρδος, τόσο πιο βέβαια είναι και η επιβίωση και η ανάπτυξη τους μακροχρόνια.[1]

Τέλος, οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν την παραγωγή και αυτές αποφασίζουν για τον τρόπο με τον οποίο θα μετασχηματίσουν την ύλη και θα χρησιμοποιήσουν του συντελεστές παραγωγής ώστε να παράγουν προϊόντα που ικανοποιούν τις ανάγκες των ανθρώπων.

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας επιχείρησης, που αποτελούν και τις αναγκαίες προϋποθέσεις, είναι τα ακόλουθα:

  1. Οικονομική μονάδα που να προϋποθέτει μόνιμο συνδυασμό συντελεστών παραγωγής.
  2. Οικονομική μονάδα αυτοτελής.
  3. Η παραγωγή της να απευθύνεται σε άγνωστο καταναλωτικό κοινό και τέλος
  4. Να μην είναι πρωτογενής, αλλά να διαμορφώνεται σε ορισμένο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον χαρακτηριζόμενο τόσο εις χρήμα αποτίμηση, όσο και στην επιδίωξη κέρδους.

Είδη επιχειρήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γενικά οι επιχειρήσεις διακρίνονται ανάλογα εκ του αντικειμένου της δράσης τους, του ιδιοκτησιακού επιχειρηματικού κεφαλαίου, εκ της νομικής μορφής τους και κατά μέγεθος:

Επιχειρήσεις εξ αντικειμένου δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Επιχειρήσεις πρωτογενούς παραγωγής.
  2. Επιχειρήσεις παραγωγής ή μεταποίησης ή μετασχηματισμού. Στη κατηγορία αυτή εντάσσονται όλες οι Βιομηχανίες και Βιοτεχνίες.
  3. Επιχειρήσεις γενικού εμπορίου, ή εμπορικές.
  4. Επιχειρήσεις ασφαλιστικές.
  5. Επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών.
  6. Τραπεζικές επιχειρήσεις.
  7. Επιχειρήσεις μεταφορών, που διακρίνονται σε χερσαίες, θαλάσσιες και εναέριες.

Επιχειρήσεις εκ του φορέα τους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ιδιωτικές επιχειρήσεις
  2. Δημόσιες επιχειρήσεις
  3. Μικτές επιχειρήσεις

Νομικές μορφές επιχειρήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Ατομικές

2. Εταιρικές

3. Άλλες

Επιχειρήσεις κατά μέγεθος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Πολύ μικρές επιχειρήσεις: εργαζόμενοι <10, κύκλος εργασιών <300.000, ενεργητικό <700.000.
  2. Μικρές επιχειρήσεις: εργαζόμενοι>10, 700.000< κύκλος εργασιών <4.500.000, 700.000< ενεργητικό <8.000.000.
  1. Μεσαίες επιχειρήσεις: 50< εργαζόμενοι <250, 4.500.000< κύκλος εργασιών <40.000.000, 8.000.000< ενεργητικό <20.000.000.
  2. Μεγάλες επιχειρήσεις: 250< εργαζόμενοι <2.000, 40.000.000< κύκλος εργασιών <1.000.000.000, 20.000.000< ενεργητικό <1.000.000.000.
  3. Επιχειρήσεις κολοσσοί: 2.000< εργαζόμενοι, 1.000.000.000< κύκλος εργασιών, 1.000.000.000< ενεργητικό.

Τελευταία αναφέρονται και οι "μικρομεσαίες επιχειρήσεις" (ΜΜΕ), όχι τόσο ως ενδιάμεση κατηγορία των δύο πρώτων, αλλά αθροιστικά αυτών, για λόγους πολιτικής ανάπτυξης και ένταξής τους σε προγράμματα επιχορηγήσεων.

Ανάπτυξη επιχείρησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σήμερα μια επιχείρηση αποτελεί ένα νομικό πρόσωπο που δραστηριοποιείται στο κοινωνικό σύνολο με ένα σύνολο πόρων τόσο έμψυχων όσο και άψυχων. Κύριος στόχος της είναι η επίτευξη κέρδους (κερδοφορίας). Η κερδοφορία αυτή αποδίδεται σε χρηματικές μονάδες. Οι έμψυχοι πόροι της επιχείρησης είναι το ανθρώπινο δυναμικό της επιχείρησης, δηλαδή το σύνολο των εργαζομένων σ' αυτή (εργάτες, υπάλληλοι και στελέχη). Όσον αφορά τους άψυχους πόρους, αυτοί συνίστανται στις εγκαταστάσεις (εργοστάσια, καταστήματα, γραφεία, αποθήκες κ.α.), τον πάσης φύσης εξοπλισμό (μηχανικό, ηλεκτρονικό, επικοινωνιακό, μέσα μεταφοράς κ.λπ.), στα άυλα περιουσιακά στοιχεία της επιχείρησης όπως π.χ. η επωνυμία, το εμπορικό σήμα (λογότυπο) και η υπεραξία (φήμη), και τέλος στα διάφορα άλλα στοιχεία που αποσκοπούν στην υποβοήθηση της λειτουργίας της επιχείρησης (π.χ. τεχνογνωσία, χρηματικά διαθέσιμα, αποθέματα κ.α.).

Η επιχείρηση προκειμένου να λειτουργήσει αποτελεσματικά χωρίζεται σε διάφορα τμήματα ανάλογα με τα κατάλληλα κριτήρια που ομαδοποιούν τις λειτουργίες και τις δραστηριότητες της ή που επιτυγχάνουν την καλύτερη δυνατή οργάνωσή της. Μία πολύ συνηθισμένη, απλή αλλά και λειτουργική διάρθρωση σύγχρονης εταιρικής επιχείρησης είναι κατά το ακόλουθο οργανόγραμμα διάρθρωσης:

Στο σύγχρονο επιχειρηματικό κόσμο με τους κολοσσιαίους πολυεθνικούς ομίλους και τις εκατοντάδες θυγατρικές, με τις συνεχείς εξαγορές και συγχωνεύσεις, οι δομές γίνονται πολύ πιο σύνθετες και πολύπλοκες.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ (σελ. 14)». ebooks.edu.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]