Ελιζέο Ματιάτσι

Ελιζέο Ματιάτσι
Γέννηση	13  Νοεμβρίου 1940 ή 3  Νοεμβρίου 1940 Κάλι
Θάνατος	26  Αυγούστου 2019 Πέζαρο
Χώρα πολιτογράφησης	Ιταλία
Ιδιότητα	καλλιτέχνης, γλύπτης και καλλιτέχνης παραστάσεων
Κίνημα	Arte Povera και μινιμαλισμός
Καλλιτεχνικά ρεύματα	Arte Povera και μινιμαλισμός

"Le passeggiate"

Ο Ελιζέο Ματιάτσι (Eliseo Mattiacci, 13 Νοεμβρίου 1940 - 25 Αυγούστου 2019) ήταν Ιταλός γλύπτης.

Γεννημένος στο Κάλι, ο Ματιάτσι μετακόμισε στη Ρώμη το 1964. Το 1967 η γκαλερί La Tartaruga άνοιξε την πρώτη ατομική έκθεση του Ματιάτσι, με το «Tubo» (Σωλήνας), έναν κίτρινο, επινικελωμένο σιδερένιο σωλήνα μήκους 150 μέτρων, σχεδιασμένο να αλλάξει την αντίληψη του περιβάλλοντος και να ενθαρρύνει το κοινό να τον τροποποιήσει. Το 1969 ανέβασε μια παραστατική δράση στην Galleria L'Attico μπαίνοντας στη γκαλερί με έναν συμπιεστή που συνθλίβει ένα μονοπάτι από στάχτη ποζολάνης.

Το 1967 ο Ματιάτσι ξεκίνησε να εκθέτει με τον Αλέξανδρο Ιόλα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη.

Το 1972 προσκλήθηκε στην Μπιενάλε της Βενετίας .

Κατά τη δεκαετία του 1980, η έρευνα του Ματιάτσι επικεντρώθηκε στη χρήση του μετάλλου με το οποίο πραγματοποίησε έργα μεγάλης κλίμακας εμπνευσμένα από τα ενδιαφέροντά του για κοσμοαστρονομικά θέματα. Ένα από τα έργα του, το «Carro Solare del Montefeltro» (Ηλιακό Άρμα Μοντεφέλτρο), από το 1984, εκτέθηκε στην 41η Μπιενάλε της Βενετίας το 1988.

Το 1993, η Fondazione Prada εγκαινίασε τον εκθεσιακό της χώρο στο Μιλάνο με μια έκθεση έργων του Ματιάτσι.

Ο Ματιάτσι ήταν ο αποδέκτης του 1995 του Βραβείου Fujisankei Hokone Open Air Museum Biennial Prize στο Τόκιο και του Βραβείου Γλυπτικής Αντόνιο Φελτρινέλι στη Ρώμη το 2008. Το 2013 ο Τζερμάνο Κελάν επιμελήθηκε μια περιεκτική μονογραφία για το έργο του που εκδόθηκε από την Skira .

Το 2016 το MART (Museo di Arte Moderna e Contemporanea di Trento e Rovereto) και το Forte di Belvedere στη Φλωρεντία πραγματοποίησαν μια ευρεία αναδρομική έκθεση του έργου του.