Δραβιδικές γλώσσες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Δραβιδικές γλώσσες αποτελούν μια γλωσσική οικογένεια και περιλαμβάνουν περίπου 26 γλώσσες που μιλιούνται από κατά προσέγγιση 200 εκατομμύρια ανθρώπους. Στις δραβιδικές γλώσσες ανήκουν η Κανάντα, η Μαλαγιάλαμ, η Ταμίλ, η Τελούγκου, κ.α. Μιλιούνται κυρίως στη νότια Ινδία και τη Σρι Λάνκα, όπως επίσης και σε περιοχές του Πακιστάν, του Νεπάλ, του Μπανγκλαντές και της ανατολικής και κεντρικής Ινδίας, όπως και στο Αφγανιστάν και το Ιράν.

Αν και δεν έχουν άμεση συγγένεια με κάποια άλλη γλωσσική οικογένεια συνδέονται σε μεγαλύτερο χρονικό βάθος με τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες και άλλες γλωσσικές οικογένειες στο πλαίσιο των νοστρατικών γλωσσών.

Ταξινόμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νότιες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νοτιοκεντρικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κεντρικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βόρειες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γραμματική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δραβιδικές γλώσσες είναι τυπολογικά συγκολλητικές.

Εξωτερικοί δεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]