Δουλεμπόριο προς την Αμερική
Δουλεμπόριο προς την Αμερική γνωστό και ως τριγωνικό δουλεμπόριο ονομάζεται η μαζική αγορά ή και απαγωγή ιθαγενών Αφρικανών, κυρίως, από τη Δυτική Αφρική, η μεταφορά τους στην Αμερική, και η πώλησή τους σαν σκλάβους σε Αμερικανούς γαιοκτήμονες.
Οι δουλέμποροι χρησιμοποιούσαν σαν οδό μεταφοράς την εμπορική τριγωνική οδό, που συνέδεε Βόρεια και Νότια Αμερική με Ευρώπη. [1] Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που υποδουλώθηκαν ήταν άνθρωποι από την Κεντρική και τη Δυτική Αφρική, που υποδουλώθηκαν από Αφρικανούς συνεργάτες των δουλεμπόρων (με έναν μικρό αριθμό να συνελήφθη απευθείας από τους δουλεμπόρους σε παράκτιες επιδρομές).
[2] Οι Ευρωπαίοι συγκέντρωναν και φυλάκιζαν τους υποδουλωμένος και στη συνέχεια τους μετέφεραν στην Αμερική. [3][4] Εκτός από τους Πορτογάλους, οι Ευρωπαίοι έμποροι σκλάβων γενικά δεν συμμετείχαν στις επιδρομές επειδή το προσδόκιμο ζωής για τους Ευρωπαίους στην υποσαχάρια Αφρική ήταν λιγότερο από ένα έτος κατά την περίοδο του δουλεμπορίου (που ήταν πριν από την ευρεία διαθεσιμότητα της κινίνης ως θεραπεία για την ελονοσία). [5] Οι οικονομίες του Νοτίου Ατλαντικού και της Καραϊβικής εξαρτώνταν ιδιαίτερα από την σκλαβιά για την μαζκή και φτηνή παραγωγή ζαχαροκάλαμου και άλλων βασικών προϊόντων, βασικό στοιχείο του εμπορικού ανταγωνισμού των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. [6]
Οι Πορτογάλοι, τον 16ο αιώνα, ήταν οι πρώτοι που αγόρασαν δούλους της Δυτικής Αφρικής και τους μετέφεραν στον Ατλαντικό. Το 1526, έγινε το πρώτο υπερατλαντικό ταξίδι στη Βραζιλία και σύντομα ακολούθησαν και άλλοι Ευρωπαίοι. [7] Οι εφοπλιστές θεωρούσαν τους σκλάβους ως φορτία που θα μεταφέρονταν στην Αμερική όσο το δυνατόν γρηγορότερα και φθηνότερα, για να πουληθούν για να εργαστούν σε φυτείες καφέ, καπνού, κακάο, ζάχαρης και βαμβακιού, ορυχεία χρυσού και αργύρου, ορυζώνες, κατασκευαστική βιομηχανία, κοπή ξυλείας για πλοία, ως εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και ως οικιακοί υπάλληλοι.
Οι κύριοι δουλέμποροι, ταξινομημένοι κατά όγκο εμπορίου, ήταν οι Πορτογάλοι, οι Βρετανοί, οι Ισπανοί, οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί και οι Δανοί. Αρκετοί είχαν δημιουργήσει φυλάκια στις αφρικανικές ακτές όπου αγόραζαν σκλάβους από τοπικούς αφρικανούς ηγέτες. [8] Οι τρέχουσες εκτιμήσεις είναι περίπου 12 εκατομμύρια έως 12.8 εκατομμύρια Αφρικανοί μεταφέρθηκαν σε διάστημα 400 ετών. [9] Ο αριθμός που αγόρασαν οι έμποροι ήταν σημαντικά υψηλότερος, καθώς το πέρασμα είχε υψηλό ποσοστό θανάτων περίπου 1.2–2.4 εκατομμύρια να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και εκατομμύρια ακόμη σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Καραϊβική μετά την άφιξή τους στον Νέο Κόσμο. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν επίσης ως αποτέλεσμα επιδρομών δούλων, πολέμων και κατά τη μεταφορά τους στην ακτή προς πώληση σε Ευρωπαίους δουλεμπόρους. [10][11][12][13] Κατά την ανατολή του 19ος αιώνα, το εμπόριο άρχισε να φθίνει. Στις αρχές του 21ου αιώνα, αρκετές κυβερνήσεις ζήτησαν συγγνώμη για το δουλεμπόριο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «The history of the transatlantic slave trade». National Museums Liverpool. 10 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021.
- ↑ «The transatlantic slave trade». BBC. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2021.
* Some of those enslaved were captured directly by the British traders. Enslavers ambushed and captured local people in Africa. * Most slave ships used British 'factors', men who lived full-time in Africa and bought enslaved people from local leaders.
- ↑ «Implications of the slave trade for African societies». London: BBC. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020.
- ↑ «West Africa – National Museums Liverpool». Liverpool: International Slavery Museum. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Sowell, Thomas (2005). «The Real History of Slavery». Black Rednecks and White Liberals. New York: Encounter Books. σελ. 121. ISBN 978-1594030864.
- ↑ Mannix, Daniel (1962). Black Cargoes
. The Viking Press. σελίδες Introduction–1–5.
- ↑ Weber, Greta (5 Ιουνίου 2015). «Shipwreck Shines Light on Historic Shift in Slave Trade». National Geographic Society. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2015.
- ↑ Klein, Herbert S., and Jacob Klein. The Atlantic Slave Trade. Cambridge University Press, 1999, pp. 103–139.
- ↑ Ronald Segal, The Black Diaspora: Five Centuries of the Black Experience Outside Africa (New York: Farrar, Straus and Giroux, 1995), (ISBN 0-374-11396-3), p. 4. "It is now estimated that 11,863,000 slaves were shipped across the Atlantic." (Note in original: Paul E. Lovejoy, "The Impact of the Atlantic Slave Trade on Africa: A Review of the Literature", in Journal of African History 30 (1989), p. 368.)
- ↑ Patrick Manning, "The Slave Trade: The Formal Demographics of a Global System" in Joseph E. Inikori and Stanley L. Engerman (eds), The Atlantic Slave Trade: Effects on Economies, Societies and Peoples in Africa, the Americas, and Europe (Duke University Press, 1992), pp. 117–44, online at pp. 119–120.
- ↑ Stannard, David. American Holocaust. Oxford University Press, 1993.
- ↑ Eltis, David and Richardson, David, "The Numbers Game". In: Northrup, David: The Atlantic Slave Trade, 2nd edn, Houghton Mifflin Co., 2002, p. 95.
- ↑ Basil Davidson. The African Slave Trade.
